เขาได้หยุดพิจารณาใบโพที่ร่วงลงมาหนึ่งใบ เขากลับเห็นเป็นรูปร่างที่ใบโพนั้นคือ ภาพแรกเป็นภาพที่ผู้คนมีสีหน้ารอยยิ้มแต่พื้นหลังเป็นไฟ ภาพต่อมาเป็นท้องฟ้าสดใสแต่มีบ้านลอยอยู่บนฟ้า

ชั่วครู่หนึ่งมีภาพที่สามที่เห็นนั้นคือเป็นบรรยากาศตอนกลางคืนที่มืดมิดและมีเงากลุ่มหนึ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า บางตัวก็สูงโย่ง บางตัวก็มีลักษณะคล้ายคนยืนอยู่ 

ใบโพที่พระภิกษุถืออยู่นั้นเหี่ยวย่น และมีความรู้สึกบางอย่าง จากนั้นก็ดูที่ใบโพแล้วเห็นเป็นรูปกงล้อ
"คงจะไม่มีใครวิ่งหนีสัจธรรมเหล่านี้พ้น" พระภิกษุชรารูปนั้นยิ้มและล้มลงตรงหน้าต้นโพต้นนั้น