วันก่อนค่ะ ไก่มีโอกาสได้ไปทำงานล่ามญี่ปุ่นไทยมา ณ องค์กรแห่งนึง

ทีนี้ระหว่างเดินกลับไปห้องพักล่าม ก็มีพนักงานคนนึงวิ่งมาดึงตัวไปพร้อมกับบอกว่า

ช่วยคุยหน่อยกับลูกค้าพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ พอเราไปถึงปรากฏว่าจริง ๆ แล้ว

ลูกค้าก็พูดภาษาอังกฤษนั่นแหละค่ะ 55555 

วันนั้นเราก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า

ทำไมคนที่ไม่ได้เรียนภาษาญี่ปุ่นถึงฟังคนญี่ปุ่นพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยรู้เรื่องนะ

วันนี้เราจะเลยจะมาพูดเรื่องภาษาญี่ปุ่นสำเนียงคนญี่ปุ่นกันค่ะ 

ฟังยังไงให้รู้เรื่อง พูดยังไงให้เนียนไปกับคนญี่ปุ่น

          ตัว カタカナ ของภาษาญี่ปุ่น ในปัจจุบันนิยมใช้เขียนคำยืมจากต่างประเทศ เช่น アイスクリーム (aisukuri-mu) มาจากภาษาอังกฤษ แปลว่าไอศครีม, アルバイト (arubaito) มาจากภาษาเยอรมัน แปลว่างานพิเศษ เป็นต้น การเขียนภาษาอังกฤษด้วยตัวภาษาญี่ปุ่นแปลว่าการออกเสียงและการลงเสียงหนักเบาก็ต้องเป็นตามกฎของภาษาญี่ปุ่นไปด้วย เราจะมาดูกันว่าภาษาญี่ปุ่นมีระบบการออกเสียงที่ต่างจากภาษาอังกฤษยังไง 

          อย่างแรก ภาษาอังกฤษกับภาษาญี่ปุ่น มันต่างกันตั้งแต่การมีพยัญชนะ สระ และตัวสะกดเลยค่คุณผู้ชมมม ภาษาอังกฤาเราสามารถแยกพยัญชนะกับสระได้ แต่ภาษาญี่ปุ่นมาเป็นเซ็ท เช่น か(ka) き(ki) く(ku) け(ke) こ(ko) และภาษาญี่ปุ่นมีตัวสะกดที่แยกออกมาเดี่ยว ๆ เพียงตัวเดียวก็คือ ん(n) ซึ่งบางทีก็ออกเสียงเป็น n m ng ต่างกันออกไปขึ้นอยู่กับตัวที่ตามมา อย่างไรก็ตามเวลาที่เขียนภาษาอังกฤษโดยตัวอักษรญี่ปุ่นคำที่มีตัวสะกดนอกเหนือจาก n m ng ก็จะต้องใช้ตัวอักษรอื่นมาแทน แต่ปัญหาคือเมื่อเอาตัวพยัญชนะมา สระก็ตามมาด้วยเป็นเซ็ท เช่น

ภาษาอังกฤษ     ออกเสียงว่า               ภาษาญี่ปุ่น     ออกเสียงว่า

                                   ice                     /aɪs/                      アイス            /aɪ.su/ 

          นอกจากนั้นแล้วยังมีพยัญชนะและสระบางตัวที่เสียงในภาษาญี่ปุ่นไม่มี เช่น เสียงแอ æ (ญี่ปุ่นใช้ ​あแทน) เสียง si (ญี่ปุ่นใช้ ​しแทน) เป็นต้น

ภาษาอังกฤษ     ออกเสียงว่า               ภาษาญี่ปุ่น     ออกเสียงว่า

                                   apple             ［ǽpl］                   アップル     /ap.pu.rɯ/ 

          การนับพยางค์ก็ต่างกันอีก ภาษาอังกฤษจะนับพยางค์เป็น syllable คล้ายกลับไทย แต่ภาษาญีปุ่นเค้านับเป็นจังหวะ 白 (haku) จะนับตามทุกตัวอักษรที่เขียนเป็นภาษาญี่ปุ่น รวมทั้ง ん、っ、และเสียงยาว (นับเป็นสองจังหวะ)

ภาษาอังกฤษ     พยางค์                       ภาษาญี่ปุ่น      พยางค์  

                                Wa.shing.ton         3                          ワシントン         5       (wa.shi.ng.to.n)

           เมื่อพยางค์นับต่างกับการลงเสียงหนักเสียงเบาก็ต่างกันด้วย （accent) วิธีการการลงเสียงหนักเบาของคำนามเดี่ยวภาษาญี่ปุ่นคือ ให้ 

1. ตัดพยางค์ท้ายออก แล้วนับขึ้นมา 2 ตัวที่สองคือใส่ accent เช่น

カメラ   ให้ตัดพยางค์สุดท้ายออก   カメ / ラ

จากนั้นนับขึ้นมากจาก メ เป็น １　カ เป็น ２

ใส่ accent  ที่　カ จะได้เป็น カ'メラ

ลองทำกันดูนะคะ (ลากคลุมเพื่อดูเฉลย)

クリスマス　　　　クリス'マス

バナナ　　　　　　　　バ'ナナ

オレンジ　　　　　　オレ'ンジ

マクドナルド　　マクドナ'ルド

ポテト　　　　　　　　ポ'テト

メダィック　　　　メダリ'ック

カレンダー พยางค์สุดท้ายเป็น ー ตัดไม่ได้

เราจะต้องตัดที่ตัวหน้าคือ カレン / ダー

จากนั้นนับขึ้นมากจาก ン เป็น １　レ เป็น ２

ใส่ accent  ที่　レ จะได้เป็น カレ'ンダー

ลองทำกันดูค่ะ (ลากคลุมเพื่อดูเฉลย)

バッドミントン　　バッドミ'ントン

ケンタッキー　　　　ケンタ'ッキー

アメリカン　　　　　　アメ'リカン

アクセサリー　　　　アクセ'サリー

3. ถ้าตัวที่เราจะต้องใส่ accent เป็น ん หรือ เสียงยาว เราต้องย้าย accent ไปไว้ข้างหน้าอีก １ตัว เช่น

コロンビア ให้ตัดพยางค์สุดท้ายออก   コロンビ  / ア

จากนั้นนับขึ้นมากจาก ビ เป็น １　ン เป็น ２

แต่ ン ใส่ accent ไม่ได้

ให้ย้ายมาใส่ตัวหน้าที่　ロ จะได้เป็น コ'ロンビア

ลองทำกันดูค่ะ (ลากคลุมเพื่อดูเฉลย)

フォーカス　　　　　フォ’ーカス

エディンバラ　　　エディ’ンバラ

コロンブス　　　　　コロ’ンブス

ペンタゴン　　　　　ペ’ンタゴン

バークレー　　　　　バ’ークレー

นี่เป็นกฎที่ใช้ได้กับคำส่วนใหญ่ แต่แน่นอนว่ามีบางคำที่เป็นกฎยกเว้น เช่น ココ’ロ　オトコ’ เป็นต้น 

สำหรับวันนี้ขอจบลงตรงนี้นะคะ ค่อยข้างยาวมากแล้ว หวังว่าจะเข้าใจกัน ไปฝึกพูดภาษาอังกฤษแบบญี่ปุ่นกันค่ะ ข้อมูลทั้งหมดวันนี้ได้มาจากหนังสือเล่มนี้ค่ะ ใครสนใจซื้อมาอ่านก็ได้นะคะ ลงลิงค์ไว้ให้ 

สนุกดี ชอบเล่มนี้มาก ๆ

https://www.amazon.co.jp/英語の音声を科学する-川越-いつえ/dp/4469245313