DAY15 - fish tank ( เจ้าของปลา 8 ตัว )
#jayxfictober
Couple : dongho x kuanlin



เจ้าของปลาแปดตัวได้แต่นั่งมองปลาตัวเล็กๆน่ารักว่ายน้ำไปมาด้วยท่าทางมีความสุข
ปลาที่เขาซื้อมาไว้ดูคลายเหงายามที่เจอมรสุมชีวิต ต้องขอบคุณพวกมันที่ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาบ้าง



และก็ต้องขอบคุณเจ้าของคำแนะนำด้วย
ขอบคุณนะ ไล ควานลิน



ยามว่างจากตารางงานที่หนักหน่วงงานอดิเรกของคังดงโฮก็คือการนั่งมองปลาว่ายน้ำไปมานี่แหละ
เหงาน่ะมันก็เหงา แต่ไม่รู้จะไปไหนนี่นา แถมวันนี้ยังนัดควานลินดินเนอร์ที่ห้องด้วย
ไม่ออกไปไหนน่ะดีแล้ว นั่งรอนอนรอแฟนเด็กกลับมาดีกว่า




นิ้วเรียวจุ่มนิ้วลงไปวนเล่นในตู้ปลาหยอกล้อกับเจ้าปลาแปดตัวที่ว่ายมาคลอเคลียที่นิ้วอย่างสนุกสนาน
เห็นแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้ น่าเอ็นดูจริงๆ
” คิดถึงแม่ไหม พ่อก็คิดถึง เดี๋ยวแม่ก็กลับมานะ “




พ่อในที่นี้ก็คือดงโฮ
แม่ในที่นี้ก็คือควานลิน
กลายเป็นคุณพ่อคุณแม่ลูกแปดไปเสียแล้ว



“ พี่ดงโฮคุยกับใครน่ะ “
เสียงหวานของควานลินดังขึ้น บ่งบอกว่าร่างบางกลับจากทำงานแล้ว
มือเล็กๆถือของพะรุงพะรังมาเต็มไม้เต็มมือ ค่อยๆวางของลงบนโต๊ะแล้วเดินเข้ามาหาแฟนตัวเองทันที




“ คุยกับลูกของเราไง “
มือเล็กๆสวมกอดเข้ากับร่างหนา เกยคางไว้ที่ไหล่ สูดกลิ่นคนรักเข้าเต็มปอด
ทุกๆวันควานลินมักจะทำแบบนี้เสมอ และดงโฮก็ชอบให้ควานลินทำมากๆ




“ พี่เลี้ยงลูกของเราดีหรือเปล่า “
“ ดีสิ เลี้ยงอย่างดีเลยนะ “
“ ได้ให้อาหารหรือเปล่า “
“ ให้แล้ว ดูสิเจ้าตัวนั้นตัวนิดเดียวว่ายน้ำเก่งมากเลย “
รอยยิ้มของคังดงโฮปรากฏขึ้นเมื่อพูดถึงปลาเหล่านั้น ควานลินเห็นแล้วก็อดยิ้มตามไม่ได้
คังดงโฮคนเดิมของเขากลับมาแล้ว รอยยิ้มนั้น เขาไม่ได้เห็นมาสักพักใหญ่ๆตั้งแต่ช่วงที่เกิดเรื่อง




“ สนใจแต่ปลา ไม่สนใจลินเลย “
พูดอย่างงอนๆ ปากเล็กบู้ลงอย่างเห็นได้ชัด คลายอ้อมกอดออกแล้วหันตัวหนีทันที




“ โอ๋ สนใจลินมากกว่าอีก “
แขนแข็งแรงสอดเข้ามาที่เอวบาง กอดรัดไว้แน่น พร้อมฉวยโอกาสกดจูบลงบนแก้มใสที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงจัดไปแล้ว



“ ข้างเดียวเองเหรอ “
ไม่วายต้องกดจูบลงที่แก้มอีกข้างอย่างที่คนรักต้องการ




“ พี่โอเคขึ้นมากไหม “
ควานลินเปิดประเด็นขึ้นตรงไปตรงมา แม้จะเห็นว่าคนเป็นพี่สดใสขึ้นกว่าเดิมก็ตาม แต่ก็อดห่วงไม่ได้จริงๆ
“ ดีขึ้นมากแล้ว ไม่ต้องห่วง “
“ จะไม่ให้ห่วงได้ยังไงเจ้าอ้วน “
“ ฮ่ะ ๆ พี่กลายเป็นเจ้าอ้วนไปแล้ว “
“ ลินรักพี่นะ ยิ้มเยอะๆ “
“ จะยิ้มเยอะ ๆ เลย โอเคไหม “
และแล้วเจ้าของปลาแปดตัวก็ส่งยิ้มแฉ่งให้กับควานลินเพื่อเป็นเครื่องยืนยันให้คนตัวเล็กได้เห็นว่าเขาโอเคแล้วจริง ๆ




“ อื้อ อย่ารุ่มร่ามน่า “
เสียงหวานพูดขึ้นเมื่อมือที่เคยกอดเอวบางไว้เริ่มไม่อยู่สุขเสียแล้ว
นิ้วเรียวเริ่มไล้วนอยู่ที่หน้าท้องบางทำเอาควานลินขนลุกซู่ขึ้นมา




“ คิดถึง อยู่ห้องเหงานี่นา “
“ พรุ่งนี้วันหยุดนะ เดี๋ยวอยู่ด้วยทั้งวันเลย “
“ ทั้งคืนเลยได้ป่ะ “
ไม่พูดเปล่าแต่มือเรียวกลับเริ่มปลดกระดุมเชิ้ตของร่างบางออกทีละเม็ด จนควานลินต้องตะครุบมือซนๆนั่นไว้เสียก่อน
“ ลามก !!!!!! “




ความรักของคังดงโฮกับไลควานลินอยู่ในเกณฑ์ดีมาก
ต่างคนต่างเอาใจใส่กัน มั่นคงเสมอต้นเสมอปลาย
หากใครมีอะไรทุกข์ใจ อีกฝ่ายก็จะคอยอยู่ข้างๆเสมอ



มันดีตรงนี้




“ ทำไมถึงให้พี่เลี้ยงปลาล่ะ “
“ ไปอ่านเจอมาว่ามันช่วยคลายเครียดได้ “
ควานลินของดงโฮน่ารักที่สุดในโลก




“ นี่ ควานลิน “
“ หื้อ ว่าไง “
“ อยากมีลูกเพิ่มป่ะ “
“ อะไรของพี่เนี่ยย หื้อ “ ควานลินเริ่มอยู่ไม่นิ่งเพราะมือปลาหมึกเริ่มพันรุงรังไปตามกายบางอีกครั้ง




“ เดี๋ยวจะปั๊มลูกให้เลี้ยงเพิ่มครับ “ กระซิบข้างหูร่างบางในอ้อมกอดเบาๆ ก่อนจะกระทำอย่างที่ปากบอกไว้จริงๆ



“ ปั๊มลูกบ้าบออะไรเล่าไอ้อ้วน ฮื่ออ “
“ นะครับ “



ถ้าจะถามหาสักขีพยานรักน่ะเหรอ ...
สักขีพยานรักคือปลาแปดตัวในตู้ ไม่ต้องสงสัยเลย