เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกของหมูเน่าyangmeso
ชวนฟังเพลงบุพเพสันนิวาส
  • กรุณากดฟังเพลงก่อนเลย (น่าจะบันเทิงกว่าอ่านที่เราเขียน ฮ่าๆ)


    เพลง : บุพเพสันนิวาส (Ost.วนิดา)
    นักร้อง : แอ๊นท์ พีรพงศ์,พชรพรรณ สุทธนนท์

    ' ห่างกันแค่ไหน เขาสูงบังกั้นไว้ รักยังได้บูชา...
    เมื่อคิดให้ดีโลกนี้ประหลาด
    บุพเพสันนิวาส ที่ประสาทความรักภิรมย์
    คู่ใครคู่เขา รักยังคอยเฝ้าชม คอยภิรมย์เรื่อยไป '

    เป็นเพลงที่ฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจอย่างประหลาด เสียงร้องที่ประสานกับเสียงดนตรีที่ฟังแล้วเพราะจับจิตจับใจ ทำให้เราอดนึกถึงคนข้างๆของเราไม่ได้จริงๆ ว่าการที่ใครสักคนบนโลกอันแสนกว้างใหญ่นี้จะมายืนเคียงข้างกันได้ ยังคงรักแม้ในวันไม่น่ารัก

    ' ขอบน้ำขวางหน้าขอบฟ้าขวางกั้น
    บุพเพยังสรรค์ประสบ ให้ได้พบสบรักกันได้
    ห่างกันแค่ไหน เขาสูงบังกั้นไว้ รักยังได้บูชา
    ความรักศักดิ์ศรี รักไม่มีพรหมแดน รักไม่มีศาสนา
    แม้นใครบุญญา ได้ครองกันมา พรหมลิขิตพาชื่นใจ '
    ทำให้รู้สึกว่า เมื่อใจได้รักไปแล้ว รักก็คือรัก รักที่ไม่มีเงื่อนไขหรือว่าเหตุผลใดๆ ไม่ว่าเพศไหน อายุเท่าไหร่และทำให้นึกถึงคำพูดที่ว่า หากคู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน ความรักของคนสองคนและรักกันยืนยงเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์เสมอ 

    ' รักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธ ความรักเช่นนั้นให้โทษ
    จะไปโกรธโทษรักไม่ได้
    ไม่ใช่บุพเพสันนิวาสแน่ไซร้ รักจึงได้แรมรา '
    ก็จริงอย่างว่า ถ้าหากต้องเลิกรากันไปก็คงแค่เราไม่ได้เกิดมาคู่กัน หรือถ้าหากว่าเราเป็นคู่กันจริง อีกไม่นานเวลาก็จะนำพาคนสองคนมาพบกันอีกครั้งในวันที่ทั้งคู่มีวุฒิภาวะมากพอที่จะดูแลประคองรักของเราให้ยาวนาน


    ว่ากันตามจริงความรักไม่ได้หวานชื่นตลอดเวลาอย่างในนิทานหรอก แต่ความรักจะยังอยู่กับเราแม้ในวันที่เราไม่เหลือใคร ต่อให้โกรธกันมากแค่ไหน รักก็จะยังอยู่ไม่ปล่อยให้เราเผชิญอะไรคนเดียวแน่นอนค่ะ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in