นักการเมืองชื่อดังปรากฏตัวขึ้นในงานด้วยท่วงท่าอันน่าเกรงขาม รูปร่างกำยำมีพุงพุ้ยตามแบบฉบับของผู้มีอันจะกิน ใบหน้ากลมแป้น ผิวสีคล้ำ เขาสวมเสื้อสูทสีขาว มีนาฬิกาข้อมือ และแหวนบ่งบอกซึ่งฐานะ เขาเดินเข้างานมาทักทายกับผู้คนในงานอย่างเป็นกันเอง โดยมีมิจิและอิจิยะเดินเคียงใกล้ๆ
'โทคุจิ อาโตเบะ'
ไม่แปลกใจเลยที่ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาไม่มีใครรู้ถึงตัวตนของ'บอส' ก็เพราะว่าหน้าฉาก โทคิจิ อาโตเบะ เป็นบุคคลที่น่านับถือ มีความสัตย์ซื่อมือสะอาด แถมยังทำงานทางด้านการกุศลอีกมากมาย เจ้าของมูลนิธิช่วยเหลือสังคมในหลายๆ ด้าน เป็นแบบอย่างของนักการเมืองที่ดี แต่ใครจะรู้...ว่าเบื้องหลังนั้น อาโตเบะมีธุรกิจดำมืดเพียงใดซ่อนอยู่บ้าง
อาโตเบะเดินมาเรื่อยๆ จนมาพบกับอากาอิ
"บอสคะ นี่คุณไดค่ะ คนที่ฉันเคยเล่าให้ฟังไงคะ เขาสนใจจะร่วมงานกับบอสนะคะ"
มิจิพูดแนะนำอากาอิกับบอสของเธอ นี่เป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดีเลยว่า 'โทคุจิ อาโตเบะ' คือบอสของเธอ
"โอ้ววววว สวัสดีครับ คุณได"
"สวัสดีครับ เป็นเกียรติที่ได้พบครับ" อากาอิยื่นมือไปเช็คแฮนด์กับอาโตเบะ
"ยินดีเช่นกันครับ คุณสนใจธุรกิจประเภทไหนเหรอครับ?"
"ก็...หลายอย่างน่ะครับ ผมอยากได้ธุรกิจที่ทำเงินได้เร็วๆ น่ะครับ"
"แหม่ พูดแบบนี้ ผมแนะนำไม่ถูกเลยทีเดียวครับ ฮ่าฮ่าฮ่า อย่างคุณไดเนี่ย น่าจะมีสาวๆ ชอบเยอะนะครับ ธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับของสวยๆ งามๆ น่าจะเหมาะนะครับ"
"อย่างงั้นหรือครับ? น่าสนใจมาก"
"ลองคิดดูก่อนก็ได้ครับ ผมต้องขึ้นไปเปิดงานก่อน เอาไว้หลังจากเสร็จแล้วเราค่อยมาคุยกันต่อก็ได้ครับ"
"ดีเลยครับ"
"ขอตัวก่อนนะครับ"
"เชิญครับ"
อาโตเบะเดินจากไป มิจิหันมาฉีกยิ้มให้เขาแล้วพูดว่า "เดี๋ยวเจอกันนะคะ"
"ครับ" เขายิ้มตอบเธอเป็นมารยาท
อาโตเบะเดินขึ้นเวทีและเริ่มประกาศ
"สวัสดีครับท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษทุกท่าน วันนี้...ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากที่ได้ต้อนรับทุกท่าน ไม่น่าเชื่อว่า... งานการกุศลเล็กๆ ของมูลนิธิของผม จะได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีขนาดนี้ ยอดบริจาคตอนนี้ร่วมหลายล้านเยนเข้าไปแล้วนะครับ ขอบคุณทุกๆ ท่านมากนะครับ"
เขาโค้งคำนับให้ผู้ชมหนึ่งทีแล้วกล่าวต่อ
"แน่นอนครับ นอกจากวันนี้ผมจะมาพูดถึงเรื่องเงินบริจาคแล้ว วันนี้ยังถือเป็นโอกาสอันดีในการพบปะพูดคุยกับพี่น้องในเครือข่ายบริษัทอาโตเบะกรุ๊ปอีกด้วย แต่ก่อนอื่น..."
บอดี้การ์ดของอาโตเบะเดินไปปิดประตูและม่ายหน้าต่างของห้องแกรนด์บอลรูม ฟุรุยะและอากาอิเริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติ เช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ที่อยู่ในห้องนั้น
"...ผมต้องขอกราบประทานอภัยสำหรับความวุ่นวายเล็กๆ จ้อยๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นต่อจากนี้...มีผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องพยายามแฝงตัวเข้ามาในงานนี้ด้วย...คงเพราะอยากมาสืบข่าว อยากมาจับกุมผม และอยากมาทำลายเครือข่ายอันแข็งแกร่งของพวกเรา..ดังนั้น ผมขออนุญาตทุกท่านกำจัดผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปให้พ้นทางก่อนนะครับ.."
สิ้นเสียงของอาโตเบะปุ๊บ เสียงปืนและเสียงการต่อสู้ก็ดังสนั่นหวั่นไหวเข้ามาแทนที่ แสงไฟจากปืนแล่บออกมาจากทั่วทุกมุมห้อง เสียงกระทบพื้นของโลหะขนาดเล็กดังกระจายทั่งบริเวณ มีผู้คนบาดเจ็บล้มลงจำนวนหนึ่ง วอลเปเปอร์สีขาวสะอาดถูกย้อมด้วยสีชาดของเลือดสดๆ ที่ไหลออกจากผู้เคราะห์ร้ายทั้งชายและหญิง ความวุ่นวายบังเกิดขึ้นในทุกทิศทาง ทางเข้าออกถูกปิดโดยกลุ่มคนร้าย พวกเขาเข่นฆ่าผู้คนที่พยายามหนีตายอย่างไม่ยี่หระ อาโตเบะ มิจิ และอิจิยะ ยืนอยู่บนเวที มองดูความวุ่นวายเบื้องล่างด้วยสายตาโหดเหี้ยม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in