หนาวเหน็บ และเคว้งคว้งกลางสนามหญ้าแห้ง
In My Life ในรูปแบบ Mono กำลังจะฆ่าฉันให้ตายอย่างช้าๆ คล้ายเสียงกีต้าร์ที่เล่นโน้ตอย่างนิ่มนวล
เมฆทะมึนเคลื่อนตัวไร้ลม โกลาหลในภวังค์ ฝนแรงพายุโถมถา จิตใจฉัน พังทลาย เปนเพียงเศษซาก ทับถมในขวดแก้ว ฝังกลบโดยหาดทราย
พลาด และเหยียบซ้ำให้จมดิน พลาดล้ม และเหยียบซ้ำให้จมดิน ผิดพลาด พลาดล้ม และเหยียบซ้ำให้จมดิน
ขอบคุณการฝึกงานซึ่งหยุดตัวตูข้าเพียงสองอาทิตย์ ตูข้าเพิ่งได้สำเหนียกรู้ว่าสังคมนี้ช่างกว้างใหญ่นัก และตูข้าฯมิใช่สิ่งใดเลยนอกจาก ไอ้หน้าโง่ ที่เหนแก่ได้ และไม่เคารพใครนอกจากตัวเอง คนโง่ทุพพลภาพอย่างกูควรจะตายห่าไปซะ คนที่ไร้ซึ่งความสามารถอย่างกูควรลงหลุมได้แล้ว ขอบคุณการฝึกงานซึ่งหยุดตัวกูเองไว้แค่เพียงสองอาทิตย์
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in