เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ขอเขียนignorance is bliss
หนังสือของชิม
  • /////////////
    20.11.19
    เขียนโดย อายะซึจิ ยูกิโตะ
    แปลโดย พรพิรุณ กิจสมเจตน์
    สำนักพิมพ์ JBook Bliss Publishing


             ขอเริ่มการรีวิวครั้งแรกที่หนึ่งในหนังสือเล่มโปรดของเราค่ะ ‘กระซิบสีเลือด’ เป็นนิยายเล่มแรกจากนิยายชุด เสียงกระซิบ (อีกสองเล่มคือ กระซิบแห่งเงามืด กระซิบจากสนธยา) เล่าถึงเรื่องราวของเด็กสาวอายุ 17 ปี ชื่อว่า ซาเอโกะ หลังจากเธอได้ย้ายเข้ามาอยู่โรงเรียนประจำเซชินที่มีกฎระเบียบเข้มงวดมากมาย เช่น ห้ามพกโทรศัพท์ ห้ามแสดงกิริยาที่ไม่เหมาะสม ซึ่งการลงโทษมีตั้งแต่เบาไปจนถึงหนักขนาดที่ขังห้องมืดให้สำนึกตนขึ้นอยู่กับความรุนแรงของการทำผิด ทำให้ความกดดันจากทุกอย่างรอบตัวนั้นต้องมีที่ให้ระบาย

    หลังจากที่ย้ายเข้ามาได้แค่เพียงหนึ่งวันก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน รูมเมตของซาเอโกะถูกฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยมด้วยการเผาไฟในห้องปิดตาย รูมเมตที่เป็นเหมือนเพื่อนเพียงคนเดียวของเธอ คนที่แตกต่างจากคนอื่นในโรงเรียนแห่งนี้ ‘เค’ และหลังจากการตายของเคก็เกิดการฆาตกรรมอีกหลายครั้งตามมา แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดสำหรับซาเอโกะคือเธอไม่แน่ใจได้ด้วยซ้ำว่าฆาตกรไม่ใช่ตัวเธอเอง



    เหตุผลที่ชอบ:

             เราชอบเรื่องนี้มากเพราะถือเป็นหนังสือเล่มแรก ๆ ที่ได้อ่านและทำให้ชอบการอ่านมากขึ้น มันค่อนข้างคลาสสิกด้วยตัวบท มู้ดกับโทนของเรื่องที่เกิดขึ้นราว ๆ ปี 97 ชีวิตในโรงเรียนประจำหญิงล้วนของเหล่าลูกคุณหนู ฉากฆาตกรรมไม่ได้ระทึกขวัญอะไรนักแต่การวางเส้นเรื่องมีเสน่ห์ แปลค่อนข้างดีเลย และช่วงการบรรยายถึงความตื่นตระหนก ไม่มั่นใจในความเป็นตัวเองของซาเอโกะ มันสะท้อนให้เราเห็นถึงความเป็นมนุษย์ที่เกิดความสับสน ไม่แน่ใจ และเป็นเรื่องที่เล่าให้เห็นความบิดเบี้ยวในจิตใจของฆาตกร ประวัติเบื้องหลังตัวละครแต่ละตัวว่ามีความเป็นมายังไง ทำไมจุดจบของพวกเขาเหล่านั้นถึงลงเอยแบบนี้ แต่ตัวละครที่เราชอบมากที่สุดขอยกให้กับ เค เราชอบที่เคเลือกที่จะไม่ทำตามในสิ่งที่คนส่วนมากทำ เพราะบางครั้งอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเสมอ แม้ว่ามันจะนำมาซึ่งการใส่ร้ายป้ายสี การล่าแม่มด ที่ทำให้เธอต้องจากไปอย่างน่าเศร้าก็ตาม 

    ยังมีอีกหลายพาร์ตที่น่าสนใจ เช่น การบรรยายถึงวิธีฆ่า ความรู้สึกของคนถูกฆ่าและคนที่ลงมือฆ่า เห็นถึงความต่างค่อนข้างชัด เหตุผลบางอย่างถึงจะฟังดูมีน้ำหนักแต่ก็ใช่ว่าเราจะสามารถตัดสินใจฆ่าใครสักคนได้หรือเปล่า 

    อีกตัวละครที่ค่อนข้างซับซ้อนคือ อายะ เด็กสาวผมยาวสีดำขลับตรงสลวย หน้างดงามราวกับตุ๊กตาที่เป็นต้นแบบให้นักเรียนคนอื่นปฏิบัติิตัวตาม เธอมาจากครอบครัวที่สมบูรณ์เเบบ เรียนเก่งเพียบพร้อมเกือบทุกอย่าง แต่ใครจะรู้ว่าความจริงแล้วมันอาจจะกลับกันคนละด้านเลย อายะหลงรักพ่อตัวเองและเกลียดคนที่เรียกว่า แม่ เข้าไส้เพราะเธอรู้สึกว่าแม่มาแย่งความรักจากพ่อไป เธอคือคนที่ควรได้แต่งงานกับพ่อของเธอ ถือเป็นอีกหนึ่งปมที่เราอยากให้ได้ลองอ่านกันดู อยากรู้ว่าทุกคนจะคิดเห็นกับเรื่องของอายะยังไง

    สุดท้ายถ้ามีโอกาสอยากให้ลองหามาอ่านกัน มันสวยงามในความพิดเพี้ยน มันมีเหตุมีผลที่บางครั้งก็ไม่สมเหตุสมผลด้วย


    /////////////



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in