1

“ถ้างั้น ความฝันคุณมันอยู่แค่สถานีเอง จีน”

สตรีไม่ทราบนามเอ่ยปิดท้ายราวกับว่าเส้นโค้งกลมได้ถึงคราวบรรจบพบเจอกันที่จุดปลาย สักที  เป็นทั้งจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด อย่างร่วมกัน คล้ายว่ามีคนดีดนิ้วมือ (*flick) เรียกสติกลับคืนประกอบประคองฟันเฟืองให้เสร็จสมบูรณ์  วินาทีนั้น ประกายความคิดของ จีน โมฟว เริ่มชัดเจนยิ่งขึ้น น้ำหนักดินสอฝนลงกระดาษเริ่มหนักจนกุดทู่ รอยเหรียญใต้กระดาษคมชัด สีคาร์บอนหนาจนเป็นฝุ่นผง หมายถึงว่า หล่อนพูดด้วยประโยคง่ายๆ ด้วยตะกละของหล่อนเองแต่เป็นตะกอนตกหล่นลึกในใจ จีนโมฟว

“คุณบอกฉันว่า มันดูง่ายใช่ไหม
จีน โมฟว ฉันมีพี่ชายไม่ชอบกินผัก มื้อไหนที่จานมีสีเขียวเข้าหน่อย เป็นว่าต้องเขี่ยไว้ข้างจาน ทิ้งกร่อยไม่กินมัน เพื่อที่ว่า ในแต่ละคำที่จะตักกิน จะมีแต่เนื้อสัตว์”

อ่า....
ไม่ใช่

ผมเริ่มชะงัก

“เช่นเดียวกัน สิ่งที่ฉันจะสื่อให้คุณฟังต่อจากนี้ คือ เลือกสิ่งที่คุณชอบ อะไรที่ไม่โปรดก็เขี่ยทิ้งไป ชีวิตเราไม่มีใครมาเข้าใจกับตะกละของเราเอง นอกจะจากคุณจะกังวลมัน จนไม่กล้าละทิ้ง”

หล่อนไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น, จีน ตีความหมายของหล่อนผิดไปในทีแรก อันทีจริงแล้ว การตีกรอบของหล่อนและจีน มันต่างกันโดนสิ้นเชิง การวงกลมคำตอบ ‘กลมหรือไม่กลม มันสำคัญตรงไหน’ จีน โมฟว ตีความหมายใหม่จากคำพูดของหล่อนเมื่อสักครู่นี้, ‘คุณต้องเป่าเศษฝุ่นผงบนงานของคุณ แล้วคุณจะเหลือแต่รูปเหรียญสีคาร์บอนบนกระดาษ นั้นคืองานชิ้นดี’ หล่อนเผยรอยยิ้มเมื่อท่าทางของบุรุษชายเหมือนเริ่มคลายปมเชือกเงือนตาย

“คุณเข้าใจแล้วใช่ไหม จีน”
“ก็นะ คิดว่า”
Well then,

“การตีกรอบของคุณมันสมส่วนจนเกินไป คุณเคร่งมันจนไม่เป็นอิสระ คุณตัดทิ้งส่วนโค้งบางส่วนออกไปได้ถ้าคุณไม่ชอบ แล้วขีดให้มันเว้าเข้ามา ก็ย่อมได้”
“ผมทำแบบนั้นได้เหรอ”
“อิสระคุณ จีน”
“ไม่ ผมหมายถึง ผมจะทำแบบนั้นได้หรือ”
“มันขึ้นอยู่กับคุณล้วนๆ”

That macho who is shining shut his eyes, take his clothes and open the door. He said “Thank you, Goodbye”

She said “Goodbye, It was nice”
“me too”

2

   The Flying Pussyfoot, be in the way
หูตาพันทิศทางพ้องเสียงซ้อนทับ ไอน้ำรถไฟผสานสีเมฆ คล้ายคลึง หูตาต้องลมเส้นผมสีเงินปลิวไสวละม้ายใบไม้ปลิวเฉียดหน้าต่างด้วยความเร็วที่ต่างกันอย่างลิบลับ การสั่นพ้องคลื่นน้ำถูกบรรจุในแก้วใบใสและจังหวะส้นสูงสตรีกระทบพื้น (*step step step) จีน โมฟว เปิดประสาทสัมผัสให้กว้าง ลงลึกความแม่นยำ ลดสิ่งเร้ารานแรงรบกวน 

กลิ่นอายพิลึก สัมผัสรสแสนประหลาด
เขาคิดไม่ผิด, อย่างน้อยๆ ก็เป็นลางสังหรณ์กำลังมีคนจับตามองเขาอยู่จากที่ใดสักแห่งและมิใช่เพียงคู่เดียว

3

   Chinatown, Chicago
   Feida Bakery, Almond Cookie 2 ea, Big bun 1 ea
   Total $2.50

พรวนกระดิ่งส่งเสียงร้องสนั่น สัญญาณบอกลากลิ่นหอมของขนมปัง ภายในถุงเป็นแหล่งกักเก็บกลิ่นอัลมอนด์จากคุกกี้ขนาดย่อส่วน ถุงๆ นั้น จีน โมฟวใช้เศษเงินติดตัวที่เหลือจ่ายเพื่อมื้อนี้

บทบาทใหม่ของ จีน โมฟว คือการเป็นนักเดินทางกระเป๋าเงินหายที่ชิคาโก้และที่กระเป๋ากางเกงเหลืออยู่ไม่กี่ดอลลาร์

เขาจำอะไรไม่ได้ นอกซะจาก เสียงเอะอะโวยวายของเด็กชายตัวเล็กจากครอบครัวดูมีภูมิฐานมั่นคง เสื้อผ้าไหมปักเย็บราคาแพง รวมไปถึงผมเผ้าสีบลอนด์นั่น ทำให้ จีน โมฟว รู้สึกไม่เป็นที่รักสักเท่าไร เขาเกลียดพวกคนรวย คนเป็นมารดาไม่มีท่าทีหรือคิดหาทางแก้ปัญหา แม้ว่าบุตรจะนั่งหลังอ่อนอยู่ใกล้มือก็ตาม มิหนำซ้ำ ผู้เป็นบิดายังทำสีหน้ารำคาญ จีน โมฟว หลุดเตลิดจากบานหน้าต่าง ทิวทัศน์เละเทะ เป็นเพราะว่าเสียงแสบเสียดหูเหมือนวาฬหลังค่อมปล่อยชุดเสียงซับซ้อนออกมาเพื่อล่า

(*WAH WAAAAH! WAAAH!)

ah shit
(*sigh)

ก้นซองบุหรี่ถูกเดาะขึ้น มวนชี้โผล่ออกจากส่วนที่ฉีกโบ๋ คลำหาไฟแช็คตามช่องกระเป๋าเสื้อปลายนิ้วแตะสัมผัสพบเจอที่กระเป๋าเสื้อโค้ท ทิ้งท้ายด้วยลมหายใจแรงจนมีเสียงฟู่ หยัดยืนเต็มส่วนสูง ช่องว่างระหว่างเพดานและศีรษะ ผึ้งเท่านั้นที่สามารถบินลอดผ่านได้ ชายสาวคู่รักหันมามอง จีน โมฟว จ้องสตรี ชี้นิ้วไปที่เด็กชาย ตามด้วยจีบนิ้วชี้โป้งกรีดกรายนิ้วที่เหลือ รูดผ่านปากของเขาเอง

“I’m sorry”
สตรีกล่าว
“stop apologizing and doing something, ma’am”

นั่น, รอยยิ้มเจื่อนจากสตรี นั่นก็ด้วย, สีหน้าขมึงตึงของบุรุษเพศเครื่องกายเต็มยศ นี่อีกหรือ,  เด็กอมมือน้ำลายยืด ‘ครอบครัวสมบูรณ์แบบเสียจริง’ จีน โมฟว คิดเพียงลำพัง ต่างคนต่างใส่ใจสิ่งสมควร สตรีมีท่าทีสนใจบุตรขึ้นมาแล้ว หมอนั่นก็หันหน้าหนี ธุระกงการตักเตือนจบสิ้นเสียที เด็กบ้านั่นก็หยุดแหกปากแล้ว กึ่งใจนึกแล้วรู้สึกดี กึ่งที่เหลือรู้สึกอยากสูบบุหรี่โดยเร็ว หลังจากที่ จีน โมฟว นั่งลง ไฟแช็คตัวโปรดเปิดฝา ประกายเพลิงส้มเผามวนไหม้ กลิ่นยาสูบที่ค่อยๆ ถูกแทะโลมเป็นควันเทา ปากทำหน้าที่ ปอดประสาทงานรับควันและพวยพ่นออกราวกลับสำรอกของเสีย ต่างกันตรงที่ บุหรี่เป็นพิษแต่ทีแรกอยู่แล้ว

“... ลูกอม”
“…”
“ลูกอมมีควัน”

จีน โมฟว พึ่งสำนึกรู้สึกตัว พฤติกรรมตอนนี้ไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง ต่อหน้าเด็กแบบนี้ ยิ่งทำให้เขารู้สึกหนักอึ้งในทรวง ตาใสราวกับผืนน้ำ นัยน์สีเขียวอมฟ้าน่าเอ็นดู ยิ่งทำให้ จีน โมฟว ไม่อาจต้านการกระทำของตัวเองไหวเขาลุกขึ้นยืนอีกครั้ง มารดาเด็กหลังอ่อนหันมามองเขาอีกครั้ง เขาก้มหน้าลง ซ่อนมวนบุหรี่ไว้ด้านหลัง ก่อนจะสาวเท้าหลีกหนี เป็นนัยซ่อน ขอโทษที่เสียมารยาท ถือวิสาสะสูบบุหรี่ใกล้บุตรหลานของคุณ และตอนนี้ เขาชักเริ่มสับสน

ที่หนี, เพราะไม่อยากสูบต่อหน้าเด็กนั่น หรือเพราะกลัวว่าจะเดินเข้าไปหยิกยีแก้มย้วยๆ สองข้างนั่นกันแน่

ไม่ทันได้สติดี, ไหล่ซ้าย จีน โมฟว ชนกระแทกเข้ากับชายชราส่วนสูงเพียงหัวไหล่ สีผม ใบหน้า สันจมูก กรอบตา บ่งบอกออกมาชัดเจนว่าเป็นคนเอเชียโดยแท้

“ขอโทษทีครับ”
“ว้าว นายเป็นคนเอเชียหรือ”
“ลุงเป็นอะไรหรือเปล่า”

ชายหลังค่อมส่งคำตอบเป็นการตบไหล่เบาๆ (pat *tap tap) รอยชั้นพับของเปลือกตา ตีนกาเส้นชัด มุมปากมีรอยย่นจากการยิ้มแล้วเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ

Reference *Based on a TRUE: Feida Bakery, Almond Cookie 2 ea, Big bun 1 ea