ถ้าต้องพูดถึงแม่น้ำเจ้าพระยาจะนึกถึงทางเลียบริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่สามารถเดินจากวัดประยูรวงศาวาสวรวิหารไปยังวัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหารได้ค่อนข้างสะดวกเชียวล่ะ อย่างน้อยก็ไม่มีรถจักรยานยนต์แล่นมาแล้วบีบแตรไล่ให้เราหลบอย่างทางเท้าล่ะหน่า /Oops sorry!
ผู้คนมากมายที่ต่างก็มาทำกิจกรรมริมน้ำเจ้าพระยาด้วยเหตุผลที่ต่างกันออกไป
บ้างก็มานั่งตกปลา ทั้งได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
บ้างก็มานั่งเหม่อๆมองออกไปทางแม่น้ำแล้วทำหน้าเศร้าราวกับโดนอาจารย์สั่งให้แก้โจทย์แคลคูลัสเป็นภาษาอิตาลียังไงยังงั้นเลย
บ้างก็พาลูกน้อยมาเดินรับลมชมบรรยากาศ
บ้างก็มาปั่นจักรยานออกกำลังกาย
บ้างก็ใช้เป็นสถานที่จัดประชุมคณะกรรมการหัวหน้าครอบครัวในหัวข้อเรื่อง ชีวิตช่วงนี้เป็นอย่างไรบ้าง (จริงๆแค่เห็นคุณลุงสองคนนั่งถามไถ่กันเฉยๆ โธ่)
ทุกคนมีเหตุผลที่มา แม้แต่ตัวเราเองบางครั้งที่มาก็เพราะมีเรื่องทุกข์ในใจ รู้สึกเหงา รู้สึกคิดถึงบ้าน
ทุกครั้งที่มาเดินความรู้สึกเหล่านั้นก็จะหายไปและถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกที่ว่าโลกนี้ไม่ได้มีแค่เราคนเดียว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in