ท่ามกลางคืนที่เงียบสงัดคืนหนึ่ง ฉันพยายามนอนหลับมาหลายชั่วโมงแล้ว ตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นเวลาเท่าไหร่ เพราะกลัวที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูเวลาแล้วทำให้ความพยายามที่จะนอนหลับมาหลายชั่วโมงนั้นพังลงไป ฉันพยายามหยุดนำเรื่องต่างๆเข้ามาทำให้สมองฉุกคิด เพื่อที่ฉันจะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ แต่แล้วมีแวบนึงที่ความคิดโผล่เข้ามาอย่างกะทันหัน --ฉันอยาก(ลอง)เป็นนักเขียน-- ทันใดนั้นร่างกายทุกส่วนตื่นตัวขึ้นมาทันที --ไม่! จิตใจสั่งให้ฉันข่มตาลงต่อไป-- พร้อมสั่งการกับสมองว่า --ถ้าหากคืนนี้เธอสามารถนอนหลับได้โดยง่าย และหากพรุ่งนี้เช้าเธอตื่นขึ้นมาแล้วจำประโยคพวกนี้ได้ ฉันจะอนุญาตให้เธอเขียนเรื่องนี้-- ฉันพยายามพลิกตัวเพื่อหาท่าที่ฉันสามารถนอนหลับได้สบายที่สุด สองนาทีหลังจากนั้น... ฉันเอื้อมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ขณะนี้เป็นเวลาตีสองเก้านาที ฉันบรรจงพิมพ์เรื่องราวทั้งหมดอย่างตั้งใจ