หลายๆคนพอได้ยินคำว่า ภาษาอังกฤษ ถึงขั้นร้องยี้รัวๆราวกับเป็นไม้เบื่อไม้เมามาแต่ชาติปางไหน

แต่ต้องทำใจยอมรับว่าหนีไม่พ้นแน่นอนและปฏิเสธไม่ได้ว่าคือเรื่องจำเป็นในยุคปัจจุบัน

งานใหญ่งานช้างของเทอมนี้คือ ...

อาจารย์ให้แบ่งกลุ่มเขียนแผนการสอนเป็นภาษาอังกฤษ

อาจารย์ : ครูเชื่อว่าพวกเราน่ะรู้ตัวเองแหละ ว่าใครทำได้ ใครทำไม่ได้

นศ. : ...

อาจารย์ : บางทีคนที่เก่งๆในกลุ่ม อาจจะคิดว่ากำลังช่วยเพื่อน เราอาจจะไม่รู้ตัวว่าจริงๆแล้วเรากำลังถีบเพื่อนให้ห่างออกไปเรื่อยๆ 

นศ. : ...

อาจารย์ : อยากให้ช่วยพาเพื่อนไปด้วยกัน

........

ได้แต่คิดทบทวนคำพูดของอาจารย์ ก็จริงอย่างที่อาจารย์พูด

 คนที่ทำได้ก็เอาแต่ทำ เพื่อให้งานออกมาดี คะแนนกลุ่มเราจะได้สูง แต่ไอ้คนทำยิ่งทำก็ยิ่งได้ 

ส่วนคนที่ทำไม่ได้ก็เอาแต่บอกว่าตัวเองทำไม่ได้เลยได้แต่ปล่อยผ่าน สุดท้ายถูกถีบห่างออกไปเรื่อยๆจริงๆ โดยที่แทบไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังทำอะไรอยู่

ไม่ว่าใครจะพยายามช่วยเหลือหรืออยากพัฒนาใครแค่ไหน สุดท้ายก็ขึ้นอยู่ที่ตัวเขาเองทั้งนั้นว่าจะพยายามบ้างหรือเปล่า ถ้าเขาไม่ปลุกความกระเหี้ยนกระหือรือในตัวเอง ทุกอย่างก็สูญเปล่าอยู่ดี