ข้ามวันใหม่ สู่ปลายเดือนที่ 8 อีกครึ่งปีหลังที่เราต้องใช้ชีวิตต่อไป
.. มองออกไปยังหน้าต่าง มีเพียงท้องฟ้าที่มืดมิด
สัมผัสได้ว่ามีดาว แต่กรุงเทพเห็นดาวได้ไม่ชัดมากนัก
นึกถึงตอนเด็กๆ ตอนที่นอนมองดาวแล้วแม่ถามว่า
"อยากได้ดาวดวงไหน"
ความไร้เดียงสาของเด็กคนนี้ก็ชี้ไปทั่วท้องฟ้า
แม่ยิ้มแล้วบอกว่า
"อยากได้ดวงไหนเดี๋ยวแม่จะเอามาให้"
นึกถึงแล้วก็อยากกลับไปเป็นเด็กเหมือนเดิม รู้สึกเหมือนอยากได้อะไรก็ต้องได้
โตมา เผชิญกับโลกแห่งความเป็นจริง มันช่างต่างกันยิ่งนัก
ท่ามกลางหมู่ดาวมากมาย
ซึ่งเราไม่มีวันได้ครอบครอง
แต่ ..
เราสามารถเป็น "ดาว" ให้ใครสักคนได้นะ
อาจจะเป็นดาวดวงเล็กๆ ไม่มีแสงสว่างมากนัก แต่ไม่มีวันดับสูญ
มองไปทีไรก็ยังเห็นเราอยู่ที่เดิม
.. โคจรใกล้ๆไม่ห่างไปไหน
แล้วคุณล่ะ
มีดวงดาวเป็นของตัวเองบ้างยัง ?
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in