ถ้าพูดถึงคำว่า"วรรณคดีไทย" ขึ้นมา ใครหลายคนคงคิดถึงตำราหนาๆ ตัวหนังสือยาวเป็นพรืดสำนวนกลอนที่อ่านแล้วไม่ค่อยจะเข้าใจกันใช่ไหมล่ะ แต่...! หลังจากนี้วรรณคดีจะไม่ใช่เรื่องน่าเบื่ออีกต่อไป เมื่อเราสามารถนำวรรณคดีมามิกซ์แอนด์แมทช์กับเพลงสมัยปัจจุบันถ้าเราอินเพลงฮิตติดกระแสได้ ทำไมเราจะทำความเข้าใจวรรณคดีไม่ได้ล่ะ

-คณะผู้จัดทำ กลุ่มไก่แก้วห้าดาว 

มนุษย์ห้าคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวกับวิชาวรรณคดีไทยมาบ้างแล้ว

(ว่าด้วยเรื่องของชื่อบทความ-- ก็คือคำว่าวรรณคดีกับคาราโอเกะแปะต่อกัน แต่พวกเรากลุ่มไก่แก้วห้าดาว อยากคุมโทนชื่อเรื่องให้เข้ากับชื่อกลุ่มหน่อย เลยกลายเป็น วรรณคดีคาราเกะ ฉะนี้แล)

(ตามไปติดตาม creative content ได้ที่ เพจ "อ่าน-คิด-เขียน" https://www.facebook.com/arts.readthinkwrite/ นะคะ)

1. “แอบมองเธออยู่นะจ๊ะ แต่เธอไม่รู้บ้างเหรอ”

    คุณเคยแอบมองใครไหม?

เพลงฮิตสดใสอย่างคุกกี้เสี่ยงทายที่มีท่อนฮิตติดหูที่ใครๆก็ร้องตามกันได้อย่าง“แอบมองเธออยู่นะจ๊ะแต่เธอไม่รู้บ้างเลย”ซึ่งตรงใจใครหลายคนที่กำลังแอบรักแล้วคุณรู้ไหมว่าธรรมชาติของคนแอบรักเนี่ย มักจะชอบแอบมองคนที่สนใจซึ่งเรื่องแบบนี้ใครๆก็เป็นกันและก็มีมาตั้งนานแล้วด้วยอย่างรูปที่เห็นอยู่นี้มาจากเรื่องอิเหนาตอนบุษบาเสี่ยงเทียน

                                                เมื่อนั้น               ระเด่นมนตรีศรีใส

                                  จึงขับโยธาเสนาใน                 วิ่งซอกซอนไปตามลำพัง

                                  พระโฉมยงกับองค์อนุชา          ประสันตาผู้ร่วมฤทัยหวัง

                                  วิ่งเข้าในวิหารซ่อนบัง             แอบหลังพระปฏิมากรฯ

      …..

                                                เมื่อนั้น               พระสุริย์วงศ์พงศ์อสัญแดหวา

                                  ได้ฟังมธุรสพจนา                  จึงตอบวาจาไปพลัน

                                  อันนางบุษบานงเยาว์              จะได้แก่อิเหนาเป็นแม่นมั่น

                                  จรกาใช่วงศ์เทวัญ                 แม้นได้ครองกันจะอันตราย

                                                เมื่อนั้น               องค์มะเดหวีโฉมฉาย

                                  กับพี่เลี้ยงไม่แจ้งแห่งอุบาย       ก็ตื่นตายยินดีเป็นพ้นนัก

                                  เกิดมาไม่ได้ยินใครลือเล่า         พระเป็นเจ้ากล่าวคำให้ประจักษ์

                                  ชะรอยว่าบุญของลูกรัก            เห็นเที่ยงแท้นักไม่สงกา

ฉากนี้เป็นฉากที่อิเหนาซึ่งหลบอยู่ในถ้ำหลังองค์พระปฏิมากำลังแอบมองบุษบาเสี่ยงเทียนทำนายอยู่ว่าตนจะได้คู่กับอิเหนาหรือจรกา พออิเหนาได้ยินคำถามนั้นก็ตอบกลับไปว่าคู่กับอิเหนาสิ ทำให้เหล่าพี่เลี้ยงและมะเดหวีต่างก็ตกใจเพราะคิดว่าเป็นเสียงของพระปฏิมา และคิดว่าเพราะบุษบามีบุญพระปฏิมาจึงตอบ แต่จริง ๆแล้วพระปฏิมาคืออิเหนาที่แอบมองบุษบาอย่างเนียนๆ ไม่มีใครรู้ใครเห็นเห็นไหมว่าเพลงในสมัยนี้ก็เข้ากันได้ดีกับวรรณคดีสมัยก่อน BNK48 กับอิเหนาก็ไปด้วยกันได้

> คุกกี้เสี่ยงทาย - BNK48 www.youtube.com/watch?v=mfqJyKm20Z4

3. “เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้ว่ารักเธอเท่าไหร่”

     เคยไหมที่ความเหงาทำให้คิดถึงใครบางคนขึ้นมา

ทุกคนคงเคยมีอารมณ์เหงา ในห้วงเวลานั้นคุณอาจคิดถึงใครบางคนที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต    คนที่เคยมีความทรงจำดีๆ ร่วมกัน และยิ่งดึกยิ่งเงียบอยู่ตัวคนเดียวก็ทำให้ยิ่งเหงาขึ้นไปอีก  อาการนี้เป็นอาการเดียวกับขุนแผนในเรื่องขุนช้างขุนแผน ตอนขุนแผนขึ้นเรือนขุนช้างโดยเรื่องมีอยู่ว่า ขุนแผนทะเลาะกับวันทองเรื่องลาวทอง(เมียใหม่ของขุนแผน) ขุนแผนโกรธมากเลยทิ้งและไม่สนใจนางวันทองอีก ส่วนตนก็กลับไปกับนางลาวทองแต่ต่อมาขุนช้างไปฟ้องพระพันวษาว่า ขุนแผนอู้งานทำให้พระพันวษาพาตัวนางลาวทองกลับไปในวังเพื่อลงโทษขุนแผนและในคืนนั้นที่ขุนแผนกำลังนอนเหงาคิดถึงลาวทองคิดไปคิดมาก็โกรธขุนช้างที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้และก็เริ่มคิดถึงใครคนหนึ่งที่อยู่กับขุนช้างนั่นก็คือ นางวันทองนั่นเอง

                                         นอนเดียวเปลี่ยวใจไม่มีคู่   ทุกฤดูตรอมใจให้หมองหมาง

                             หน้าร้อนร้อนใจดังไฟฟาง             หน้าฝนฟ้าครางรำพึงครวญ

                             หน้าลมลมแล่นตลอดจิต               ปกปิดผ้าห่มยิ่งโหยหวน

                             จากเมียเสียใจให้รัญจวน              เสียดายนวลลับหน้าไปกว่าปี

                             เพลากลางคืนสะอื้นอ้อน               จะหลับนอนขุ่นข้องยิ่งหมองศรี

                             พลิกกลับก็ไม่หลับสนิทดี              สักกี่ปีลาวทองน้องจะมา

…..

                                         ยามกินก็จะกินแต่น้ำตา     เฝ้าครวญคร่ำร่ำหาเวลาดึก

                             จะแสนคิดเช้าค่ำเฝ้ารำลึก             ตรึกแล้วเคืองขุ่นให้มุ่นใจ

                             โอ้ว่ากรรมทำไว้ไฉนหนอ              มาเกิดก่อวิปริตผิดไปได้

                             จะมีมิตรก็ให้เชือนผิดเพื่อนไป         หย่อนให้กลับเหิมข่มเหงทำ

                             แสนแค้นเคืองใจไอ้ขุนช้าง             ใจกระด้างกระเดื่องคิดให้ผิดส่ำ

                             มันชิงวันทองไปอ้ายใจดำ              แต่สักคำมิได้ว่าให้เคืองใจ

ด้วยความเหงาจับใจขุนแผนเลยตัดสินใจบุกเรือนขุนช้างเพื่อชิงวันทองกลับมาเพราะความเหงานี่เองที่ทำให้รู้ใจตัวเองเสียที (แหม่ ก่อนหน้านี้ตอนมีลาวทองก็ไม่เคยคิดถึงวันทองเลย พอวันทองไม่อยู่ต้องนอนเหงาคนเดียวกลับค่อยคิดถึงวันทองขึ้นมาก็ไม่รู้ว่าถ้าไม่เหงาขุนแผนจะคิดถึงวันทองไหม)

>เหตุเกิดจากความเหงา - Emotion Town www.youtube.com/watch?v=iGVeFDyhxA0

4. “ความรักมันประหลาดไม่ค่อยมีโอกาสเกิดขึ้นพร้อมกัน”

    เคยรู้สึกไหมว่าความรักไม่เข้าใครออกใคร

บางครั้งเราชอบใคร เขาก็ไม่รักเรา หรือบางครั้งที่มีคนมารักเรา แต่เราก็ไม่มีความรู้สึกให้กับเขาหรือเธอคนนั้นแม้แต่นิดเดียว ความรักและความรู้สึกของหัวใจไม่ใช่สิ่งที่จะบังคับกันได้เช่นเดียวกับความรักที่ออกแบบไม่ได้ของซมพลา ลำหับ และฮเนา ตัวละครจากเรื่องเงาะป่า  ซมพลาและฮเนาต่างก็รักผู้หญิงคนเดียวกันคือลำหับ เรื่องมันเศร้าสำหรับฮเนาตรงที่แม้ลำหับจะเป็นคู่หมั้นของตน แต่ในใจเธอกลับมีแต่ซมพลา ลำหับรักซมพลาจึงหนีตามซมพลาไป แต่ฮเนากลับหลงคิดว่าซมพลาลักพาตัวลำหับไปจึงเร่งออกตามหา ระหว่างทาง ฮเนาได้พบกับมือซังกับวังคอนซึ่งมีใจให้ตนและพยายามทอดสะพานให้ แต่ฮเนาก็รักเพียงแต่ลำหับ เมื่อฮเนาจากมาจึงครุ่นคิดว่า ความรักเป็นสิ่งประหลาด คนที่ไม่ได้หมายปองก็มารัก แต่อีกคนที่รักแทบตายกลับห่างเหินออกไป ดังคำกลอนที่ว่า

                                เมื่อนั้น                          ฮเนานึกประหลาดอนาถจิต

                         สงสารสองนางจริงหยุดนิ่งคิด         มาหมายผิดเออนี่กรรมทำกระไร 
                         จะแจ้งความตามสัตย์ตัดสวาท        ไหนสองนาฏนางจะหยุดสุดวิสัย

                         จึงปลอบโยนสองนางให้สร่างใจ      แล้วอำลาครรไลเข้าในดง

                                  เดินพลางทางตรึกนึกก็ขัน      ดูเหมือนฝันอนาถจิตพิศวง

                         นางที่เราจงจิตคิดจำนง                  เกือบได้คงคู่แล้วกลับแคล้วไกล

                         ส่วนนารีที่มิได้เคยนึกฝัน                มาหมายมั่นจงจิตพิสมัย

                         เออโลกนี้นี่มันเป็นอย่างไรไป           จึงดลให้ไขว้เขวเล่ห์ดังนี้

ความคิดของฮเนานี้แสดงถึงคติความรักที่เป็นสากล ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ยุคกี่สมัยความจริงข้อนี้ก็จะไม่เปลี่ยนแปลงไป ดังที่เห็นได้จากเรื่องเงาะป่าที่เขียนในสมัยร.5 (พ.ศ.2448) และในสมัยปัจจุบันก็มีเพลงให้ตายสิพับผ่าของแสตมป์ที่นำเสนอคติความรักนี้ผ่านท่อนที่ว่า“ฉันชอบใครเขาก็ไม่ชอบฉัน พอเขามาชอบเรา เราก็ไม่ชอบเขาเหมือนกันความรักมันประหลาดไม่ค่อยมีโอกาสเกิดขึ้นพร้อมกันสักที”

> ให้ตายสิพับผ่า - STAMP www.youtube.com/watch?v=H_1bYgbU5Cw

.......................................................................................................................

จะเห็นได้ว่าวรรณคดีไทยที่ได้รับการประพันธ์มาตั้งแต่อดีตกับเพลงไทยในสมัยปัจจุบันสามารถไปด้วยกันได้ โดยการเชื่อมโยงเหตุการณ์ในวรรณคดีเข้ากับเนื้อเพลง ทำให้รู้สึกสนุก ตลกขบขัน และยังทำให้เราจดจำเหตุการณ์ได้โดยไม่ต้องท่องจำ เพียงแค่นำวรรณคดีที่ดูเหมือนไกลตัวมาเชื่อมโยงกับเพลงสมัยใหม่ที่เป็นสิ่งใกล้ตัว ทำให้ไม่รู้สึกว่าวรรณคดีเป็นเรื่องเข้าถึงยาก แต่สามารถเข้าถึงได้ในชีวิตประจำวันเช่นกัน

ขอขอบคุณแรงบันดาลใจมาจากเพจคาราโอเกะชั้นใต้ดิน

 > www.facebook.com/basementkaraoke/