มันเหมือนกับว่า
ฉันอยากจะตัดเธอออกไป
แต่ฉันก็ทำไม่ได้
ฉันรู้ว่าลึกๆแล้ว
ฉันอยากได้โอกาสอีกสักครั้ง
โอกาส ที่จะทำให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม
กลับมาคุยกันเหมือนเดิม
แต่ฉันทำอย่างนั้นคนเดียวไม่ได้
เรื่องนี้ฉันพยายามคนเดียวไม่ได้
เพราะถ้าเราคิดไม่เหมือนกัน
หรือเป็นฉันคนเดียวที่คิดเข้าข้างตัวเองมาตลอด
ฉันก็คงเป็นได้แค่คนน่ารำคาญสำหรับเธอ
ฉันมีเพื่อนจากมหา'ลัยที่มาฝึกงานที่เดียวกัน
เราแลกเปลี่ยนพูดคุยกันเรื่องความรัก
เพื่อนของฉันคนนี้บอกกับฉันว่า
"ช่วงเวลาแอบรักคือช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดแล้ว"
พวกเรากำลังจะเรียนจบ
แฟนของเพื่อนบอกกับเพื่อนว่า
"เรียนจบเค้ากลับบ้านนะ"
มันเลยทำให้เพื่อนของฉันไม่แน่ใจว่าความรักจะเป็นอย่างไรต่อไป
จะประคับประคองความสัมพันธ์นี้ยังไง
พอห่างกันแล้วความรักจะยังเหมือนเดิมมั้ย
เราจะรักกันเหมือนเดิมหรือเปล่า
อนาคตของเธอจะยังมีฉันอยู่ในนั้นมั้ย
เพราะอนาคตเป็นสิ่งที่เรามองไม่เห็น
มันเลยเป็นสิ่งที่น่ากลัว
พอได้เป็นคนรัก
สิ่งที่ยากที่สุดก็คือทำอย่างไรให้ความรักดำเนินต่อไป
เพราะถ้ามีคนๆนึงหยุด
ความรักก็จะดำเนินต่อไปไม่ได้
ฉันเลยคิดว่าความรักก็คงเหมือนกับ Cassette Tape ละมั้ง
เมื่อเรากด Play มันก็จะเล่นไปเรื่อยๆ
เมื่อเล่นจนครบมันก็จะหยุดหมุน
ถ้าอยากฟังอีกก็แค่หมุนแกนให้ฟิลม์กลับไปอยู่ในจุดเริ่มต้น
แผ่นเทปหมุนขึ้นอีกครั้ง
แต่มันก็จะจบเหมือนเดิม
เพราะมันมีเรื่องราวให้เล่นอยู่แค่นั้น
เราคงอยากให้มันเล่นไปตลอดกาล
ไม่มีวันหยุด
แต่มันช่างเป็นเรื่องที่ยากจริงๆ
เพื่อนของฉันจึงบอกว่าแอบรักคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดแล้ว
แอบรักไปเรื่อยๆ
มันจะไม่มีวันจบ
จนกว่าเราจะเป็นคนหยุดเอง
เพราะถ้าเราหยุด
นั่นก็หมายความว่าเราไม่รู้สึกอะไรอีกแล้ว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in