ชื่อเรื่อง: 默读 อ่านว่าโม่ตู๋

ผู้เขียน: Priest (พรีสต์, พีต้า)

สำนักพิมพ์จีน: 北京联合出版公司

(3 เล่มจบ)

รูปประกอบจากradio drama (สามารถรีอัปโหลดได้ขอเซฟตัวเองว่าอิฉันไม่ได้รีอัปแฟนอาร์ตน้า)

โม่ตู๋ของ priest(พีต้า) นิยายสืบสวนอาชญากรรมอีกเรื่องที่มีผลตอบรับค่อนข้างดีมากที่จีน โม่ตู๋เคยชนะรางวัลผลงานยอดนิยมที่ ChineseOriginal Fiction Awards ครั้งที่ 4 เริ่มเรื่องจากการฆาตกรรมเป็นการฆาตกรรมที่น่าสยดสยองในเขตสลัมของเมืองทำให้เกิดความสนใจและความไม่พึงพอใจจากชาวเน็ตจำนวนมากจนตำรวจต้องรีบเข้าไปจัดการปัญหา

ลั่วเหวินโจว พระเอก เจ้าหน้าที่ตำรวจเขาเป็นเกย์และแอบรักเถาหราน เพื่อนสนิทตัวเอง เฟ่ยตู้ นายเอก เป็นคุณชายนักธุรกิจมีนิสัยดูเหลาะแหละแต่อัจฉริยะด้านการสืบสวนมากๆ และสาเหตุที่เหวินโจวไม่ค่อยชอบเฟ่ยตู้ก็เพราะมองว่าเฟ่ยตู้เป็นศัตรูหัวใจ ด้านล่างคิดว่าเป็นสปอยล์ความสัมพันธ์ของพระนายเล็กน้อย นะคะ

7 ปีที่แล้วลั่วเหวินโจวกับเถาหรานเป็นนายตำรวจที่เจอนายเอก (ถ้าจำไม่ผิดตอนนั้นเหวินโจวกับเถาหรานอายุ 25 ขึ้นแล้วเรื่องตัวเลขเราไม่ค่อยแม่นเพราะหลายเรื่องที่มาเขียนลง minimore ช่วงนี้เป็นเรื่องที่อ่านจบมาพักใหญ่แล้ว) เด็กชาย (14) ที่เป็นพยานบุคคลเห็นการตายของแม่ตัวเองในที่เกิดเหตุสภาพการณ์สันนิษฐานว่าผู้ตายฆ่าตัวตายแต่นายเอกกลับเชื่อว่าถูกฆาตกรรมและเพราะยังเด็กมากเขาเลยไม่มีหลักฐานใดจากนั้นเถาหรานเพื่อนสนิทของพระเอกก็คอยดูแลเฟ่ยตู้ราวกับน้องชายแท้ๆ ของตัวเอง 7 ปีต่อมาเฟ่ยตู้อายุได้ 21 ปีก็เริ่มที่จะแสดงความรักของตนเองที่มีต่อเถาหรานแต่ว่าเถาหรานปฏิเสธกับเหวินโจวและเฟ่ยตู้อย่างชัดเจน (ก็พระนายเนี่ยชอบคนคนเดียวกันก็คือเถาหราน) ว่าตัวเองเป็นชายแท้และกำลังมีใจให้ผู้หญิงคนหนึ่งทำให้ทั้งคู่เริ่มถอดใจ

ตอนที่นายเอกยังเด็กพระเอกเองก็ดูแลนายเอกอย่างดีทั้งให้วิดีโอเกมลูกอม ขนมแต่ว่าเป็นคนแข็ง ๆ ทื่อ ๆ บางทีก็ทำตัวกับเด็กไม่ถูกเลยฝากให้เถาหรานเพื่อนสนิทเป็นคนมอบให้ เนื้อหาส่วนใหญ่จะเป็นคดีเกี่ยวกับการค้าประเวณีพวกลูกค้าขาใหญ่ที่เป็น pedophilia ความนิยมหรืออยากมีเพศสัมพันธ์กับเด็ก ซึ่งเป็นทั้งสิ่งต้องห้ามในทางกฎหมายและถือเป็นโรคทางจิตชนิดหนึ่งใครสนใจลองหาอ่านดูเพิ่มเติมนะคะเนื้อหานิยายไม่กล่าวถึงรายละเอียดทางการแพทย์หรือจิตเวชมาก

เราชอบเคมีระหว่างทั้งคู่แล้วก็ความ love rivals จากที่เข้าใกล้กันระยะห้าร้อยเมตรไม่ได้พัฒนามาเป็นความรักที่ใครก็ห้ามแตะเมียตุพระนายช่วยกันทำคดีพระเอกสายบู๊นายเอกสายบุ๋นแอบเป็นคนรว้ายๆ บางทีส่วนตัวเราไม่ได้เป็นแฟนนิยายแนวสืบสวนไม่รู้ว่าคดีมันจะซับซ้อนระดับไหนจากมุมมองของคนที่อ่านแนวนี้ประจำ (อ่านเพราะติดนักเขียนล้วน ๆ แหะ) เลยไม่ขอพูดเรื่องการไขคดีสำนวนการใช้ภาษายังคงอ่านเข้าใจง่ายสมมีศัพท์เชิงปรัชญาแทรกมานิดหน่อยแต่ก็ยังถือว่าพอรับได้เมื่อเทียบกับการใช้อีกระดับในนิยายพีเรียดเรื่องอื่นๆ ของเขา ช่วงนั้นอ่านนิยายสืบสวนอาชญากรรมประมาณสองสามเรื่องโม่ตู๋ยังอยู่อันดับสองส่วนเรื่องที่ครองใจเราเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ขอหาเวลาเขียนแป๊ปอ่านนิยายจบไปเยอะมากไม่ค่อยอ่านเรื่องใหม่ ๆ เท่าไหร่เพราะติดภาระหลาย ๆอย่างคงขุดแต่เรื่องเก่ามาเล่าสู่กันฟังค่ะ

อ่านที่ไหน เราอ่านฉบับภาษาจีนจากเว็บจิ้นเจียง 晋江文学城 แล้วก็ซื้อนิยายรูปเล่มมาอ่านต่อค่ะ

มีทั้งหมด 3 เล่มรวมบ็อก เวลาสั่งของจากจีนโดยเฉพาะหนังสือนี่ใจหล่นอยู่ที่ตาตุ่มตลอดเลยค่ะ...

ซื้อล็อตแรกจะมีลายเซ็นต์นักเขียนให้ล็อตอื่นไม่แน่ใจ

โปสการ์ด (ที่คั่นหนังสือไปในตัว) ลายแมว...