ก่อนอื่น..
ขอขอบคุณรายการ #TheFaceThailandSeason3 ที่เป็นแรงบันดาลใจในการเขียนโพสต์นี้
เรายอมรับว่าไม่ได้ตามทุก Season ทุก Episode เพียงแค่เห็นผ่านทามไลน์ทวิตและเฟสบุค
เพิ่งได้ดูจริงๆ จังๆ ก็สัปดาห์นี้ และโดนใจมากก็สัปดาห์นี้แหละ
สงสารเทียจับใจ TToTT
เข้าเรื่องได้แล้ว!
ไม่ใช่ทุกคนที่เคยอกหัก แต่ทุกคนเคยน้อยใจและเสียใจ
เรื่องเล็กๆ น้อยๆ โง่ๆ ก็น้อยใจ เรื่องที่ใหญ่กว่าเรือรบก็น้อยใจ ยกตัวอย่างง่ายๆ ใกล้ๆ ตัว เช่น
แม่แอบไปเที่ยวทะเลแต่ไม่ชวนเรา แบบนี้มันน่าน้อยใจป้ะ?! แม่หักอกเราอะ!
*เหตุการณ์สมมตินะแม่ หนูรู้ว่าแม่อ่านอยู่*
สำหรับเรา
"น้อยใจ" มันเป็น sub set หรือส่วนหนึ่งของ "ความเสียใจ" อีกที
ส่วน "อกหัก" และ "ถูกหักอก" คือ "วิธีการที่ทำให้เราเสียใจมากที่สุด"
งงเด้ งงเด้~
เราก็งง เราพยายามหานิยามที่ชัดเจนแล้วนะ แต่มันไม่กระจ่างมากพอที่จะแยกทั้งสามสิ่งได้อย่างสิ้นเชิง
ยกตัวอย่างอีกครั้ง *อย่าคิดมากนะแม่*
เราคาดหวังให้แม่พาเราไปเที่ยว แต่แม่แอบหนีไปกับเพื่อนสมัยเรียน
แล้วแม่ก็โพสรูปทะเลสีฟ้าสวัสดีวันศุกร์อย่างสบายใจ
แม่ลืมเราไปแล้ว ทำไมแม่ไม่คิดชวนหนูไปด้วย
หนูก็อยากไปเล่นน้ำทะเลเหมือนกับแม่นะ แงงงงงงงงงง ;(
เราคิดว่าการขึ้นชื่อว่าเป็น "ลูก" แล้ว "แม่" จะคิดถึงเราตลอด
เราเอาตัวเองไปผูกกับสถานะ คาดหวังกับสิ่งที่จะได้รับมากไป
พออีกฝ่ายเขาไม่ให้ได้เหมือนอย่างที่เราหวังไว้ เราก็น้อยใจและเสียใจ
ลองเปลี่ยนจากคำว่า "แม่" เป็น "คนรัก" และ "ลูก" เป็นคำว่า "เรา" สิ
นับๆ ดูแล้วเราน้อยใจกับความคาดหวังที่คิดว่าคนรักจะทำให้ บ่อยกว่าที่เขาทำเราเสียใจจริงๆ เสียอีก
แต่เสียใจที่สุดก็คงเป็นการที่เขาไม่ได้นึกถึงเราเลยด้วยซ้ำ และเลือกที่จะทิ้งเราไปหรือหักอกนั่นเอง
ลองเปรียบเทียบเป็นสถานการณ์ของเทีย
พี่บี คือ แม่
เทีย คือ ลูก
สกาย คือ เพื่อนสมัยเรียนที่แม่พาไปทะเลหรือ Final Walk ด้วย
แน่นอนว่าเทียและสกายรักพี่บี และพี่บีรักทั้งคู่ แต่พี่บีไม่สามารถเก็บเธอเอาไว้ทั้งสองคนได้
จากคำชมเรื่องพัฒนาการของเทีย ไม่แปลกหรอกที่เทียจากคาดหวังว่าตัวเองจะเป็นคนได้ไป
และสกายก็คาดหวังเช่นกัน เพราะสกายก็ทำได้ดี แต่ไม่ดีเท่าเดิมหรือเท่ากับเทียในสัปดาห์นี้
พี่บีคาดหวังในตัวสกาย พี่บีก็คงน้อยใจที่สกายทำได้ไม่เท่าที่คาดหวัง
แต่พี่บีเลือกสกาย
คงเพราะพี่บีเชื่อในความรู้สึกมากกว่าหลักฐานตรงหน้า
คงเพราะพี่บีจะมั่นใจมากกว่าที่มีสกายข้างๆ ใน Final Walk
จึงต้องสละเทียไปตอนแรก และฝากความหวังว่าเทียจะชนะในสัปดาห์นี้ เพราะเทียทำได้ดีมากทีเดียว
แต่เทียไม่ใช่ผู้ชนะ ..
พี่บีก็โดนกรรมการหักอกเช่นกัน ไม่แตกต่างอะไรจากเทียหรอก
เรามั่นใจว่าพี่บีจะมีความสุขที่สุดหากมีทั้งเทียและสกายเดินขนาบข้าง
แต่พี่บีไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้อีกแล้ว พี่บีเลือกแล้ว
เราเคารพการตัดสินใจของพี่บีนะ สู้ๆ นะสกาย สู้ๆ นะเทีย
วกกลับมาที่เรื่องของความรัก ความคาดหวัง
เราจีบเพศตรงข้ามเพื่อให้เขาชอบเรากลับ
เราคอยใส่ใจเขาทั้งทางใกล้และทางไกลเพื่อยืนยันว่าเราชอบเขาจริงๆ
เราจำรายละเอียดเกี่ยวกับเขาได้ทุกอย่าง หวังว่าเขาจะประทับใจในตัวเรา
เราพยายามปรับปรุงข้อเสียของตัวเองเพื่อเขา
เราทำทุกอย่างและเป็นทุกอย่างเพื่อเขา
เรามีความสุขที่ได้ทำเพื่อเขา
แต่ไม่มีอะไรที่สามารถการันตีได้เลยว่าเขาจะต้องชอบเรากลับ
เพราะความรักไม่ใช่เรื่องของการตอบแทนว่า "เห้ย! เธอชอบเรา เราชอบเธอกลับนะ เป็นแฟนกันนะ"
มันไม่ใช่! มันเป็นเรื่องของความรู้สึกรักจริงๆ
ต่อให้เราทำดีแค่ไหน ถ้าเขาเจอคนที่ใช่กว่า คนที่สบายใจกว่า คนที่มั่นใจกว่า
แม้ว่าคนๆ นั้นอาจขึ้นชื่อว่าแย่กว่าเรา แต่เขาชอบคนๆ นั้นมากกว่า เราก็จบ...
ทุกอย่างที่เราทำกลายเป็นศูนย์บวกกับเศษทศนิยมของความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กันเท่านั้น
แต่บางคนอาจจะกลายเป็นจำนวนจริงลบ หรืออาจเรียกว่า "เสียใจแบบอกหัก" เหมือนเทีย
เพราะจริงๆ เราไม่ได้น้อยใจที่เราโดนเททิ้ง แต่เรารู้สึกเสียใจมากที่เขาไม่เลือกเราอย่างที่เราหวัง
และเราก็ไม่ได้โดนเทเพราะเราขี้น้อยใจ ดีเกินไปหรือหวังมากไป
เราแค่ ... "ไม่ใช่"
ปล. เราไม่ได้อกหักหรือน้อยใจใครแต่อย่างใด เราแค่อินกับประโยคนี้แล้วอยากเขียนต่อเท่านั้นเอง
โปรดอย่าเข้าใจฉันผิด โปรดอย่าเข้าใจฉันผิด~ ฉันคิดอะไรอะไรไม่ต่างจากใจเธอเหมือนกัน~
ถ้าขออะไร อารมณ์ ฉันถึงเปลี่ยนแปลงได้ทุกวัน~ ที่จริงฉันรักเธอมาก เธอรู้ไหม~
เพลงเก่าจัง 55555555555
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in