เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เมื่อฉันได้ไปฝึกงานที่เวียดนาม 2016ploypolylo
ชีวิตน้อยในฮานอยเมืองหนาว
  •               ก่อนอื่นต้องกล่าว สวัสดีปีใหม่ 2019 จ้า เผลอแป๊ปเดียวเวลาเดินไวมากเลย เรื่องที่กำลังจะเล่าผ่านตัวอักษรนี้ก็คือเรื่องเมื่อสามปีก่อน 

                  ต้องขออภัยเรื่องรูปหน้าปกและหลายๆรูปที่มันไม่ค่อยชัดเจน เราถ่ายรูปนี้เพราะเรางงในการจราจร ไม่มีชนกันเลยรึเนี่ย!! สัญญาณไฟจราจรอยู่ตรงไหนหว่า เรียกว่า ยืนงง ในดง เสียงแตร ฮ่าๆๆๆๆ


                  ย้อนไปวันที่ 14 มีนาคม 2016 จากตอนที่แล้ว 

                 เราได้เดินทางมาถึงหอพักแล้ว ก็ขนของขึ้นมาวางจัดแจงพื้นที่ เราสามคนต้องแยกกันอยู่ เราได้อยู่ชั้น 18 ห้อง 1804 นี่คือหน้าลิฟต์ชั้น 18 มีสามลิฟต์ กระจกด้านนอกนั้นเป็นกระจกอย่างหนา หนามาก ปิดไว้ดีแล้ว เพราะหนาวสุดๆเลย อากาศตอนนั้น 21 องศา เราใส่เสื้อเชิ๊ตบางๆ ลมพัดมาทีถึงกับยืนสั่น  


              ออกจากลิฟต์เลี้ยวซ้ายจะเป็นทางเดินตรงมาที่ห้องพัก ในช่วงกลางวันก็สว่างไสว ใสกิ๊ง 

              แต่หลังจาก 4 ทุ่มไปแล้ว ก็จะกลายเป็นวังเวงวิเวกวิโหวงเหวงเลยทีเดียว อันนี้เราถ่ายแบบเปิดแฟรชนะ แอบคล้ายๆสถานที่ในหนังสยองขวัญ พล๊อตโรงพยาบาลร้างแฮะ 

                และนี่คือภายในห้อง จะเป็นเตียงสองชั้น ห้องเรามี 4 คน มีรูมเมทชาวบรูไน 1 คน ที่มาอยู่ก่อนเราสองเดือน และ อีก 2 คนเป็นชาวญี่ปุ่น มาอยู่ได้ สามอาทิตย์และกำลังจะกลับในวันศุกร์ ที่ 18 มีนาคม 2019 
              เราได้นอนชั้นสองเตียงกลาง สามอันล่าง รูมเมทสามคนนอนไปแล้ว ฮ่าๆๆ เตียงแบบนี้เวลาใครสักคนขยับตัว ไม่ว่าจะข้างบนหรือข้างล่าง มันก็จะสะเทือนจนเรารู้สึกตัวตื่นได้เลยละ เพราะงั้นก่อนเข้านอน เราจะเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อยก่อน เอาน้ำขวดเล็กไปวางไว้บนหัวนอนเผื่อดึกๆหิวน้ำจะได้ไม่ต้องปีนลงมา ความสูงของใต้เตียงก็มากพอที่จะนำกระเป๋าเดินทางเก็บได้
               
                ภายในห้องจะมีโต๊ะสำหรับวางโน๊ตบุ๊ค อ่านหนังสือ ส่วนใหญ่เราไว้นั่งกินข้าวไปดูอะนิเมะไป โต๊ะตามจำนวนคนในห้องเลย 
                
                    ที่เราเคยบอกไปว่าที่ตากผ้าสูงมาก เนี่ยที่เขาตากกันได้ เพราะมีเก้าอี้ยืนนะจ๊ะ ลมข้างบนก็พัดแรงมาก จนไม่กล้าตากผ้าเลย ถ้าผ้าปลิว ชีวิตเฟร้งฟร้างแน่นอน เอามาชุดน้อย เพราะจะอัดของกิน มาม่า ปลากระป๋อง กลัวน้ำหนักกระเป๋าเกิน ฮ่าๆๆๆๆ
         
            อาหารมื้อแรกของเราที่ฮานอย ใต้หอพักมีโรงอาหาร
    • กลมๆ ซ้ายมือ เราเข้าใจว่าน่าจะเป็น มีทบอล เนื้อเอามาปั้นกลมๆ เราดมละ มั่นใจว่าเนื้อเลยยกให้เพื่อนไป เรากินเนื้อไม่ได้ง่า 
    • มีน้ำซุปที่จืดมาก มีใบอะไรเราก็ไม่รู้ พอคิดว่าจะถาม เขาก็ไม่พูดอังกฤษกับเรา
    • ขวาสุด คือ ไก่ผัดผัก
    • ไข่ดาว และ ไก่ยอ 
           ช้อนใหญ่และยาวมาก เราไม่แน่ใจว่าจะเรียกว่าช้อนสั้นได้ไหม กลัวมันเสียใจแล้วตอบกลับมาว่า "ผมไม่สั้นนะครับ!!!" เอาเป็นว่ามันคือช้อนยาวใหญ่ กินกับตะเกียบ 
                           
           และนี่ก็คือที่พักอาศัยของเราตลอด 3 เดือน ในเมืองฮานอย ประเทศเวียดนาม อยู่สบาย ปลอดภัย แล้วก็เดินทางไปทำงานสะดวก 

    รู้สึกชักจะยาวไปแล้ว คงต้องพักไว้ต้องนี้ก่อน ยาวไปเดี๋ยวจะเบื่อกัน  

             ตอนหน้าจะมาเล่าเรื่อง ทริปเที่ยวครั้งแรกกับเพื่อนนักศึกษาชาวเวียดนาม ตั้งแต่กลางวัน ยันกลางคืน รับรองเลยว่า ได้เห็นอาหารที่คุณไม่คุ้น การโดนแม่ค้าหลอกครั้งแรกได้ใน 

    เมื่อฉันได้ไปฝึกงานที่เวียดนาม 2016 ตอนต่อไปคะ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in