September 30th, 2018
now playing : Ruth B. - Lost Boy
สวัสดีวันอาทิตย์อีกรอบนะคะ มาบ่อยมากจนไม่รู้ว่ามีคนเข้ามาอ่านมั้ย แต่ก็จะเขียนไปเรื่อยๆ ค่ะ อายุ 15 ทั้งที อายุแต่ละปีมีครั้งเดียว อยากทำให้มันคุ้ม
เมื่อก่อน เราเคยคิดว่า ทำไมชีวิตมันเหนื่อยแบบนี้
การสอบ การเรียน การใช้ชีวิต โคตรเหนื่อยเลย
เราเคยถามผู้ใหญ่ เคยถามคุณครูว่าทนมาได้ยังไง
คุณครูท่านนึงก็บอกกลับว่า
"ก็สนุกดี"
คำพูดนั้นทำให้เก็บกลับไปคิดว่า
ถ้าโลกนี้มันไม่มีอะไรเลย มันจะสนุกได้อย่างไง
การเจอเรื่องราวต่างๆ
เหมือนมันการเก็บเกี่ยวสิ่งต่างๆ
ที่แตกต่างกันมารวมกันไว้ในชีวิต
ประสบการณ์ที่ไม่ได้หามาง่ายๆ
เพราะเราต้องเจอด้วยตนเอง
เราเคยคิดนะว่า
ชีวิตคนเราเปรียบเช่นดั่ง สี
สีบนโลกนี้มีมากมาย
ให้ความรู้สึกทุกข์ สุข เศร้า เหนื่อย
แตกต่างและสลับกันออกไป
แต่ถ้าเราลองคิดว่า
ชีวิตของเรามันมีแค่สีเดียว
เปรียบเหมือนมีความรู้สึกเดียว
มันเหมือนกับการไม่ได้ทำอะไรเลย
คิดว่ามันจะไปสนุกอะไรหล่ะ ว่ามั้ย
แต่ว่าบางคนอาจจะมีความสุข
กับการอยู่สีเดียวก็เป็นได้
มันก็แล้วแต่ความสบายใจของแต่ละคน
ถ้ามีศิลปะอยู่ที่หนึ่ง ระหว่าง
ที่ที่มีสีเดียว กับหลายสี
คนเราจะมองอะไรก่อนหรอ
ถ้าเราเหนื่อยอยากให้ลองมองย้อนกลับไปว่า
เราก็ผ่านมาหลายสีเหมือนกันนะเนี่ย
เก่งจริงๆ เลย
ตอนนี้
ทำให้เรารู้สึกแล้วว่า ดีแล้วหล่ะ
ที่เราเจออะไรเยอะๆ แบบนี้
เป็นแบบนี้ก็สนุกเหมือนกันนะ
สู้ต่อไปนะ
;)
มาบ่อย มาถี่ ขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนนะคะ ไว้เจอกันใหม่วันพฤหัสบดี และแล้วความคิดครั้งที่สี่ของเราได้ออกมาแล้ว อยากให้ทุกคนค่อยๆ อ่านและทำความเข้าใจ อย่าลืมมาคอมเมนต์แลกเปลี่ยนความคิดกันนะคะ หรืออาจจะเข้ามาสอนเด็กคนนี้ในหลายๆ เรื่องเพิ่มเติมได้นะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in