“หยุด อย่าใช้ประโยคนี้ อีเวร ทริกเกอร์มาก”

“ทำไมวะ”

“There's plenty of fish the sea  but he's my favorite fishไง”

“แน่ใจขนาดนั้นเลยหรอ”

“อือ” 

“ลองดูดิ กับคนอื่นน่ะ ลองใหม่”

“ก็ลองแล้ว แต่ก็เหมือนเดิมแหละ”

‘’ชอบอะไรขนาดนั้นล่ะ คุยกันแป๊บๆเองนี่’’

“เป็นช่วงเวลาที่เข้าใจการแบ่งเวลาน่ะ การที่คนๆนึงแบ่งเวลาเล็กๆมาให้เรามันน่ารักนะ เป็นช่วงเวลาที่ไม่ต้องสงสัยหรือต้องนั่งย้ำเรื่อยๆว่านี่ยังอยู่ด้วยกันมั้ย ชอบกูอยู่มั้ย เพราะเดี๋ยวเค้าก็โผล่มา 

ไม่เคยมีใครถามด้วยว่า โปรโมชั่น10.10 เธอเอาไรมั้ยเรามีโค้ดลด เป็นที่ใส่ใจคนแบบแปลกๆ 

บอกอยากเรียนหนังสือ ก็เคยเปรยๆไว้ว่างั้นคอลกับเราตอนเราเรียนมั้ย น่ารักดี’’

‘’กับคนอื่นก็คงบอกว่าเราอยู่กับเธอนะ  ถ้าไม่เหลือใครก็ยังมีเรา’’ 

‘’เพราะเค้าไม่เคยสัญญาอะไร ไม่เคยบอกว่าจะอยู่ 

เลยไม่ต้องเจ็บปวดกับคำสัญญาพวกนั้นเพราะมันไม่เคยมีน่ะ แต่ก็ไม่เคยบอกชอบเลยซักครั้งนะ ตอนนั้นยังไม่รู้ตัว’’

“ ดีนะที่ยังจำอะไรพวกนั้นได้ ถ้ามันเวิร์คและไปได้นานกว่านี้ คงจะลืมอะไรพวกนี้ไปแน่ 

แต่พูดถึงโค้ดลดลาซาด้ากูก็มีนะ กูไม่น่ารักหรอ’’ 

ช่วงนี้กำลังฝึกเขียนบทสนทนา แต่ผลที่ออกมาก็ชวนกระอักกระอ่วน

ถ้าย้อนอ่านงานทั้งหมด คำที่ใช้ก็ซ้ำๆ