หน้าจอแล็ปท็อปส่องสว่างจ้าท่ามกลางห้องที่มืดมิด

มีเพียงแสงไฟริบหรี่จากโคมไฟที่กะพริบถี่ๆคล้ายจะมลายตายจากกันในเร็ววัน

เก้าอี้หนังสีดำถูกเลื่อนให้ชิดกับโต๊ะไม้สีอ่อน 

เจ้าของผมยาวประบ่าสีดำสนิทถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะพิงหัวทุยที่เบาะนุ่มอย่างเนือยๆ

"What a long face?"

นั่นสิ, หน้าตาเศร้าซึมไปทำไมกัน

กับแค่การใช้ชีวิตซ้ำๆเป็นประจำ

ติดอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมที่ไปไหนไม่ได้

ความคิดวนเวียนหมุนเปลี่ยนในห้องยังคงค้างกลางอากาศ

ลอยหวนคำนึงนึกถึงทุกครั้งที่เปลือกตาหนักอึ้งปิดลง

มือเรียวกดคลิกที่หนังเรื่องหนึ่งแบบบสุ่มๆ

ก่อนภาพจะปรากฎให้เห็นถึงบางสิ่งที่ชวนน่าใจหาย

ที่ว่าน่าใจหายน่ะ คือความงดงามของภาพที่สะท้อนผ่านเลนส์กล้องจนมาสู่หน้าจอของตาคู่นี้ต่างหาก

ทะเลสีฟ้าครามกว้างใหญ่มหาศาล

เสียงคลื่นที่ดังกระทบชายฝั่งเป็นระลอก

ชวนให้ได้นึกสัมผัสถึงกลิ่นเกลือทะเลที่แตะเข้าที่จมูกอย่างจัง

แสงแดดสาดส่องที่ผิวน้ำเป็นประกายคล้ายเพชรพลอย

ดอกไม้แย้มบานยิ้มให้กับหน้าร้อน

เสียงเรือที่กำลังจะออกจากท่า

และเจ้านกทั้งหลายที่ร้องเสียงหลงเมื่อเรือเคลื่อนตัวจนเกิดเป็นเสียงกระพือปีกไหวๆ

เด็กวัยรุ่นสองคนยิ้มหัวเราะเล่นน้ำกันอย่างมีความสุข

ตัวเปียกปอนพร้อมหัวใจที่เปียกชุ่ม

ความสุขล้นทะลักผ่านแววตาอันใสซื่อ

ก่อนจะเดินขึ้นมานั่งบนหาดทราย

ใช้นิ้วเขี่ยทรายขาวเล่นไปเรื่อยเปื่อย

: "มันสวยมากเลยว่ามั้ย?"

: "นั่นสิ สวยจนอยากจะครอบครอง"

: "เธอพูดเหมือนถ้าเรามีเงินมากพอ เธอจะซื้อมันอย่างนั้นละ"

: "ใช่ ฉันจะซื้อมัน เก็บกอดมันไว้แน่นๆ"

: "ทำไมถึงต้องการมันขนาดนั้นกัน ถึงขนาดต้องหวงแหน กกกอดมันไว้แน่นขนาดนั้นเชียว?"

: "เพราะมันมีความทรงจำระหว่างเรา"

: "มันไม่หายไปไหนหรอกรู้มั้ย ยังไงเราก็กลับมาหามันใหม่ได้ มันไม่มีวันเปลี่ยนไปเสียหน่อย"

: "มันจะเปลี่ยนไป"

ใช่มันจะเปลี่ยนไป 

ไม่ใช่ความสวยงามของธรรมชาติตรงหน้า แต่เป็นคนที่อยู่ข้างๆเธอเสียต่างหาก

: "เมื่อวันเวลามาถึง มันจะพรากบางสิ่งบางอย่างไป"

: "เฮ้อ ฉันก็แค่อยากให้ตอนนี้คงอยู่ตลอดไป" 

: "Nothing lasts forever"

: "งั้นสัญญาได้มั้ย ว่าจะให้มันเป็นชิ้นส่วนในความทรงจำของเธอตลอดไป"

ตัวละครทั้งสองในหนังยิ้มให้กัน ใบหน้าเปื้อนความสุข

ในขณะที่หญิงสาวผมดำสนิทตัวสั่นเบาๆ 

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กันที่ใบหน้าเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา

ความอุ่นร้อนรินไหลจากหางตา 

ก่อนที่มุมปากทั้งสองข้างจะยกยิ้มขึ้นบางๆ

รอยยิ้มที่มาพร้อมน้ำตา — Happy Tears

วัยเยาว์นั้นช่างบริสุทธิ์ 

ละเอียดอ่อน

สดใสกระจ่างตา

หากแต่ช่วงเวลาที่แสนสั้นนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เธอนั้นแสนดีใจที่พวกเขามีความสุข

หากแต่ก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นจนตัวโยน เพราะรู้ว่า "ตลอดไป" ที่ว่านั่นไม่มีจริง