เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เฉลิมบุรีสินีมาปลาหมึกแถวล่าง
วันที่ ๒
  • เมื่อเธอถาม...

    และแม่ก็สงสัย

    ใช่ สงสัยเรื่องการไปทำงานนั่นแหละ เมื่อก่อนต้องแหกขี้ตาตื่นแต่ไก่โห่ มาตอนนี้ตื่นเกือบแปดโมง ออกจากบ้านสิบโมง แถมแต่งตัวประหลาดผิดแผกจากเดิม 

    ด้วยทั้งหมดทั้งมวลนี้จึงเป็นเหตุให้แม่สงสัยไงจ๊ะ

    "ทำงานกับคนน้อยๆ มันก็กดดันน้อยนะ ตัดสินใจไม่ดี ทำไปแล้วก็ล้มเหลวเหมือนเดิม"

    เน่ะๆๆๆ บั่นทอนก็มา ความสุขเล็กๆ น้อยๆ ของคนชรา ฟังแล้วก็ได้แต่หูทวนลม

    ขายจ้าาาขาย

    วันนี้เจ้านายให้ยืนที่ Box ก็กดเป็นแล้วนะ เอาเข้าจริงระบบมันช่วยเราหลายอย่าง เคยใช้เคยจิ้มก็ทำได้แล้ว ไม่ยากเย็นอะไร ฉีกตั๋วไม่ขาดแล้วจ้าา แต่ก็ยังลกๆ เวลาทอนเงิน ดูเด๋อด๋า หัวหน้าคงขำไอ้แก่คนนี้ในใจ

    ลุงเนิร์ด

    น้องที่อยู่ด้วยกันบอกว่ามีลุงคนนึงแกชอบสปอยด์หนัง วันนี้กูเจอเลยจ้า นั่งฟังแกเล่าเรื่องโน่นโยงเรื่องนี้ คือลุงแกมีความรู้เรื่องหนังเยอะอะ รู้เลยว่า film lover แต่หนูไม่ชอบที่ลุงสปอยด์ไม่รู้ตัว

    แม่บ้านซักล้าง

    วันนี้น้องให้เช็คสตอคขนม แล้วก็ให้ล้างตู้ข้าวโพด มือแหกโดนบาดไม่เครียดเท่าความมันของตู้ น้องคุมงานนั่งดูพี่เช็ดแบบเซ็งๆ ขอโทษจ้าา

    ตอนเช็คสตอคของก็มีทริคเล็กน้อย ขอสงวนลิขสิทธิ์ที่จะเล่า เดี๋ยวตวามลับนาซ่ารั่วไหล แต่ขอบอกว่าประหยัดเวลาสุดๆ

    ตอนนี้อยากได้วิธีล้างความมันตู้ป๊อบคอร์นแบบไม่ใช้ซันไลท์ ใครรู้สอนหนูที

    หมดวัน

    หัวหน้าให้ปิดรอบทั้งหมด คิดเงิน นับเงิน โอเคทำได้ ช้าหน่อยเพราะใหม่ อีกทั้งกลัวเงินขาดเงินเกิน ก็ขออภัยในความแก่และสมองช้านะครัชช

    วันนี้คิดได้อย่างหนึ่ง ที่ชีวิตเราเป็นอย่างนี้ก็เพราะเราไม่มีทักษะพิเศษอะไรในตัวไง 

    อยากเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหนหือ

    หือ?

    //ร้องไห้ ???

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in