เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ตกตะกอนชีวิตArty
25032559
  • เด็กฝึกงาน

    เด็กฝึกงานที่บริษัทสองคนจะเสร็จการฝึกงานพรุ่งนี้
    หนึ่งคนฝึกเสร็จอาทิตย์หน้า
    อีกสองคนฝึกเสร็จสิ้นเดือนหน้า

    ออฟฟิศจะกว้างขึ้นแล้วสิ
    จะไม่มีคนไปซื้อกาแฟให้แล้วสิ
    จะไม่มีคนแบ่งเบาภาระงานแล้วสิ

    เหมือนเด็กฝึกงานเป็นเพื่อนร่วมงานไปแล้ว
    ขยับความสัมพันธ์ให้ใกล้อีกนิด ก็เหมือนเป็นพี่เป็นน้องไปแล้ว
    เด็กฝึกงานที่มาจากคณะเดียวกันเราว่าเค้ายังต้องโตอีกเยอะ
    ในเรื่องของการทำงาน การวางตัว หรืออะไรอีกหลายอย่าง
    สามเดือนไม่ได้สอนโลกในการทำงานจริง ๆ ทั้งหมดหรอก
    และอีกสามปีที่คณะ ก็อาจจะไม่สอนเรื่องการทำงานจริง ๆ เหมือนกัน

    แต่จากวันแรกที่ดูแลเด็กฝึกงานแผนกตัวเอง จากที่เขาไม่เข้าใจ ไม่รู้
    เราปรับจูนกับเขาเรื่องการทำงาน ทัศนคติ กว่าจะลงตัวกันนี่ก็ใช้เวลานะ
    เราปวดหัวกับการมีเด็กฝึกงาน เพราะเหมือนมีภาระ
    แต่ก็นะ มันคือเขาไม่รู้ไง 
    ไม่รู้ว่าต้องทำงานแบบไหน ไม่รู้ว่าต้องทำงานยังไง

    นึกถึงวันที่นั่งสอนงานกันเป็นพุเป็นแคว
    นึกถึงวันที่ยอมกลับดึกมาก เพื่อทำมู้ดบอร์ดให้พวกมัน
    นึกถึงวันที่นั่งเมาท์กันตอนไปกินเลี้ยงบริษัท ที่เราสนุกกันมาก
    นึกถึงวันที่นั่งกินเฟรนช์ฟรายส์ลดราคากันหกเจ็ดคน

    มันเหมือนจะแย่นะ แต่จริง ๆ เราว่ามันดีกว่าที่คิดเลย
    เป็นคนกลุ่มหนึ่งที่ทำให้เรามีความสุขขึ้นกับการทำงาน
    ถึงแม้จะมีเรื่องปวดหัวบ้าง แต่เราโอเคกับมันนะ 

    คงเหงา ๆ หน่อยแหละ เดี๋ยวก็คงชิน


  • กล้องโลโม่

    นี่คิดอยู่ว่าเราให้เวลาน้อยไปรึเปล่า กับสิ่งที่เราอยากทำ
    เราชอบถ่ายรูป แต่พอมาทำงานจริงจัง
    เราแทบไม่ได้อยู่อะไรนอกจากคอมพิวเตอร์ โทรศัพท์ และหนังสือเรียน
    เราไม่ได้จับกล้องเลยนะ 
    ขนาดรูปในไอจียังไม่ค่อยจะอัพเลย

    เราไปเจอกล้องโลโม่ LC-A ที่อยากได้มาตั้งแต่สมัยมอต้น
    ไปเจอเป็นมือสอง เราไม่คิดอะไรเยอะเลย ไลน์หาคนขายแล้วซื้อทันที

    ไม่รู้ทำไมต้องคิดเยอะ
    แต่ก็คิดอยู่ ว่าฟิล์ม 15 ม้วนที่ถ่ายแล้วไม่ยอมล้างเมื่อไหร่จะปิดห้องแล้วล้างซะที

    เราเคยอ่านกฎทองของโลโม่ 10 ข้อ
    แต่สุดท้ายกฎข้อ 10 ก็บอกว่า อย่าสนใจกฎเลย

    เราตัดสินใจพกกล้องไว้ในกระเป๋า หยิบมันไปด้วย
    เราอยากถ่ายรูปมากกว่าเดิม 

    มันได้ผล เราเป็นคนตาไว้
    ในหัวมันเหมือนมีวิวไฟน์เดอร์อยู่ ที่เรามองอะไร เราพร้อมโฟกัสและจับภาพเลย
    เรามีคำว่า Don't Think, Just Shoot อยู่ในหัวตลอดเวลา
    เลยไม่คิดอะไรเยอะจริง ๆ
    ถ่ายไปละม้วนนึง ไม่รู้จะออกมาเป็นไงเหมือนกัน

    แต่สนุกขึ้นจริง ๆ นะ กับการถ่ายรูป
    เราโหยหามัน เราอยากทำมัน
    แล้วก็ยังอยากมีความสุขกับการที่ได้ทำงาน และมีเวลาทำอะไรที่ชอบ


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in