วันจันทร์เรารับหน้าที่เป็นผู้ช่วยหน้าเตาอีกเช่นเคย กับเมนูคัพเค้กนางเงือก และ ไก่ทอดบัตเตอร์มิลค์ (ไก่ kfc) เช้ามาก็เริ่มจากการเลาะกระดูกสะโพกไก่ด้วยมือเปล่ากว่า 30 ชิ้น ที่ทำมือเปล่าเพราะใส่ถุงมือไม่เข้าบวกกับกลัวทำไม่ทันเวลา พอเริ่มคลาสเราก็เอาคัพเค้กเข้าอบ และทอดไก่ แอบกดดันนิดนึง เพราะเคยทอดแค่มันกับนักเก็ต ซึ่งสุกง่ายกส่าไก่เป็นชิ้น แต่เราก็ทำออกมาได้ดีเลยทีเดียว (ขอชมตัวเองหน่อย) วันนี้หันไปคุยกับน้องน้อยมาก t-t ปตาไม่เป็นไรเดี๋ยวเราเจอกันตอนบ่าย วันนี้น้องอยู่ทั้งวัน 17 คน! กิจกรรมวันนี้เราเป็นผู้ช่วย น้องระบายสีน่ำและเป่าให้เป็นลวดลายต่าง ๆ น้องแต่ละคนก็เข้าถึงจิตวิญญาณของจิตรกรที่แท้จริง จากนั้นก็เตรียมของสำหรับวันถัดไปกันต่อ

       วันอังคารเมนูแป้งซ้อนแป้ง ซาลาเปาลูกเจี๊ยบไส้ลาวาไข่เค็ม และเบอร์เกอร์ดำแซลมอน หน้าตาของลูกเจี๊ยบที่น้องจกแต่งน่ารักกันมาก555555 บางคนก็แถมแต้มจมูกสีดำให้เพิ่ม หรือทำตาโต ตาขีดต่างกันไป

       ส่วนกิจกรรมวันนี้มีน้อง 15 คน เราให้น้องระบายสีบ้านของตัวเองจากรังไข่ไก่ ทำพื้นหลังบ้าน ตกแต่ง และทำธง ช่วงแรกผ่านไปได้ด้วยดี แต่พอทำกันเสร็จน้องก็เสียงดงไม่ฟังกันเลย ไม่อยากดุน้อง แต่ก็ต้องดุ ไม่งั้นคลาสไม่ได้ไปต่อ อีกทั้งวิ่งออกจากห้องอีก กว่าจะบอกให้ไปล้างมือ กินของว่างต้องบอกหลายครั้ง ปกติถ้าน้องทำกิจกรรมเสร็จเร็วก็จะเล่นกันในห้องหรือหาอะไรให้น้องทำ แต่วันนี้บางคนยังทำไมเสร็จ บางส่วนก็วิ่งออกไป จนดูกันไม่ทัน แต่อย่างน้อยวันนี้ก็ผ่านไป จัดอาหารให้น้องกลับบ้านได้เรียบร้อย

       วันพุธวันทำงานวันสุดท้ายแล้ว กับเมนูครีมชีสบราวนี่ และ ข้าวผัด Pepper lunch วันนี้น้องตอนเช้าคุยกันเยอะ แต่ยังฟังอยู่บ้าง แต่จะต้องใช้มาตรการ ใคร… จะได้… เช่น ใครนั่งก้นติดเก้าอี้จะได้มาผัดข้าวก่อน ใครเงียบและเอามือกอดอกจะได้เขียนชื่อบนกล่องก่อน เรื่องราวตลกในคลาสเช้า คือ น้องบอกว่าทำไมครูต้องมาสอนพวกเราทุกวันด้วยล่ะเนี่ย แต่น้องมาเรียนทุกวัน 555555 พอบอกว่าพรุ่งนี้พี่พิ้งไม่มาแล้วนะ น้องก็ถามว่าทำไม หนูอยากเจอพี่พิ้ง พอได้ยินแบบนั้นก็ดีใจแปลก ๆ 555555 พอจบคลาสเช้าก็รีบเคลียร์ห้อง กินข้าว และเตรียมของสอนตอนบ่าย วันนี้เราจะให้น้องทำหุ่นตุ๊กตาจากกระดาษกัน แต่ถือชักไม่ได้จริงเพราะไม่มีที่ติด น้องตอนบ่ายมี 11 คน บางส่วนก็มาเมื่อวานด้วย เราเลยต้องหากิจกรรมที่ให้น้องทำได้นาน ๆ ตอนแรกนึกว่าจะทำเร็วเลยจะให้ทำสองตัว แต่น้องใช้เวลาทำนาน บวกกับบางคนทำอย่างอื่นตกแต่งด้วย ทำให้เลยเวลากินของว่างมาเกือบ 15 นาที เช่นเคยการบอกให้น้องเลิกทำสิ่งที่เขาอยากทำอยู่ เขาจะไม่อยากทำ การบอกให้ไปล้างมือ เก็บของ กินของว่างก็ยากเช่นเคย และต้องไปเอาเค้กที่แช่ตู้เย็นอีก เดินกันให้วุ่นเลย พอจบคลาสก็พักสักพัก และมาทำงานกันต่อ วันนี้เราเลือกหน้าที่ตัดตกแต่งกุ้งส่งท้ายกันเสียหน่อย ก่อนจะอำลาตำแหน่งไป และก็เคลียร์ห้องกับของต่าง ๆ เย็นวันนี้มีกินเลี้ยงกันที่ทำงาน เป็นมื้อเย็นเลี้ยงส่งเรา ไปซื้อของจากมาร์ทใกล้ ๆ แล้วมาทำชาบูกินกัน พอออกไปถ่ายรูปรวม พี่ ๆ ก็มีดอกไม้มาให้เราด้วยน่ารักมาก ดีใจจนอยากจะร้องไห้ พอกินกันเสร็จเราก็เก็บของเตรียมกลับบ้าน ได้เค้กมาอีกหนึ่งกล่อง จากที่ทำให้น้องที่ไม่มาวันนี้ (อร่อยมาก)

       สุดท้ายแล้ว เราดีใจมาก ๆ ที่ได้มาฝึกงานที่นี่ ได้ทั้งประสบการณ์และความสัมพันธ์ที่ดี เป็นการก้าวออกมาจากพื้นที่ปลอดภัยเดิมของเรา สู่พื้นที่ปลอดภัยใหม่ การทำอาหารเป็นสิ่งที่เราอยากเรียนรู้มาตลอด แต่ไม่เคยทำจริงจังสักที จนการฝึกงานนี้ทำให้เราได้เรียนรู้จากการทำจริง ค่อย ๆ พัฒนาขึ้นทุกวัน อีกทั้งการอยู่ร่วมกับเด็ก ทักษะที่เราต้องใช้มันเยอะมาก ๆ ทั้งการพูดคุยยฃกับเด็ก ผู้ปกครอง หรือเพื่อนร่วมงาน การรับมือกับปัญหาหน้างานที่ต้องเจอในทุกวัน มีบ้างที่เรามีพี่คอยช่วยเหลือ แต่บางอย่างเราก็ต้องแก้ด้วยตัวเองเช่นกัน สิ่งที่เรายังขาด คือ การควบคุมเวลาคลาสในฐานะผู้สอน มีบ้างที่บางคลาสจบเร็วหรือช้า แต่เราต้องดูแลน้องให้อยู่กับเราให้ได้ ซึ่งเป็นเรื่องยากพอสมควร การทำงานทำพี่หลายคนก็ทำให้เรายืดหยุ่นและปรับเปลี่ยนไปตามการสอนของพี่เขา 50 วันนี้ เป็นคำตอบให้เราเมื่อสามเดือนที่แล้ว ที่กำลังกังวลว่าจะทำงานนี้ได้มั้ย และคำตอบคือตัดสินใจถูกแล้วที่เลือกสมัครที่นี่ เครื่องหมายถูกได้ขีดลงบนเช็คลิสต์การฝึกงานของเราเรียบร้อย ต้องขอจบการบันทึกเรื่องราวเพียงเท่านี้