33.15-32.66-31.38-30.92-33.44 ตัวเลขเหล่านี้ คือ เปอร์เซ็นต์เนื้อที่ป่าไม้ของประเทศไทย ตั้งแต่ปีค.ศ. 2000-2008 จากการสำรวจของกรมป่าไม้ จำนวนเนื้อที่ป่าไม้ลดลงสวนทางกับการเติบโตของเนื้อที่คอนกรีตที่ก่อร้างสร้างตัวเรียงรายแทนที่ เปลี่ยนจากที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่ากลายเป็นสัตว์สังคม ที่เรียกว่า “มนุษย์” นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งของโลกในวัน 7,000 ล้านคน

      ประชากรโลกเพิ่มจำนวนมากขึ้น แต่จำนวนทรัพยากรนั้นมีอยู่อย่างจำกัด ทั้งอาหารการกิน ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่มหรือแม้กระทั่งยารักษาโรค สังคมที่พัฒนาแล้วสามารถเข้าถึงทรัพยากรได้สะดวกสบาย ต่างจากสังคมด้อยพัฒนาที่อดอยากเพราะถูกฉกฉวยไป ปราศจากทรัพยากร ในงานเลี้ยงสังสรรค์อาหารที่ต้องการถูกสั่งมาเต็มโต๊ะอาหารด้วยเงินทองแลกเปลี่ยนมา พองานเลิกทุกอย่างกระจัดกระจาย อาหารเหลือกลายเป็นเศษอาหาร ขาดการตระหนักในคุณค่า ของมัน เพราะทรัพยากรนั้นเป็นสมบัติของส่วนรวม ยังมีอีกหลายคนจำนวนมากในโลกที่ยังขาดแคลน จึงไม่มีเหตุผลใดที่จะใช้ทรัพยากรอย่างฟุ่มเฟือย คนขาดแคลนกลายเป็นตัวประกันของคนมีอำนาจที่สร้างค่านิยมผิด เพียงเพื่อตัวเองโดยไม่คำนึงถึงผู้อื่น

      ด้วยความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ทุกอย่างถูกเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน ผู้คนพูดคุยกันโดยไม่ต้องอยู่ด้วยกัน แสดงออกในสิ่งที่ต้องการ สร้างความแตกต่างให้เด่นจากคนอื่น แต่พฤติกรรมส่วนใหญ่เกิดจากการพัฒนาภายนอกร่างกาย ขาดการพัฒนาภายใน ปรับแต่งเพียงบุคลิกภาพปราศจากความคิดของหัวใจ กลายเป็นค่านิยมทางเปลือกที่ต้องดูดี ดูเด่นบนสังคมที่สวมหน้ากากเข้าหากัน

      Banksy ศิลปินชาวอังกฤษสร้างงานศิลปะข้างถนน โดยวาดกราฟฟิตี้เป็นข้อความว่า “Sorry,the lifestyle you ordered is currently out of stock”

      หากคุณมีสิ่งนั้น คุณจะดูดี หากคุณมีสิ่งนี้ คุณจะดูแย่ ทุกคนล้วนอยากดูดีจึงแสวงหาและครอบครอง ด้วยการแลกเปลี่ยนทรัพยากรของส่วนร่วม เพื่อสนองความต้องการส่วนตนเป็นบันไดไต่ขึ้นเหนือผู้อื่น ไม่ต่างจากพื้นที่ป่าไม้ที่กลายเป็นบ้านพักตากอากาศ ขนสัตว์ที่กลายเป็นเสื้อโค้ทกันหนาว ทุกอย่างที่เคยมีเพียงหนึ่งเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว ไม่ใช่เพราะขาดแต่ไม่พอ สังคมของการแบ่งปันขาดหายกลายเป็นสังคมของการครอบครอง ยิ่งมีมากยิ่งเหนือกว่า

      เปรียบเสมือนผู้สง่างาม ทว่าแท้ที่จริงคือ เทอร์รอริส ผู้ก่อการร้ายสากลที่สร้างแนวความเชื่อเฉพาะกลุ่มว่าสิ่งนี้คือสิ่งดี สิ่งนี้ถูกต้อง แพร่กระจายออกเป็นวงกว้าง โดยควบคุมและกำหนดทิศทางสังคมเป็นตัวประกัน เป็นเชื้อร้ายที่ระบาดอยู่ภายใน เพราะผู้คนไม่รู้เท่าทันเชื้อร้ายเหล่านั้น จึงสนับสนุนและเชิดชู โดยหารู้ไม่ว่าการกระทำเช่นนี้จะทำให้เชื้อร้ายแพร่ระบาดมากขึ้น

      ทางเดียวที่ทำได้ คือ ขุดรากถอนโคนเชื้อร้ายในความเห็นแก่ตัว หันมองคนที่อยู่ข้างล่างพร้อมยื่นมือช่วยเหลือ ร่วมมือกันปกป้องและต่อต้านชีวิตที่ฉาบฉวย เปลี่ยนเป็นชีวิตที่ยืนยาว แม้ไม่ใช่เพื่อเราในวันนี้ แต่เพื่อลูกหลานของเราในวันข้างหน้า สังคมของตัวประกันจะกลายเป็นสังคมของการแบ่งปัน ทุกวันเกิดสันติสุข หมดยุคการก่อการร้ายสากล