บทที่ 1
บรรยากาศภายในห้องรับแขกที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดหญิงสาววัยกลางคนนั่งอยู่บนโซฟา ใบหน้าซีดเซียวแทบจะเป็นลมจับเมื่อได้อ่านข่าวของลูกชายที่ออกหนังสือพิมพ์พาดหัวหน้าหนึ่ง
“ยาดม ๆ อยู่ไหน”นิตยลัภย์พูดเสียงเหนื่อย ๆ ในขณะที่สาวใช้ คนสนิทก็รีบวิ่งไปนำยาดมมาให้ทันที
“ใจเย็น ๆ นะคะคุณผู้หญิง” แก้วใจพูดปลอบ ซึ่งไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขึ้นแม้แต่น้อยแต่ยิ่งทำให้คนฟังเดือดเข้าไปอีก
“ใจเย็น !” นิตยลัภย์ลุกขึ้นพูดมองลูกชายคนโตด้วยสายตาเดือดพล่านแสดงถึงอารมณ์ขุ่นมัวจนคำด่าบรรยายออกมาแทบไม่ถูก
“รู้ไหม แกทำอะไรลงไป!” นิตยลัภย์ตวาดลั่นด้วยความโกรธเกรี้ยวใบหน้าสวยที่เริ่มมีริ้วรอยแดงก่ำด้วยความขุ่นเคือง
“ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ครับ”
“ไม่ผิด !นี่แกยังจะมาพูดแบบนี้อีกเหรอ !” นิตยลัภย์ตวาดเสียงเข้ม
“พวกนักข่าวชอบเสือกตีไข่ใส่สี”
ชายหนุ่มสบถออกมาด้วยความหงุดหงิดใจ
“เสือกนั่นแหละดีแล้วฉันจะได้รู้ว่าแกไปทำอะไรไว้บ้าง ลูกชายฉันแต่ละคน งามหน้าทั้งนั้น โอ๊ย ๆฉันอยากจะเป็นลม” นิตยลัภย์บ่นพร้อมยกมือขึ้นกุมขมับลูกชายคนโต...แทนไทที่เธออุตส่าห์เลี้ยงมาเป็นอย่างดีหวังพึ่งให้
ส่วนเตชินท์ลูกชายคนเล็กที่อายุห่างจากคนโตเพียงปีกว่าๆจะให้เธอหวังอะไรได้ แค่เดินออกนอกเส้นทางที่เธอให้เรียนก็มากพอแล้ว แต่นี่วันๆไปมั่วอยู่กับผู้หญิงทั้งวันทั้งคืนไม่กลับบ้าน ทั้งมีข่าวหน้าหนึ่งขึ้นควงนางแบบดาราแทบทุกวัน
“คุณแม่ก็อย่าไปเชื่อตามข่าวสิครับ”แทนไทพูดขึ้น
“อย่าไปเชื่อ !แกพูดออกมาได้ยังไง แล้วในข่าวจะไม่ให้ฉันคิดได้ยังไง”
“เรื่องโกหกครับ”เขาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“โกหก !ภาพถ่ายชัดเจนแบบนี้แกยังจะเรียกว่าโกหกอีกเหรอ !”
“ภาพนี้ไม่ใช่ผม!”เขาปฏิเสธเสียงแข็ง
“ไม่ใช่ !จับมือถือแขนนี่หรือว่าไม่ใช่ !”
นิตยลัภย์ตวาดด่าลูกชายด้วยอารมณ์โกรธอย่างหยาบคาย
“ไม่ใช่ผมมั่นใจว่าไม่ใช่ผม !” แทนไทตอบเหมือนเดิมทั้งที่ภาพนั้นแสดงออกมาอย่างชัดเจนชายหนุ่มมองหนังสือพิมพ์ที่วางอยู่ตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ เขากัดฟันกรอดกำหมัดแน่นด้วยความเจ็บใจ
เขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าใครเป็นคนคิดข่าวขึ้น !
มือของนิตยลัภย์ยังคงถือยาดมสูดดมเพื่อระบายความเครียดจากอกให้หายไปแต่ก็ไม่ลดลงไปได้ หัวใจแทบวายดีไม่พามาแนะนำตัวเธอคงอกแตกตายพอดีเมื่อรู้ว่าลูกชายตัวเองชอบผู้ชายด้วยกัน !
“งามหน้าจับมือถือแขนผู้ชายจนออกเป็นข่าว ฮึ ! อีกคนก็หายไปนอนกับผู้หญิงทั้งวันทั้งคืนฉันอยากจะบ้าตาย”นิตยลัภย์นั่งลงบนโซฟาก่อนยกแขนขึ้นวางพนักพิงพร้อมกับส่ายหน้าสูดยาดม
แทนไทลุกขึ้นจากโซฟาในขณะที่เตชินท์เดินเข้ามาพอดีชายหนุ่มมองใบหน้ากะล่อนของน้องชายเจ้าเล่ห์ที่ยิ้มให้เขาแบบขำ ๆคงจะเห็นข่าวแล้วสินะ
ถึงได้รีบกลับมาที่บ้านไม่อย่างนั้นวันนี้คงไม่กลับมาที่บ้านอย่างแน่นอน
“สวัสดีครับพี่ชายสุดแมนของผม”เตชินท์ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเข้มเอ่ยทักพร้อมกับหัวเราะออกมา
“สวัสดีครับคุณแม่สุดสวย วันนี้ผมกลับมาแล้วครับ”ลูกชายคนเล็กเดินเข้ามานั่งข้าง ๆพร้อมหอมแก้มของมารดาด้วยความชื่นใจก่อนจะหันไปยิ้มเยาะเย้ยให้กับพี่ชายคนโตที่เหล่ตามองด้วยความขุ่นเคืองก่อนเดินจากไป
“กลับมาได้แล้วเหรอหรือว่าไปทิ้งไข่ไว้ที่ไหนอีกล่ะ” นิตยลัภย์พูดประชดพลางมองหน้าลูกชายคนเล็กด้วยความไม่พอใจเช่นเดียวกัน
“โธ่ คุณแม่ครับผมไม่กล้าอีกแล้วละครับ” เตชินท์พูดคำหวานพร้อมยิ้มแก้มป่องทำท่าออดอ้อน
“ฮึ ! พอกันเลยฉันไม่น่าภูมิใจที่มีลูกชายเลยสักนิด”
นิตยลัภย์บ่นด้วยเสียงเครียด
ชายหนุ่มมองใบหน้าของมารดาพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาอย่างมีแผนเมื่อปีที่แล้วเขาเกือบจะต้องสละโสดเพราะผู้หญิงคนหนึ่งที่อ้างว่าเขาเป็นพ่อเด็กในท้องเรื่องวันนั้นทำให้เขาเครียดแทบเป็นแทบตายจนต้องไปขอความช่วยเหลือจากพี่ชายทั้งที่ใจจริงไม่เต็มใจสักนิด
แต่ถ้าไม่ได้พี่ชายช่วยเอาไว้ป่านนี้คงกลายเป็นพ่อคนโดยที่ไม่รู้เรื่องว่าจริงๆ แล้วผู้หญิงที่ควงอยู่ก็ควงผู้ชายคนอื่นนอกจากเขาเหมือนกันแต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็เถอะเรื่องผู้หญิงเขายังเหมือนเดิม ควงด้วย นอนด้วยเที่ยวด้วย แต่ไม่มีใครที่เขามอบหัวใจให้จริงจังสักคนเพราะใช้ชีวิตโสดมีความสุขมากกว่าเยอะ !
นิตยลัภย์มองใบหน้าของลูกชายคนเล็กที่เอาแต่ใจจนเคยตัวดีที่ไม่ไปทำใครท้องมาจนต้องพากันเดือดร้อนอีก
“อะไรกันครับก็พี่ชายสุดที่รักของคุณแม่ไง” เตชินท์เอ่ยขึ้น
“พี่ชายแก !ฉันจะปวดหัวตายอยู่แล้ว เลี้ยงมาให้เป็นผู้ชาย...”
“พี่แทนก็เป็นผู้ชายนะครับเพียงแต่เป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายด้วยกันเท่านั้นเอง”เตชินท์พูดพร้อมหัวเราะขำออกมาอย่างสนุก ไม่น่าเชื่อว่าพี่ชายจะเป็น
ประเภทชอบป่าไม้เดียวกัน ต่อให้ไม่เป็นแบบที่ข่าวลงก็ขอขำให้สนุกหน่อย
“แม่ไม่ยอมเด็ดขาดมีลูกชายทั้งทีจะให้มีคนรักเป็นพวกไม้ป่าเดียวกัน รับไม่ได้ !”นิตยลัภย์ประกาศออกมาลั่นห้อง
“แม่จะทำยังไงเหรอครับ ผมว่าพี่แทนอาจจะไม่กลับบ้านเลยก็ได้นะครับถ้าหากติดใจพระเอกดังคนนั้น”
เตชินท์ใส่ไฟเพิ่มจากเดิมที่มีอยู่แล้วให้ลามลุกขึ้นไปอีก
“แกคิดว่าแม่จะยอมให้ตาแทนอยู่กับพ่อพระเอกขวัญใจหรือยังไง ฮะ !”นิตยลัภย์หันมามองลูกชายคนเล็กที่ยิ้มให้ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมา
“เปล่าครับผมว่าคุณแม่ต้องรีบจัดการหน่อยละครับ เรื่องแบบนี้รอช้าไม่ได้”ยิ่งพูดยิ่งใส่ไฟให้พี่ชายถึงไม่ใช่เกย์แต่ก็รู้ว่าพี่ชายเขาไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษเลย
“พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง ?” นิตยลัภย์หันไปมองลูกชายแววตาของเตชินท์เปล่งประกายแวววาวพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัย
“นี่ตาเตเราว่าแม่ควรจัดการเรื่องนี้ยังไงดี” เสียงเคร่งเครียดของ
“คุณแม่แน่ใจเหรอครับว่าอยากฟังความคิดเห็นของผมน่ะครับ”
“รีบ ๆ บอกมาเร็วแม่จะได้จัดการได้”
“ก็ง่าย ๆ ครับไม่มีอะไรมาก”เขาพูดพร้อมยิ้มออกมาจนนิตยลัภย์สังเกตถึงรอยยิ้มที่มุมปากเรียวแสนเจ้าเล่ห์ของลูกชายตัวเอง
“ว่าไง ?”
“แม่ก็หาสะใภ้เข้าบ้านสักคนสิครับ”
นิตยลัภย์เมื่อได้ฟังก็พยักหน้าด้วยความเข้าใจพลางคิดตามหาคู่ให้ ลูกชายของเธออย่างนั้นเหรอ ?แต่ว่า...
“จะมีใครยอมรับตาแทนล่ะ ข่าวออกซะขนาดนี้” นิตยลัภย์ท้อใจ
“เรื่องนั้นเดี๋ยวก็มีคนมาแก้ข่าวเองละครับ เพราะยังไงอีกฝ่ายก็เป็นถึง
พระเอกดังคงไม่ปล่อยให้ตัวเองเสียหายหรอก” ชายหนุ่มให้เหตุผลเขารู้ว่าอีกฝ่ายคงไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองพังลงอย่างแน่นอน
“ก็จริงแล้วแม่จะไปหาผู้หญิงคนไหนมาแต่งงานกับเจ้าแทนด้วยล่ะ”
“เรื่องนั้นผมก็ไม่รู้ครับ” เขายิ้มให้
“งั้นผมไปหาน้องแอนก่อนนะครับพอดีนัดทานข้าวเย็นไว้”
เมื่อพูดจบเตชินท์ก็ลุกขึ้นจากโซฟาเดินออกไปทันทีเขามาเพื่อเรื่องแค่นี้นั่นแหละเรื่องแค่นี้ก็ทำให้พี่ชายเขาแทบอยากจะอัดเขาให้เละได้เลย
คิดแล้วสนุกชะมัด !
นิตยลัภย์มองลูกชายคนเล็กเดินออกจากห้องไปพร้อมยกมือที่ถือยาดมขึ้นสูดเข้าปอดลึกๆใครจะมาแต่งงานกับลูกชายของเธอในเมื่อข่าวนั้นออกประกาศปาวๆว่าลูกชายของเธอเป็น...เว้นแต่ว่าสัญญาครั้งก่อนในอดีตของสามีจะสามารถช่วยให้ลูกชายเธอพ้นจากการเป็นเกย์ได้! ถ้าฝ่ายนั้นยอมรับปากแต่งงานด้วย...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in