เป็นวันที่มีทั้งความสุข และความเสียใจ

หลาย ๆ อย่างผ่านพ้นเข้ามาพร้อมกาลเวลา

เรื่องราวมากมายมักหมุนเวียนอยู่เช่นเดิม

กาลเวลาพาคน ๆ หนึ่งกลับมาในชีวิต 

และกาลเวลาก็พรากจากใครสักคนไปจากชีวิต

.

.

มีเพียงหัวใจที่เพียงแต่ต้องเข้มแข็งขึ้น จะเปราะบางแตกหักง่ายเช่นเก่าก่อนคงไม่ได้อีกแล้ว

ทุกสิ่งที่เรียนรู้มากมาย เราไม่สามารถนำมันมาเยียวยาหัวใจที่แตกสลายไปแล้วได้

มีเพียงซ่อมแซม และประคับประคองให้หัวใจพอจะประสานกลับเช่นเดิม

.

.

ท้องฟ้าช่างสั่นไหวไปตามจิตใจของฉัน ดวงอาทิตย์ดูดับแสงในวันที่แสนมืดมน

ท้องฟ้ายามค่ำคืนกลับดูสว่างไสวเป็นพิเศษ เพราะแสงจันทร์และดวงดาว

คงเป็นเพราะฉันรักพระจันทร์มากกว่าดวงอาทิตย์กระมัง

ดวงดาวทำให้หัวใจที่เจ็บปวด ถูกเยียวยาเสมอ

.

.

พระอาทิตย์ไม่ได้ผิดอะไร เพียงแต่ฉันลำเอียงในความรักมากกว่า

ฉันชอบพระจันทร์มากกว่าพระอาทิตย์ 

พระอาทิตย์ไม่ผิดที่สว่างไสว และแผดเผา

แต่เป็นเพราะตัวฉัน ที่ไม่เคยตกหลุมรักพระอาทิตย์

.

.

พระจันทร์และดวงดาว คือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ฉันเลยรักพวกเขา

เพราะฉันมองไม่เห็นความหวังดีของพระอาทิตย์ ฉันเลยเมินเฉยต่อเขา

เขาอาจจะเป็นเพื่อนที่ดีของฉันก็ได้ ถ้าฉันได้มอบความใส่ใจ และไม่เพิกเฉยจนเกินไป

.

.

ขอโทษนะพระอาทิตย์ ฉันรักเธอไม่ได้จริง ๆ แม้กลางวันจะทำให้ฉันมีความสุขมากกว่ากลางคืน

ต่อให้ฉันเกลียดกลางคืนเพราะการนอนที่แสนลำบากนั้น แต่ฉันก็ยังอยากให้มันมาถึง

เพราะพระจันทร์และดวงดาว ฉันจะได้พบพวกเขาในตอนกลางคืน

 - พัทธ์ธีรา -