เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Teach YouIfIStay
Chapter 14
  • ฟุรุยะวิ่งตามกลุ่มคนร้ายไปติดๆ อิจิยะหันมายิงปืนใส่เขาเป็นระยะๆ จนต้องหาที่หลบไปวิ่งไป เขาวิ่งตามมาเรื่อยๆ ขึ้นบันไดจนเกือบถึงชั้นดาดฟ้า บอดี้การ์ดกลุ่มใหม่ก็กรูกันลงมาไล่ยิงเขาจนต้องหนีหัวซุกหัวซุน 

    'หนอยยยย~~~ เจ็บใจนัก!!!'

    ฟุรุยะคิดไปพลางหลบไปยิงไปจนกระสุนเริ่มร่อยหรอ บอดี้การ์ดคนนึงระดมยิงและเดินตรงมาทางที่เขายืนหลบอยู่ ฟุรุยหันไปยิงสวน แต่ช้ากว่า...

    กระสุนปืนฝังเข้าที่ช่วงไหล่ เลือดสีแดงกระฉูดออกมา เขารีบใช้มือกุมแผลไว้และหลบเข้ามุมทันที 

    'บ้าจริง!! กระสุนหมดแล้วด้วย ทำยังไงดีล่ะ'

    บอดี้การ์ดคนนั้นเดินโผล่พ้นออกมาจากมุมและเจอเข้ากับเขาทันที เขาเล็งปืนเพื่อปลิดชีวิตของฟุรุยะ ฟุรุยะหลับตาลงอย่างยอมแพ้

    'มาได้แค่นี้เองเหรอ? เหอะ!! แย่ชะมัด'

    'ชู...ฉันไม่รู้ว่าฉันเคยบอกนายรึเปล่านะ...แต่ฉันรักนาย'

    'ขอโทษที่ผ่านมาฉันทำตัวแย่ๆ ให้นายลำบากอยู่เรื่อย'

    ความคิดต่างๆ มากมายไหลเข้ามาไม่หยุด 

    'วินาทีที่คนกำลังจะตาย มักเป็นแบบนี้สินะ'

    "มาได้แค่นี้แหละ!! ตายซะเถอะ!! โอ๊ยยยยยยยย!!"

    ร่างของบอดี้การ์ดคนดังกล่าวกระเด็นไปไกลหลายเมตรจากที่เดิมที่เคยยืนอยู่ เลือดสีแดงสดและเศษชิ้นเนื้อไหลออกจากศีรษะนองพื้นดูน่ากลัว

    ฟุรุยะยื่นหน้าออกมาแล้วหันไปมองอีกด้าน ชายหนุ่มในชุดทักซิโด้ยังคงเล็งปืนไรเฟิลค้างไว้ ขนาบข้างด้วยคาเมล โจดี้ คาซามิ และเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ทั้งที่มาจาก FBI และสันติบาล พวกเขากำลังระดมยิงใส่บอดี้การ์ดที่วิ่งลงมาจากบันได เขารีบหลบเข้าไปในมุมตามเดิมเพื่อไม่ให้ถูกลูกหลง หลังเสียงปืนสงบ คาซามิวิ่งเข้ามาหาฟุรุยะก่อน 

    "คุณฟุรุยะ!!ไม่เป็นอะไรใช่มั้ยครับ??"

    "เออ!! ฉันไม่เป็นไร แค่ได้แผลมานิดหน่อยน่ะ ขอกระสุนให้ฉันหน่อยสิ"

    "ครับ คุณฟุรุยะ"

    "ชูล่ะ??"

    "คุณอากาอิวิ่งขึ้นไปด้านบนแล้วครับ"

    "เจ้าบ้าเอ๊ย!! ฉันวิ่งมาก่อนนะ!! นายจะมาเก็บแต้มจากผลงานฉันแบบนี้ไม่ได้นะ ฮึ่ยยยย!!"

    ว่าแล้วเค้าก็วิ่งออกไปทางบันไดพร้อมทั้งบรรจุกระสุนลงในปืนของตัวเองลงไปพร้อมๆ กัน จนไล่ทันอากาอิ เขาดึงเสื้อคนข้างหน้าจนเกือบจะเสียหลัก 

    "รอฉันด้วยสิ!!"

    "มันใช่เวลามาเถียงกันมั้ยเนี่ย!!"

    "คนร้ายเป็นคนญี่ปุ่นก็ต้องเป็นหน้าที่ของสันติบาลสิ!!"

    "แล้วไง?? FBI เป็นคนสืบเรื่องนี้ก่อนไม่ใช่หรือไง?"

    "FBI น่ะ หยุดไปเลยนะ!! เรื่องนี้ให้ผมจัดการเถอะ เดี๋ยวจะมาหาว่าสันติบาลไม่มีน้ำยา"

    "แล้วเมื่อกี้ใครเกือบตายกันล่ะ??"

    "ก็ไม่คิดว่ามันจะมีพวกมาเพิ่มนี่!!! ว่าแต่คุณเถอะ ไม่เอะใจเรื่องมิจิเลยรึไง??"

    "ฉันก็คิดว่าเขาจะหลงฉันจนไม่ทันระวังตัวซะอีกน่ะสิ"

    "เหอะ!! หลงตัวเองชะมัด!! เป็นไงล่ะ??? เกือบพลาดกันแล้วมั้ย??"

    พวกเขาเถียงกันไปตลอดทางจนมาถึงประตูเชื่อมไปบนดาดฟ้า ได้ยินเสียงใบพัดเฮลิคอปเตอร์หมุนเสียงดังพร้อมๆ กันกับเสียงสาดกระสุนเข้ามาทางด้านที่พวกเขายืนอยู่ ทั้งสองคนวิ่งหลบไปกันคนละมุม กระสุนยังถูกสาดเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน FBI และเจ้าหน้าที่สันติบาลคนอื่นๆ วิ่งตามมาสมทบแต่ก็เข้าใกล้ได้ไม่มากนัก ทั้งสองฝ่ายเปิดฉากยิงตอบโต้กัน เจ้าหน้าที่ FBI คนหนึ่งวิ่งตรงไปที่ประตูพร้อมกับปาลูกระเบิดออกไปด้านนอก

    "ตู้มมมม!!!!"

    เกิดเสียงดังพร้อมแสงสว่างวาบขึ้นมา เสียงปืนดังต่อขึ้นอีกสักพักแล้วเงียบลงไป คงไว้เหลือแต่เพียงเสียงใบพัดของนกยักษ์ที่เรียมพร้อมจะบินทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า 

    อากาอิและฟุรุยะวิ่งออกมาแต่ไม่ทันเสียแล้ว เฮลิคอปเตอร์ค่อยๆ บินขึ้นจากพื้นและหักเลี้ยวออกตรงไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืน
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in