Day 1 - Clothes

Jack Harkness x 10th Doctor
(AU)

-


"แจ็ค นี่ หายงอนได้แล้ว"


"ไม่"


"แจ็ค...." ด็อคเตอร์ส่งเสียงอ้อน อะไรเนี่ย ตามมาถึงนี่แล้วยังงอนอีก สรุปใครง้อใครกันแน่ แต่ก็เอาเถอะ เขาง้อเองก็ได้ "ทำไงนายถึงจะหายล่ะ?"


"ถอดสูทนั่นออกสิ" แจ็คพูดแบบนั้น เงยหน้าขึ้นสบตา "ถอดให้เหลือแค่เชิ้ตตัวเดียว...เร็วสิด็อคเตอร์ อยากให้ฉันหายงอนไม่ใช่เหรอ?"


"อึก...."


ใบหน้าของด็อคเตอร์แดงขึ้นมาอย่างเขินอาย ถึงแบบนั้นแววตาสีน้ำตาลก็ยังคงความซุกซนเอาไว้ สูทถูกถอดออกแต่ละชิ้นตั้งแต่โอเวอร์โค้ท สูทนอกสีน้ำเงิน กางเกงสีเดียวกัน รวมไปถึงคอนเวิร์สีแดงทั้งสองข้าง มือเรียวปลดเนคไทออก แล้วก็เหลือเพียงเชิ้ตขาวตัวบางอยู่บนเรือนร่างผอมเรียวนั้น ชายหนุ่มช้อนตามองอีกฝ่ายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้


"แบบนี้ได้มั้ย"


"ดีมาก- เด็กดี มานี่สิ" แจ็คยกยิ้มมุมปาก เขาตบตักตัวเอง และด็อคเตอร์ก็ลงมาคร่อมทับอย่างว่าง่าย ก้มลงเอาคางเกยกับไหล่


แจ็คจูบลำคอเรียวนั้นแรงพอที่จะทำให้เกิดรอยดูดสีแดงเข้ม มือหนาปะป่ายไปตามร่างกายโดยมีเสื้อบาง ๆ เป็นตัวกั้น แต่เนื้อผ้าที่เสียดสีร่างกายและมือของแจ็คทำให้ด็อคเตอร์ยิ่งมีอารมณ์ขึ้นมาอย่างง่ายดาย


"อ...อื้ออ แจ็ค อ๊ะ"


"Shhh," แจ็คครางในลำคอตอบ เลื่อนมือลงต่ำและจัดการกับสิ่งที่เริ่มชูชันเบื้องล่าง ริมฝีปากดูดดึงยอดอกจนเสื้อจุดนั้นเปียกไปหมด


"อืออ..มันไม่ยุติธรรมนะ ฉันแก้แทบจะทั้งตัวอยู่แล้ว แต่นายยังใส่ครบแม้กระทั่งโค้ทนั่นน่ะ- อ๊า! อ๊..อื้ออ"


"ก็คุณกำลังง้อผมนี่ ไม่ใช่เหรอ?"


"อย่างน้อยก็ถอดกางเกงนั้นแล้วก็ใส่เข้ามาซักที!"


แจ็คยกยิ้มมุมปาก ให้แน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เขาอยากแกล้งไทม์ลอร์ดต่ออีกนิด ด็อคเตอร์ที่งอแงเอาแต่ใจนี่น่าแกล้งชะมัด


ทั้งที่ตัวกำลังสั่นเพราะแค่ช่วยใช้มือแท้ ๆ ... อ่อนไหวจริง แต่นั่นล่ะที่น่ารัก


เขามีเวลาอีกเยอะเลยกว่าทาร์ดิสจะพาพวกเขาไปลงที่ดาวดวงไหนแห่ง


แต่ด็อคเตอร์จะเดินไม่ไหวเพราะ 'ง้อ' เขาจนเหนื่อยหรือเปล่า นั่นก็ต้องดูกันอีกที


"This's just a start, Doctor.♥︎"