นึกไม่ออกว่าความเศร้าจริงจริงแล้วมันเป็นยังไง
ที่ไม่ใช่เรื่องอกหัก ทะเลาะกับแฟน หรือเรื่องไร้สาระ
หมายถึงความเศร้าที่นึกถึงเมื่อไหร่ก็น้ำตาไหลได้ทุกครั้ง
เราเกิดมา 21 ปี.. ธันวานี้ก็ 22 แล้วแหละ
กลายเป็นผู้ที่ยังไม่เคยประสบกับความเศร้าในชีวิตจริง
เคยร้องไห้หนักมากก็คงตอนเป็นช่วงที่
เลิกกับแฟนตอนปีหนึ่ง อาทิตย์นึงก็ดีขึ้น
จำได้ว่าพ่อเข้าโรงบาลนานมากตอนปอหก
ก็ไม่ได้ร้องไห้อะไรนะ คิดเเค่ว่าเดี๋ยวพ่อก็หาย
ปลายปีที่เเล้วย่าเราเสีย เราร้องไห้นิดหน่อย
เเล้วคิดเเค่ว่า มันเป็นสัจธรรม
นอกจากนั้นก็ไม่มีเเล้ว อะไรที่ทำให้เศร้าจริงจริง
จริงจริงเราเป็นคนขี้เเงมากเลยนะ
เเต่กับเรื่องอะไรแบบนี้ ทำไมไม่ร้องไห้วะ
เคยจินตนาการความเศร้านะ
ว่าถ้าสูญเสียคนนี้ไปคนนั้นไป จะเสียใจเเค่ไหนวะ
เเต่เราไม่รู้สึกเลย จินตนาการไม่ออกอะ
เราเลยคิดว่า เชี่ย นี่กูด้านชาป่าววะ
_
เราฝันว่ายายเสียบ่อยมาก
จำได้ว่าทุกครั้งที่ฝันแบบนี้
เราจะร้องไห้ออกมาจริงจริง
พอตื่นเเล้วก็ยังโดนอิมเเพ็คความฝัน
นอนร้องไห้ต่อไป
เรารักยายมาก
เพราะตอนเด็กยายเลี้ยงเรามา
เเต่ว่าตอนนี้อยู่คนละที่กัน
ไม่ได้เจอกันมาสี่ห้าปีเเล้ว
อาทิตย์ก่อนเราโทหายายในรอบปี
ยายถามว่า ปีใหม่ปีนี้จะมาหามั้ย ยายเเก่แล้วนะ
ประโยคนี้ทำให้เราฉุกคิด..
วันนี้เรามานั่งคิดคำพูดของยาย
นั่งดูรูปยาย เเล้วก็ร้องไห้หนักมาก
นี่ไม่ได้ร้องไห้หนักขนาดนี้มานานเเค่ไหนเเล้ว
หลายปีที่ผ่านมาเราทำอะไรอยู่
ทำไมไม่ไปหา ทำไมไม่โทหาบ้าง
มันทำให้เราคิดว่า
จนกว่าเราจะสูญเสีย เราไม่มีทางรู้เลยว่า
อะไรคือสิ่งสำคัญจริงจริงสำหรับชีวิตเรา
ความเศร้าที่เราจินตนาการ
พอเจอเหตุการณ์จริงย่อมคูณร้อยเสมอ
..
ก็คิดว่าเจอแล้วแหละ
ความเศร้าที่หมายถึงอะ
ไม่อยากให้มาถึงเลย ..
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in