เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เหตุเกิดเมื่อมีลูกชายหนึ่งคนชื่อจักรวาลChananart
จักรวาล 5 เดือน
  • จักรวาล 5 เดือน

    - ความเฟิร์สไทม์ของเดือนนี้ ได้แก่ กลิ้งตัวได้หลายตลบ (จนเกือบตกที่นอน) เฟิร์สไทม์ / เป็นหวัดเฟิร์สไทม์ / ยกตัวขึ้นจากเปลมานั่งหลังตรงได้เฟิร์สไทม์ / นั่งเรือข้ามฝาก + เดินงานร้อนๆ เฟิร์สไทม์ 

    - เริ่มมีนิสัยที่แม่ไม่เข้าใจ เช่น เรื่องราวว่าด้วยการกินนมนอน คือ... เวลานอนกินนม จักรวาลจะไม่ให้แม่แตะโทรศัพท์ มือทั้งสองข้างต้องเอามาให้ตัวเองจับ ถ้าเอามือมาให้จับข้างเดียว แล้วจับได้ว่าแม่เอามืออีกข้างไปเล่นโทรศัพท์จะปล่อยปากจากนมแล้วร้องทันที และใช่... รับโทรศัพท์ในเวลาให้นม จักรวาลจะปล่อยปาก เงยหน้ามองแม่คุยโทรศัพท์ รอจนแม่วางสาย (แน่ะ ยังมีมารยาทเนอะลูก) แล้วแหกปากร้อง เตะขาแบบไม่พอใจ ต้องโอ๋กันนานมากกว่าจะเริ่มกินนมใหม่อีกครั้ง ซึ่งอันนี้พีคมากกกกกกกกก กกกกกกกกกกก อะไรของแก อีลูกต้องการอะไรคะ บอกแม่มา แม่ต้องการคุยงาน แค่นี้เอง เว้ย

    - กลางวันไม่นอน พักสายตาเท่านั้น แป๊บๆ ตื่น 

    - ยิ้มเก่งขึ้น ถ้าพูดแล้วยิ้มใส่ จะยิ้มตอบทุกคน เริ่มเล่นกับพ่อ กับอาม่าเสียงดังเอิ๊กอ๊าก แต่วันนึงเล่นกับเด็กแถวบ้านแล้วเค้า ร้องตามเค้าเฉย

    - เดือนนี้ไปหาหมอสองรอบ รอบแรกโดนตัวอะไรไม่รู้กัดที่ข้อมือบวมมาก รอบสองเป็นหวัด เรียกว่าเอะอะหาหมอ ดีนะที่มีประกัน

    - นอกจากจะโดนตัวอะไรไม่รู้กัดจนบวมมาก ที่ข้อพับมีผื่นแดงทั้งสองข้าง ที่ข้อพับเท้าก็สาก ก็เลยไปให้หมอดูซะหน่อย

    - เป็นไปตามคาด ผื่นต่างๆ คือ ภูมิแพ้ผิวหนัง ที่จะขึ้นเมื่อถูกกระตุ้น (อาจจะจากอาหารผ่านนมแม่ จากไรฝุ่น หรือจากอะไรสักอย่างที่ลูกแพ้ ซึ่งยังสรุปไม่ได้) ทั้งนี้ทั้งนั้นหมอแนะนำให้งดแป้งสาลีกับไข่เพิ่ม แล้วสังเกตอาการอีกที ตอนแรกจะขอหมอเจาะเลือดเทส แต่หมอบอกว่าเทสไปผลออกว่าไม่แพ้ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่แพ้อยู่ดี วิธีเทสที่ดีที่สุดคือแม่ต้องสังเกตอาการลูกว่ากินอะไรเข้าไป ลูกเป็นยังไง โอเค... ยอมแล้ว เข้าลูปเดิม เพราะงดแป้งสาลี งดไข่ ก็เท่ากับกินอะไรไม่ได้มากเหมือนเดิม แต่ไม่งดเข้มเท่าเดิมแล้ว เพือสุขภาพจิตของตัวเองนิดนึง

    - กลับมาหาข้อมูลเพิ่ม ภูมิแพ้ผิวหนัง เป็นกรรมพันธุ์ได้ อ้าว ก้มมองข้อพับตัวเอง อืม... ชัดเลย และที่เคยเล่าๆ ไว้ว่ามีความเป็นบ้ากับการป่วยไข้ของลูกมาก แต่มาถึงจุดนี้ดีขึ้นเยอะ เหมือนยอมรับมากขึ้น พ่อก็ภูมิแพ้ แม่ก็ภูมิแพ้ บ้านมีแมวสี่ตัว ลูกรอดก็เท่เกินไปแล้ว ทำใจ ดูแลตามอาการกันไป แต่จะระวังๆ และพยายามไม่กระตุ้นการแพ้นั้นๆ พอ 

    -นึกออกแค่นี้แหละ เพราะเดือนนี้ปิดเล่มไปด้วย เลี้ยงลูกไปด้วย สนุกสนานฮัลเลวังกามาก สิ่งเยียวยาจิตใจคือเวลาตื่นมาทุกเช้าแล้วเจอจักรวาลยิ้มให้ : D


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in