สำหรับเด็กหนุ่มสี่คนนี้  ความสนุกและท้าทายของช่วงชีวิตวัยรุ่นคือการพยายามทำความรู้จัก  พยายามทำความเข้าใจกับโลกสีชมพูใบนั้นที่ถูกกักขังไว้ในบ้านตระกูลลิสบอน   ยิ่งพวกเธอดูลึกลับ เข้าใจยากเพียงใด  นั่นก็ยิ่งเป็นเสน่ห์เย้ายวนใจชวนให้เด็กหนุ่มพวกนี้กระหายใคร่รู้ในเรื่องราวต่างๆของพวกเธอ

เด็กหนุ่มเหล่านี้พยายามปะติดปะต่อตัวตนของพวกเธอ ผ่านสิ่งของประดับห้อง ผ่านสมุดไดอารี่ ผ่านแผ่นเสียงที่เธอเปิด ผ่านบทสนทนาเพียงไม่กี่ประโยค หรือแม้กระทั่งผ่านเรื่องราวบ้าๆบอๆของเพื่อนบ้านจอมขี้โม้คนหนึ่ง พวกเขาได้แต่ตั้งคำถามและสับสนกับสารพัดคำตอบที่มีความเป็นไปได้ที่มีนับร้อยนับพัน โลกของพวกเธอในสายตาของเด็กหนุ่มจึงเต็มไปด้วยการปะติดปะต่อระหว่างข้อเท็จจริงและจินตนาการปลายเปิด

ในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดสำหรับกลุ่มเด็กสาวในบ้านลิสบอน   แก๊งเด็กหนุ่มข้างบ้านก็ยังคงพยายามยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือพวกเธออย่างเต็มที่  หากจะพูดตามความเป็นจริง ความหวังดีเหล่านี้มันอาจไม่ใช่ความบริสุทธิ์ใจเท่าไหร่นัก แต่คงเป็นเพราะความเสน่หาอันเปี่ยมล้นจากฮอร์โมนเพศชายเสียมากกว่าที่ผลักดันให้เด็กหนุ่มกลุ่มนี้ยังคงเฝ้าติดตาม และหาทางติดต่อกับพวกเธออยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการเฝ้าถ้ำมองชีวิตพวกเธอในมุมหน้าต่าง  การแอบโทรหาแล้วใช้แผ่นเสียงเพื่อเล่นบทเพลงสื่อความในใจ การแอบสั่งแคตตาล็อกแบบเดียวกับพวกเธอ เพื่อติดตามงานอดิเรกความสนใจทุกอย่างที่พวกเธอเป็น  การสื่อสารผ่านข้อความเล็กๆน้อยๆ  ที่แนบไว้ในกระดาษแผ่นเบาบาง เพื่อแสดงถึงความห่วงใย

ฟังดูอาจเหมือนพวกโรคจิตเล็กน้อย  แต่นี่ก็คงเป็นทางเลือกเดียวในการวางแผนปีนข้ามกำแพงคุกเพื่อพาพวกเธอหนีจากดินแดนที่ถูกคุมขังไว้ภายใต้อาณัติของบุพการี     

เธอเอ่ยประโยคนี้เพื่อตอกกลับนายแพทย์รุ่นใหญ่ซึ่งกำลังพูดดูถูกดูแคลนปัญหาที่เธอเผชิญ  

ท้ายที่สุดแล้ว เวลากว่าชั่วโมงครึ่งก็ไม่ได้ทำให้คนดูอย่างเราเข้าใจโลกของพวกเธอมากขึ้นซักเท่าไหร่นัก  เพราะทุกสิ่งล้วนถูกบอกเล่าในสายตาของผู้สังเกตการณ์อย่างกลุ่มเด็กหนุ่มข้างบ้านก็เท่านั้น  ปริศนาต่างๆก็ยังคงเป็นปริศนาต่อไป ความห่วงใย ความปรารถนาดี ที่เด็กหนุ่มพยายามมอบให้พวกเธอ กลับไม่เคยถูกตระหนักถึงเพียงสักครั้ง    ในสายตาของพวกเขา โลกของพวกเธอจึงเป็นสิ่งที่ไม่สามารถทำความเข้าใจได้เลยแม้แต่นิดเดียว แม้จะพยายามเท่าไหร่แล้วก็ตาม  เช่นเดียวกับที่คุณหมอคนนั้นไม่เข้าใจความรู้สึกของซิซีเลียซึ่งอยากฆ่าตัวตาย  ตราบใดที่เด็กหนุ่มไม่เคยเป็นวัยรุ่นผู้หญิง และไม่เคยถูกกดทับด้วยอำนาจของผู้ปกครองเช่นนี้

ในเมื่อไม่สามารถเดินทางไปสู่โลกของพวกเธอได้  สิ่งที่เด็กหนุ่มเหล่านี้พอทำได้บ้างก็คงเป็นเพียงแค่การจินตนาการถึงสิ่งต่างๆ ที่อาจมีอยู่ในโลกของพวกเธอ การวาดฝันถึงทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ สายลมพัดพาอากาศภายนอกที่แสนบริสุทธิ์ แสงแดดสีทองส่องประกายมาตบกระทบปลายเส้นผมของเด็กสาววัยแรกแย้ม ความสวยงามสดใสที่อยู่เหนือกาลเวลา อิสรภาพทั้งหลายที่ไม่เคยมีอยู่จริง โลกของพวกเธอจะเป็นเช่นนั้นไปตลอดกาลในความทรงจำของเด็กหนุ่ม  ผู้เฝ้ามองเธอจนตราบวันสุดท้าย

The Virgin Suicides (1999) / Sofia Coppola