เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกของหมูเน่าyangmeso
ที่ไหนสักแห่งบนความทรงจำ

  •                               29 กันยายน 2562
         วันที่ไม่มีใครคอยกระดิกหางใส่เวลาเราเรียกชื่อ
     วันที่ขนมที่เคยซื้อมาให้ ยังเหลือเต็มซอง
       วันที่แม่เศร้ากว่าทุกคนในบ้าน...

    ตอนนี้เอ็งจะทำอะไรอยู่ไหนวะน้องรัก
    พี่อยากบอกเอ็งว่า พอที่บ้านไม่มีเอ็งแล้วมันโคตรจะเหงาเลยนะเว่ย
    ไม่ต้องห่วงว่าแม่จะหาตัวใหม่มาเลี้ยง เพราะแม่ยืนยันเด็ดขาดว่าไม่!
    ภาพวันแรกที่แม่อุ้มเอ็งเข้ามาในบ้านแล้วทุกคนตกใจมันยังชัดเจนอยู่เลย
    เวลาผ่านไปเร็วเหมือนกันเนอะ
    พี่ไม่อยู่บ้านนาน ๆ ขอบคุณเอ็งที่กระดิกหางใส่ตลอด
    แต่ขอบ่นเอ็งเรื่อง เกิดเป็นหมาอะ หัดเห่าบ้างเว่ย 
    ไม่ใช่นอนเชิดเย้อหยิ่งอะไรขนาดนั้น 5555

    พอเอ็งไม่อยู่นาน ๆ พี่แอบปันใจให้แมวคนข้างบ้านด้วยว่ะ
    เอ็งไม่อยู่แล้วมันเหิมเกริมมาก มาที่บ้านทู้กวัน
    มันน่ารักดี พอช่วยคลายเหงาเวลาคิดถึงเอ็งมาก ๆ 
    เอ็งคงไม่โกรธพี่นะ
    แต่แม่่เค้าไม่สนใจแมวตัวนั้นหรอก เอ็งไม่ต้องห่วง
    แม่บอกเสมอว่าไม่มีใครน่รักเท่าเอ็งแล้วน้องรัก

    คิดถึงเอ็งมากจริง ๆ ว่ะ
    หวังว่าเราคงได้พบกันสักวัน
    ในสักแห่งบนความทรงจำ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in