เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Cat Study วิชาแนะแมวSALMONBOOKS
คำนำ


  • มีแมวซ่อนอยู่ในทุกที่

    บนหลังคารถ ตรงสันกำแพง ในพงหญ้ารกชัฏ ตามตรอกซอกซอย มีแมวอยู่ทุกที่หากพอจะมีเวลาส่ายสายตามองหา

    ไม่ใช่แค่บนถนนหนทาง แมวยังกระจายตัวอยู่เต็มอินเทอร์เน็ต เฟซบุ๊ค ยูทูบ มีสารพัด กระทั่งเว็บไซต์ข่าวหนักๆ ก็มักมีบางเซ็กชั่นที่พูดถึงแมว ไม่ต้องพูดถึงแฟชั่น ไอเทมตั้งแต่หัวจรดเท้าล้วนมีไม่น้อยที่มีแมวเป็นพระเอก 

    หรือธุรกิจเกี่ยวกับแมว เพาะพันธุ์แมว ตลาดซื้อขายแมวและอุปกรณ์การเลี้ยงแมว คาเฟ่แมว ฯลฯ ที่เริ่มตื่นตัวจนพวกเราที่ไม่ค่อยจะมีหัวการค้ายังสัมผัสได้ถึงการมาของพวกมัน

    บนแผงหนังสือ ไม่ว่าจะไทยหรือเทศก็มีหนังสือที่เกี่ยวกับแมวมากมาย

    บอกตามตรงว่า สำนักพิมพ์แซลมอนก็พยายามหาจังหวะที่จะทำหนังสือเกี่ยวกับ ‘แมว’ มานานแล้ว เพราะสนใจในความป๊อปปูลาร์ของมันและในทีมแซลมอนทุกคนล้วนมีแมวในครอบครองด้วยกันทั้งนั้น เราจึงอินกับแมวเป็นพิเศษ แต่จนแล้วจนรอดเราก็ยังหาจังหวะที่ดีไม่ได้...

    จังหวะที่ดีของเราหมายถึง—ต้นฉบับของหนังสือแมวที่มีเนื้อหาไม่เหมือนคนอื่น มีแนวคิดในการเขียนที่ต่างออกไป ไม่ใช่ต้นฉบับบูชาแมวอันเป็นผลิตผลของทาสแมวทั่วไป เราอยากได้หนังสือที่พูดถึงมุมมองใหม่ๆ ที่มีต่อแมวบ้างและถ้าได้คนที่เลี้ยงแมวจริงๆ มาเขียนให้ก็ยิ่งดีเข้าไปใหญ่

    เป็นจังหวะเดียวกับที่ทีปกรเริ่มเลี้ยงแมว

    เราทราบกันดีว่าทีปกรเป็นนักวาดเขียนที่มีมุมมองน่าสนใจเสมอ เขามีผลงานอันเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เขาคลุกคลีออกมามากมายอย่างที่เราเห็นกัน มาตลอดสองสามปี ทั้งงานวาดเดี่ยว งานวาดแจม งานเขียน งานพิธีกร งานนู่นนี่ที่ทยอยปรากฏสู่สายตาประชาชนไม่ขาดสาย

    เมื่อแมวเข้ามาในบ้านของคนที่ไม่เคยสัมผัสสัตว์ชนิดนี้มาก่อน มีหรือมันจะไม่น่าสน—เมื่อคนคนนั้นคือทีปกร

    หนังสือเล่มนี้จึงไม่ใช่หนังสือที่เกี่ยวกับแมวโดยตรง แต่เป็นหนังสือเกี่ยวกับมนุษย์กับแมว ไม่ใช่ฮาวทูเลี้ยงแมวระดับโปรฯ เพราะคนเขียนมีความรู้เกี่ยวกับพวกมันน้อยจัดระดับติดลบ จนจำเป็นจะต้องเข้าเรียนวิชาแนะแมวใหม่ตั้งแต่ต้น เริ่มตั้งแต่ปรับมุมมองจากคนที่เลี้ยงหมามาตลอดชีวิต โดยเข้าใจผิด (หรือถูก?) ว่าแมวเป็นสัตว์ที่เข้าถึงยากแถมยังยโสโอหัง?

    ตลอดเวลาหลายเดือน ขณะที่แมวตัวนั้นเดินป้วนเปี้ยนอยู่ในบ้านของทีปกรและสังเกตพฤติกรรมความ เป็นคนของเขา ทีปกรก็ป้วนเปี้ยนอยู่รอบตัวแมวและสังเกตพฤติกรรมความเป็นแมวของมันไปด้วย พร้อมกัน (หลักฐานคือรูปถ่ายแมวส้มตัวอ้วนจำนวนมากบนโซเชียลมีเดียของเขา) ระยะหลังเวลาเจอกัน ทีมแซลมอนกับทีปกรมักคุยกันเรื่องแมว เราถามเขาว่าเป็นยังไงบ้างหลังจากเลี้ยงแมว?

    ทีปกรตอบว่าโลกของเขาเปลี่ยนไปเมื่อได้รู้จักแมว เพราะจากไม่เคยสังเกตมาก่อน เขาพบว่าไม่ว่าไปที่ไหนก็เจอแต่แมว แมว แมว แมว และแมว มีแมวซ่อนอยู่ทุกที่ และมีอีกหลายสิ่งที่เขาได้ค้นพบระหว่างเลี้ยงดูเจ้าสัตว์ตาใสที่ใครๆ ก็หาว่ามันหยิ่ง เรายิ้มกันทั้งทีมและเห็นงามตามนั้น

    มีแมวอยู่ทุกที่จริงอย่างที่เขาว่า

    ไม่เชื่อก็พลิกหน้าถัดไป





  • เวลาแนะนำตัวกับคนไม่รู้จัก เรามักจะเริ่มแนะนำด้วยอาชีพกันก่อนครับ สวัสดีครับ ผมต๊อด เป็นนักวาดภาพ สวัสดีค่ะ หนูพัด เป็นนักร้อง สวัสดีครับผมแบงค์ เป็นพ่อค้าปลา ฯลฯ ก่อนที่จะนำไปสู่สิ่งอื่นๆ 

    เคยคิดไหมครับว่า ถ้าเราไม่จำกัดความชีวิตด้วย ‘งาน’ เราจะเหลืออะไรอยู่บ้าง

    สำหรับผมเองก็เคยมีคนถามว่า ถ้าไม่นับเรื่องงาน ในชีวิตมีเรื่องอะไรที่ผมสนใจอีก

    ตอบยากนะครับผมว่า—เดิมทีผมชอบวาดรูป แต่ตอนนี้มันก็กลายเป็นงานไปแล้ว (ถึงจะยังชอบอยู่ แต่ก็เป็น ‘งาน’ ไปแล้ว ไม่ตรงกับคำถามนะครับ) เช่นเดียวกับการอ่านหนังสือที่ก็ต้องอ่านเพื่อทำงาน (เขียน) การทำเพจเฟซบุ๊คขำๆ จู่ๆ ก็กลายเป็นงาน (คือกลายเป็นหนังสือ กลายเป็นคอลัมน์) หยิบจับอะไรก็กลายเป็นงานไปหมด (คล้ายๆ หยิบจับอะไรก็กลายเป็นเงิน แต่อันนี้เป็นงานซึ่งอาจจะไม่ได้หมายความว่าเป็นเงินก็ได้) เมื่อเอางานออกจากชีวิตผมแล้ว ก็เลยดูเหมือนผมจะไม่ค่อยเหลืออะไรอย่างอื่นเลยที่สนใจ

    แต่นั่นเป็นช่วงเวลาก่อนที่แมวจะเข้ามาในชีวิต

    วันหนึ่งโคขุน (ชื่อแมว) ก็ตัดสินใจเดินดุ่มๆ เข้ามาในชีวิตผม (เขียนเหมือนอย่างกับจะแต่งงานกัน) 

    มัน ไม่ได้ทำอะไรมากนะครับ วันวันหนึ่งมันก็เอาแต่นอน กิน ร้อง วิ่งพล่านอย่าง เสียสติ เล่น เรียกร้องความสนใจ หงายพุง โพสท์ท่าให้ถ่ายอัปลงอินสตาแกรม— คือไม่ได้ทำอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอัน หรือเป็นงาน เป็นแมวไม่โปร-ดักทีฟ แต่ แมวไหนๆ ก็ไม่โปรดักทีฟทั้งนั้นแหละ—ฮ่า

    แต่แค่ไอ้การมีอยู่ของมัน เฉยๆ นี่แหละครับ ที่ทำให้ชีวิตผมดีขึ้น บอกชัดเจนไม่ได้ว่ามีคุณภาพขึ้นตรง ไหนกันแน่—แต่รู้ว่าไม่กลับบ้านก็มีคน​ (แมว) รอ นั่งทำงานอยู่ก็มีแมวมา คลอเคลียแบบแรนดอม (คือเดาใจไม่ได้) ตื่นสายก็มีแมวมาขูดๆ ขีดๆ ที่ ประตู ทุบปลุกปึงปังว่าตื่นมาให้อาหารกูได้แล้ว! ชีวิตแบบนี้มันก็ดีเหมือน กันนะครับ

    ผมเลยเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาเพื่อเล่าให้กันฟัง

    และจากนี้ ถ้ามีใครมาให้ผมแนะนำตัวเอง—แบบที่ไม่เกี่ยวกับงานแล้ว ผมก็สามารถแนะนำตัวเองได้อย่างมั่นใจแล้วล่ะครับว่า 

    แฮ่ม—สวัสดีครับ ผมชื่อแชมป์ เป็นคนเลี้ยงแมวครับ!


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in