แต่ละคนก็คงมีเพลงที่ร้องได้ทั้งเพลงอยู่หลายเพลง เราก็ด้วย แต่เพลงที่เราร้องได้จนจบและชอบมากๆคือเพลงนี้แหละค่ะ เนื้อหาก็ตรงกับชีวิตเรา(และคนส่วนใหญ่อีกหลายคน) ถึงมีเรื่องร้ายๆมา เราก็ช่างมันไปเถอะค่ะ ปล่อยไปบ้าง บ่าเราไม่ใหญ่พอที่จะแบกรับไว้ทุกเรืี่องหรอกค่ะ

ได้ยินเพลงนี้ครั้งแรกเพราะซีรี่ส์เรื่องฮอร์โมน..วัยว้าวุ่นค่ะ ที่ต้นหนฝึกโซโล่กีตาร์ พอฟังแล้วติดหู ก็เลยหาฟัง เนื้อหาถูกใจอีก วันนึงๆเราฟังเป็นสิบรอบเลย อยากลองฝึกกีตาร์ดูบ้าง และตั้งใจว่าจะลองฝึกเพลงนี้เป็นเพลงแรกค่ะ  

ช่วงนี้ก็กลับมาฟังบ่อยเหมือนเดิมแล้ว ใครเคยผ่านช่วงม.6คงเข้าใจแหละค่ะ พวกลุงๆป้าทั้งหลาย 555 ยิ่งเราเบนสายไปสายศิลป์อีก คำถามนี่มาเต็มมาก แต่ก็นั่นล่ะค่ะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

คุณรู้จักตัวเองดีพอหรือยัง?

ถ้ายัง...

แล้วทำไมถึงปล่อยให้คนที่(ทำเป็น)รู้จักคุณดี

มาทำให้คุณเสียใจล่ะ

ใครจะมารู้จักคุณ..ดีไปกว่าตัวคุณเอง

ช่างมันเถอะ!!