สวัสดีครับ

ตลกดีเหมือนกันที่เกือบสี่ปีที่ผ่านมา ชีวิตมหา’ลัยของตัวเองจะดำเนินไปอย่างผาดโผน มีทั้งเรื่องราวที่ทั้งน่าจดจำ และน่าจำไว้เฉย ๆ แต่ “ไม่ต้องพู๊ดดด” แล้ววันหนึ่ง (วันที่เขียนนี่แหละ) ทุกอย่างก็จบลงเพียงกดหยุดอัดวิดีโอพรีเซนต์ และส่งงานผ่านเมลแค่ไม่กี่คลิก ง่าย ๆ อย่างนั้น… กระนั้นก็ดี เทอมสุดท้ายนี้ก็เปี่ยมชีวิตชีวาขึ้นมากโข เพราะได้ออกไปคณะบ้าง ได้ร่วม​ (หรืออย่างน้อยก็เห็นข่าวคราว) กิจกรรมต่าง ๆ ซึ่งเพื่อนพี่น้องตั้งใจเตรียมการกัน และที่สำคัญที่สุดคือ ได้เรียนในสิ่งที่อยากเรียน (และจำต้องเรียนอย่างเต็มใจ) 

.

ต่อไปนี้คือรีวิววิชาอักษรฯ ครั้งสุดท้ายในชีวิตป.ตรีของเรา แม้ครั้งนี้จะมีแต่วิชาเอกฝรั่งเศสล้วน ๆ​ (ซึ่งตัด A ที่ 80% อิงเกณฑ์เหมือนเคย ดี!) แต่ส่วนถัดไปจะเขียนสั้น ๆ ถึงวิชาที่เราชอบที่สุดในรั้วจุฬาฯ ซึ่งมีทั้งวิชาจากในและนอกอักษรฯ ครับ เช่นเคย ขอเตือนไว้ก่อนว่า เนื้อหาการเรียนการสอน รวมถึงวันเวลาต่าง ๆ อาจะเปลี่ยนไปในแต่ละเทอมหรือปีการศึกษา ลองนำรหัสวิชาไปเช็คที่ Reg Chula กันก่อนนะ

.

Alors, on y va.

.

.

2231475 Selected Study in French Literature (ทุกวันอังคาร 9:00-12:00 น.)

เรียนอะไรบ้าง

- ทฤษฎีการอ่านและการวิเคราะห์วรรณกรรม/วรรณคดีฝรั่งเศส

- เรื่องสั้นและนวนิยายขนาดสั้นฝรั่งเศสที่เขียนช่วงศตวรรษที่ 20 ได้แก่ Le dernier amour du prince Genghi ควบ La veuve Aphrodissia, L’aire du Muguet, Tous les matins du monde และ Chien de printemps

.

การเก็บคะแนน

- contrôle continu 3 ครั้ง ครั้งละ 20 คะแนน (take home 2 + สอบในชั้นเรียนออนไลน์ 1), exposé เกี่ยวเนื่องกับรายงาน 20 คะแนน, rapport final 20 คะแนน

.

นี่น่าจะเป็นวิชาที่บ้าดีเดือดที่สุดวิชานึงของเอกฝรั่งเศสเลยก็ว่าได้ *หน้ายิ้มมือปาดน้ำตาเบา ๆ* ไม่ใช่เพราะว่าอาจารย์ดุหรือเรียนกันไม่รู้เรื่องนะฮะ แต่ต้องอ่านหนังสือกันตาแตกทั้งครูทั้งศิษย์ แถมอ่านไปยังต้องคำนวณเวลา ค.ศ. หรืออายุของตัวละครไป จนงงเป็นพัก ๆ ว่านี่เราเรียนวิชาวรรณกรรมหรือเลขกันแน่นะ และเกิดอาการหลอนตามมีมนี้:

Calculating Meme Template (kapwing.com)

ขณะเดียวกัน นี่ก็เป็นวิชาที่สนุกทีเดียวเลยแหละ เราเห็นได้ถึงความตั้งใจของอ.วรุณีที่ “ปล่องของ” เต็มที่ เหมือนไม่ได้สอนวิชานี้มานานมาก อธิบายภาษาและความหมายในเรื่องนั้น ๆ ไม่พอ ยังต้องเสริมเรื่องบริบท (contexte) ที่เด็กอาจจะไม่รู้เข้าไปด้วย เรียกว่าสอนละเอียดซะจนเกรงใจ (แม้ช่วงครึ่งหลังจะสอนเกินเวลาบ่อย ๆ เพราะไม่ทันจริง ๆ แต่ก็โกรธไม่ลง) อีกอย่างเกี่ยวกับอาจารย์คือ เขาจะปักแนวคำตอบไว้แล้วประมาณนึงเวลาที่เราทำพวกงานเก็บคะแนนหลังเรียน (contrôle continu) ยังไงก็ตาม ใช่ว่าจะเสนอการวิเคราะห์อะไรใหม่ ๆ ไม่ได้เลย แค่ต้องหาหลักฐานจากใน texte ให้ได้ และเขียนโน้มน้าวอาจารย์ให้เป็น… ส่วนเนื้อหาทั้งห้าเรื่องก็มีทั้งสนุกและชวนหาวผสม ๆ กัน แต่ถือว่า แต่ละเรื่องที่คุมตีมได้ค่อนข้างดี (อันนี้ก็ต้อง remercier อาจารย์ที่ชี้ให้เห็นถึงรายละเอียดต่าง ๆ ที่ซุกซ่อนอยู่เนียน ๆ) มีความหลากหลาย และสำนวนภาษาไม่ได้ยากหลุดโลกแบบงานเขียนสมัยเก่า ๆ ถึงอย่างนั้นแล้ว นี่ก็เป็นวิชาที่ร้องขอพลังกายใจ เวลา(ว่าง) และความสนใจในวรรณกรรมจากผู้เรียนอย่างมหาศาล เลยขอสรุปไว้ว่า หากใครชอบอ่าน ชอบงานวรรณกรรมฝรั่งเศส หรืออยาก​ ”ลองเชิง” ดูว่าจะเรียนด้านนี้ไหวไหม (ถ้าคิดว่าจะเรียนต่อด้านนี้ป.โท) วิชานี้จะตอบโจทย์คุณแน่นอน (แต่ถ้าลองจนเชิงหัก ก็ถอนนะครับ อาจารย์เขาไม่ว่า 55555) 

.

.

2231372 French-Thai Translation I (ทุกวันอังคาร 13:00-16:00 น.)

เรียนอะไรบ้าง

- ทฤษฎีการแปลภาษาฝรั่งเศสเป็นไทย เครื่องมือในการแปล แหล่งอ้างอิงสืบค้น ปัญหาในการแปล ฯลฯ

- ทำและเฉลยแบบฝึกหัดร่วมกันในห้อง 

.

การเก็บคะแนน

- การเก็บคะแนนตลอดภาคการศึกษา (แบบฝึกหัด การบ้าน และงานทดสอบเก็บคะแนน) 100 คะแนน

.

ถ้าเช้าวันอังคารคือความบ้าคลั่งแล้ว ช่วงบ่ายของวันเดียวกันนั้นกลับเป็นทะเลสงบ ๆ สบาย ๆ โดยเฉพาะช่วงต้น ๆ เทอมที่ฟังอาจารย์เลกเชอร์ซะเป็นส่วนใหญ่ มีทำแบบฝึกหัดในห้องเรื่อย ๆ แต่ถึง texte ที่ให้มาจะ “ดูไม่ยาก” และตอนเรียนก็พอเข้าใจ แต่ไหงคะแนนเก็บแบบฝึกหัดแต่ละรอบมันไม่ได้ดีเหมือนที่คิดไว้นะ… ส่วนบทความที่ใช้สอบปลายก็ไม่ได้ยากมาก (เกี่ยวกับเรื่องเกษตรยุคใหม่ในนอร์มองดี) มีให้ชวนงงเล่น ๆ บ้าง แต่พอเปิดดิกได้อะไรได้ตามประสาการสอบออนไลน์ ก็ไม่ใช่เรื่องกดดันอะไร… พอได้มาเรียนวิชานี้ ก็พอจะเข้าใจเหตุผลของอาจารย์วรุณีว่า ทำไมถึงเก็บวิชาแปลมาสอนปีสี่ตอนเทอมปลาย เพราะบางที การ(เรียนการ)แปลก็ต้องใช้ประสบการณ์และเวลาจริง ๆ (autrement dit คือต้องไปโดนทุบจากวิชา compo กับ rapport ก่อน ถึงจะมาชิล ๆ ได้หน่อยกับวิชานี้) แต่สิ่งที่เสียดายอย่างนึงคือ สาขาวิชาฯ น่าจะเปิดวิชาแปลไทย-ฝรศ. อีกขานึงด้วย ติดที่ว่าไม่มีคนสอนนี่สิ เฮ้อ… Quel dommage

.

.

2231376 French for Journalism II (ทุกวันพุธ 13:00-16:00 น.)

เรียนอะไรบ้างวะ เอ่อ… อ๋อ…

- การฝึกเขียนบทความขนาดสั้นประเภทต่าง ๆ (opinion, reportage, argument) เพื่อลงในแพลตฟอร์มออนไลน์นิตยสาร L’Amateur เป็นเนือง ๆ

.

การเก็บคะแนน

- การเข้าคลาสและมีส่วนร่วม 30 คะแนน, คุณภาพของเนื้อหาบทความ (เช่น ข้อมูลประกอบและการสัมภาษณ์) 50 คะแนน, คุณภาพของภาษาและไวยากรณ์ในบทความ 70 คะแนน,  ทักษะและการใช้เทคนิคการเขียนเชิงวิชาชีพ 50 คะแนน 

.

วิชาฝรศ.เพื่อการหนังสือพิมพ์ตัวนี้ เป็นภาคต่อของการไหลไปตามน้ำทางการศึกษาที่แท้ เข้าไปแต่ละวีค ก็ยังเดาไม่ค่อยจะออกว่าจะต้องเจอกับอะไรแบบ exactement ก็งงว่าอ. Philippe เขาไม่ทำแพลนทำเพลินตาม esprit français สักหน่อยเหรอ… แต่สถานการณ์เทอมนี้ดีกว่าเทอมที่แล้วมาก เพราะได้เรียนในห้องบ่อย (เลยคุยกันพอรู้เรื่องขึ้น) บวกกับได้ออกไปทำงานนอกสนาม (แบบเป็นทางการครั้งนึง และแบบจู่ ๆ ก็ออกไปแบบปุบปับอีกครั้ง) เลยตัดปัญหากับ Zoom ไปในตัว (แต่สอนแบบไฮบริดนะ ซึ่งคนเปิด Zoom ก็คือทีเอจำแลงกางเกงเขียวคนดีคนเดิมคนนี้นี่เอง เหอะ ๆ) ความสนุกอีกอย่างคือ ได้เป็นนิสิตรุ่นเปิดแอคเคาท์โซเชียลมีเดียของ L’Amateur ให้ชีวิตได้มีคอนเทนต์ภ.ฝรศ. บ้าง ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ฝากติดตามเพจ L’Amateur ทาง Facebook และ Instagram ตามลิงค์ด้านล่างกันด้วยครับ ช่วงปิดเทอมนี้ก็อาจมีบทความใหม่ ๆ ลงบ้างก่อนที่จะให้รุ่นถัดไปเทคโอเวอร์ ส่วน plainte อื่น ๆ เราจัดไปใน CUCAS แล้ว ก็หวังว่าทางสาขาและผู้สอนจะได้อ่านเพื่อพัฒนาวิชานี้ต่อไปครับ…

.

ปล. Facebook L’Amateur Chulalongkorn / IG: @lamateurchula

.

.

2231377 French Drama (ทุกวันศุกร์ 14:30-17:30 น.)

เรียนอะไรบ้าง

- บทละครฝรั่งเศสฉบับคัดย่อจำนวนแปดเรื่อง ตั้งแต่ยุคกลางยาวมาจนถึงปัจจุบัน ได้แก่ Le Jeu d’Adam, Le Véritable Saint Genest, Phèdre, Tartuffe, Le Mariage de Figaro, Lorenzaccio, Antigone, En Attendant Godot และ Dissident, il va sans dire

- พิเศษคาบสุดท้าย: การบรรยายเบื้องหลัง พ่อ - Le Père โดยอ.วณิชชา ผู้แปลบทจากฝรั่งเศสเป็นไทย

.

การเก็บคะแนน

- Compo 7 ครั้ง ครั้งละ 10 คะแนน (เลือก 6 ครั้งแรกที่ดีที่สุด = 60 คะแนน), exposé individuel ถึงบทละครฝรั่งเศสศตวรรษที่ 21 10 คะแนน, exposé en groupe ถึงการจำลอง mise-en-scène บทละครที่เรียนมา 30 คะแนน

.

ถ้า Edgar Wright มี The Cornetto Trilogy อ.พิริยะดิศก็คงมี “The Figaro Trilogy” ของตัวเองยังไหงยังงั้น เพราะวิชา théâtre นี่ก็เป็นเหมือน “ภาคจบ” ของวิชาบังคับเลือกสายวัฒนธรรมฝรั่งเศสที่อาจารย์สอน เช่นเคย เรียนกับอ.พ่อพรยด. ก็ต้องมีเรื่องจิตวิเคราะห์และ Freud เป็นธรรมดา… ส่วนแนวคิด/คอนเซปต์ของละครแต่ละยุคก็ทำความเข้าใจได้ไม่ยากมากนัก ให้อธิบายก็คือ พัฒนาการของละครฝรศ.ก็ล้อ ๆ กันกับศิลปะ ปรัชญา และสภาพสังคมในแต่ละยุค (ดั่งที่นิสิตเอกนี้เคยร่ำเรียนกันมาจากวิชาก่อน ๆ แต่จำได้เยอะไหมก็ แหะ) วิชานี้ก็เลยตอกย้ำให้เราเห็นอีกครั้งว่า องคาพยพของวัฒนธรรมฝรั่งเศสนั้นมีความเป็นมาและมีลักษณะเป็นยังไง ที่ยากก็คือ ภาษาของตัวบทละครเก่า ๆ บางทีก็มาเป็น vers หรือไม่ก็ monologue ยาว ๆ (แถมชวนสัปหงก) ส่วนละครสมัยใหม่ขึ้นมาหน่อย อ่านง่ายขึ้น แต่คอนเซปต์ก็ซับซ้อนตามไปด้วย (ดู En Attendant Godot เป็นตัวอย่างได้) ยังไงก็ดี รู้สึกว่าเทอมนี้เกณฑ์การให้คะแนนของอาจารย์จะโหดน้อยกว่าวิชาก่อน ๆ ถึงจะต้องแลกมากับภาระงานที่ซอยยิบย่อยขึ้นก็ตาม… แม้จะต้องเรียนออนไลน์ไปครึ่งเทอม และไม่ได้แสดงละครเป็นงานไฟนอลอย่างที่รุ่นพี่เคยทำ แต่ยังดีที่ได้เรียนวิชานี้ที่คณะบ่อยครั้งจนถึงคาบสุดท้าย และบังเอิญดีเหมือนกันที่อ.พรยด. เป็นอาจารย์เอกฝรศ. คนแรกและคนสุดท้ายที่เราได้เจอในช่วงป.ตรี