⚔️ ข้ากลัวเจ็บยิ่ง ท่านเบาหน่อยนะ (*ﾉωﾉ) 

        มากันที่พระเอก เยี่ยนซู เปิดตัวมาอย่างกับท่านเปาที่รักความยุติธรรมแบบสุดโต่ง แต่ทำไมหลังๆตาชั่งของท่านผู้ตรวจการเริ่มเอียงจังเลยคะ (↼_↼) สองมาตรฐานสุดๆ 555 ส่วนความฮาของเรื่องนี้อยู่ที่ความรักนวลสงวนตัวและยึดมั่นในประเพณีอันดีงามอันดีงามของเยี่ยนซูค่ะ เมื่อต้องมารับมือกับหลี่ฉางเทียนผู้มาจากอนาคตเลยมีจังหวะโบ๊ะบ๊ะกับความปล่อยเนื้อปล่อยตัวของอีกฝ่ายตลอด 555 ‒ เจ้าอย่าได้…เพียงนี้ (⇀‸↼‶) ความหัวโบราณนี้ทำเอาหลี่ฉางเทียนงุนงงว่าถอดเสื้อต่อหน้าไม่ได้ แต่ถอดเสื้อทายาหรือผายปอดดันไม่ถือ (?) ช่วงหลังๆจับทางได้แล้วเลยรุกใส่แบบไม่ถอยจนเยี่ยนซูกุมขมับได้แต่รับผิดชอบแต่งอีกฝ่ายเข้าบ้านเลยละกัน (⁄ ⁄>⁄ ▽ ⁄<⁄ ⁄) 

        ส่วน หลี่ฉางเทียน น้้นแม้จะดูเป็นคนเปิดเผย มองโลกในแง่ดี มีอิสรเสรี และยิ้มระรื่นท่ามกลางความทุกข์ได้ตลอด แต่จริงๆแล้วใครจะรู้ว่าเขาซุกซ่อนความเจ็บปวดเอาไว้มากขนาดไหน ตอนอ่านเนื้อเพลง ยิ้มให้คนทั้งโลก ร้องไห้กับตัวเอง ลอยเข้าหัวมาเลยค่ะ (⇀‸↼‶) การระหกระเหินไปอยู่กับญาติตั้งแต่เด็กทำให้เขามีเงามืดในใจที่กลัวเป็นตัวภาระของคนอื่น เมื่อมาเจอเยี่ยนซูที่มอบความช่วยเหลือให้ตลอดจึงรู้สึกเป็นตัวภาระอย่างยิ่ง ถึงแม้เยี่ยนซูจะไม่เคยมองเขาเป็นภาระเลยก็ตาม (＃＞＜) สุดท้ายแล้วอะไรจะทำให้หลี่ฉางเทียนเปลี่ยนมุมมองและก้าวผ่านเงามืดในใจได้นั้นต้องมาติดตามกันน้า 

       ส่วนความสัมพันธ์ของพวกเขาจะออกแนวมองตารู้ใจ ยิ่งใกล้ชิดก็อบอุ่นใจและยิ่งซึมซาบว่าคนตรงหน้าช่างพิเศษจนไม่อยากอยู่คนเดียวอีกต่อไปแล้ว!! (*/ω＼) แต่ด้วยความที่ทั้งคู่ต่างมีปมในใจ บางครั้งการแสดงออกเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกมันดันไปจี้ปมของอีกฝ่ายจังๆจนเข้าใจผิดกันอยู่บ่อยๆ ยังดีที่ทั้งคู่มักเปิดอกคุยกันเรื่อยๆ คนอ่านเลยไม่ค่อยปวดใจมากนัก 555 บอกเลยว่าเยี่ยนซูนั้นอบอุ่นอ่อนโยนและแสนดีมากจริงๆค่ะ ผู้ชายคนนี้มีเพียงความปรารถนาให้คนรักมีความสุขและปลอดภัยก็เท่านั้น สิ่งนี้เองกลายเป็นสายใยที่ถักถอหลี่ฉางเทียนเข้ากับมิติแห่งนี้มากขึ้นเรื่อยๆ แม้หลี่ฉางเทียนจะมีชะตาชีวิตอาภัพ สับสนไร้ที่พึ่งมาตลอดทั้งสองชาติภพ แต่ตอนนี้เขาก็ได้พบก้บเยี่ยนซูผู้แสนดีที่เพียงแค่สบตาก็รู้ทันที่ว่าที่ใดคือ "บ้าน" และนับจากนี้พวกเขาคงไม่ต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไปแล้ว (っ˘з(˘⌣˘ ) ♡