มาเขียนถึงนิวคาสเซิลตอนต้นเดือนมิถุนายน... คงจะจำอะไรได้อยู่หรอกมั๊งแหม่ แต่การมาเขียนถึงทริปนี้ในเวลาตอนนี้มันก็มีข้อแก้ตัวอยู่นะ เรื่องของเรื่องคือเรารอรูปจาก เรเชล สาวไต้หวันผู้ร่วมทริปของเรานั่นแหละ พอดีว่าแบตมือถือมันเสื่อมพอเจออากาศเย็นๆก็ดับตายไปตามระเบียบ ส่วนกล้องก็ลืมชาร์ตแบต เราเลยยืมกล้องเรเชลถ่ายนู่นถ่ายนี่เรื่อยเปื่อย

ปรากฎว่านับตั้งแต่วันนั้นจนถึงบัดนี้ ก็ยังไม่มีอีเมลตอบกลับจากเรเชลแต่อย่างใด... เลยเอาภาพเท่าที่มีมาประมวลให้ดูก็ได้ว่านิวคาสเซิลแบบเรื่อยเปื่อยของเราเป็นยังไงบ้าง

เราไปถึงที่เมืองตอนบ่ายๆนิดๆแหละ ไฟล์ทค่อนข้างโอเคตามสไตล์อังกฤษที่ก็เชี่ยเป็นปกติอยู่แล้ว ไฟล์ทนี้ก็อยู่ในเลเวลที่พอจะรับได้ พอถึงโรงแรมปุ๊บก็เปลี่ยนชุดออกไปเที่ยวทันทีจ้า

โดยมากลูกเรือส่วนใหญ่จะไม่ค่อยออกไปไหนกันเพราะโรงแรมอยู่นอกเมือง ประกอบกับข้างโรงแรมคือห้างใหญ่ มีอิเกียอะไรด้วย ก็ช้อปปิ้งกินข้าวกันอยู่แถวนั้นแหละ พอ จบ แต่สำหรับเราผู้กระดี๊กระด๊าอยากเข้าเมืองก็จับรถไฟไป ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงแล้วแหละ

จากสถานีเราก็เดินไปเลียบแม่น้ำ Tyne เพื่อเยี่ยมชมแลนด์มาร์กของเมืองคือสะพาน Millennium Bridge นั่นเอง ระหว่างทางเราก็ผ่าน Castle Keep ซึ่งเป็นปราสาทประจำเมืองนิวคาสเซิล

บรรยากาศละแวกนั้นก็สวยดี มีโบสถ์ มีคนเดินเล่นชิวๆ มานั่งๆนอนๆรับแสงแดดที่หายากของเกาะอังกฤษกันเต็มเลย

และแล้วหลังจากที่เดินวนๆหลงๆก็มาถึงริมแม่น้ำแล้วจ้ะ

สะพาน Millennium Bridge ชื่อเดียวกันกับที่ลอนดอนเลย เป็นสะพานที่ให้คนและจักรยานข้ามอย่างเดียวเช่นกันจ้า เวลาเปิดสะพานให้เรื่อผ่านสะพานจะไม่แยกออกเหมือนสะพานปกติ แต่จะยกส่วนโค้งของสะพานเอา อธิบายไม่ถูกเหมือนกันเพราะฟังเขาอธิบายมาแบบนี้อะ

ส่วนนี่คือ Tyne Bridge มีความละม้ายคล้ายคลึงกับที่ออสเตรเลียมาก

อาคารนี้คือ Exhibition Hall จ้า สวยดีอะ แต่มองไปนานๆรู้สึกเหมือน แจ็บบ้า เดอะฮัตต์ ในสตาร์วอร์เวอร์ชั่นติดกลิตเตอร์เลื่อมๆพิกล

จากริมน้ำเราก็เดินลัดเลาะงงๆไปเรื่อยๆ เจออะไรก็ถ่ายรูปนั่นแหละ

อยู่ๆก็โผล่มาตรงเส้นที่จะเดินไป Grey's Monument หรือตรงกลางเมืองนั่นเอง

เดินไปเดินมาก็หิวพอดี เลยไปนั่งร้านอาหารริมถนนแถวนั้น เป็นคาเฟ่เม็กซิกันแหละ อร่อยดี :D

จากนั้นก็เดินมาเรื่อยๆจนถึงโซนกลางเมืองจ้า มีร้านรวงมาเปิดด้วยนะทั้งขนมและของแฮดเมดเต็มไปหมดเลย

เราเดินเรื่อยเปือยอยู่ตรงนี้ซักพัก คือพวกร้านค้าอะไรก็เริ่มทยอยปิดแล้วแหละเพราะชักจะเริ่มเย็นแล้ว จากนั้นก็เดินไปสถานีรถไฟ นั่งรถกลับ เดินห้างนิดๆหน่อยๆ เราไม่ได้ซื้ออะไรเพราะมัวแต่เข้าไปขลุกเลือกโปสการ์ดอยู่ในร้านหนังสือ ออกมาก็ฟ้ามืดแล้วตามภาพ

เท่านี้แหละกับนิวคาสเซิลเท่าที่จำได้ของเรา ทริปต่อไปคือลอนดอนล่ะ แล้วก็กลับคอลเลจไปสอบอีกรอบนึงเพื่อพ้นโปร เย้เฮ จากนั้นก็มีเดลีไฟล์ทนึงแล้วก็กลับบ้าน :)

ด้วยรัก...จากคนที่คิดถึงบ้านทุกครั้งเวลามองพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า