ไม่มีฤดูร้อนปีไหนทำให้ผมรู้สึกคิดถึงได้เท่ากับฤดูร้อนปีนี้มาก่อน ราวกับว่าความร้อนนั้นยังคงอบอุ่นอยู่ในใจผม วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2562 ผมได้เห็นทะเลดาวที่งดงามที่สุดและได้ยินเสียงเชียร์ที่ดังที่สุดที่หนานจิง เหมือนกับว่าทุกคนกำลังสร้างความฝันที่ยิ่งใหญ่นี้ไปพร้อมกับผม ไม่อยากตื่นขึ้นมาเลยครับ

ในตอนที่คอนเสิร์ตนี้ยังเป็นเพียงแค่ความคิด เขาเหมือนกับกระจกที่ถูกโอบล้อมไปด้วยความกระตือรือร้น จะทำเพลงยังไงดี จะทำเวทีแบบไหนดี ทุกอย่างเต็มไปด้วยความกังวลและความไม่แน่นอน จนกระทั่งวันแรกที่ผมได้เห็นผังเวทีรูปวงกลม ตัดสินใจเลือกธีมและชื่อของคอนเสิร์ต ประชุมกันเรื่องลิสต์เพลงที่จะร้องครั้งแล้วครั้งเล่า ขั้นตอนเหล่านี้ทำให้กระจกบานนี้ค่อยๆชัดเจนมากขึ้น จนในที่สุดความกังวลภายในใจมีความมั่นใจเข้ามาแทนที่

คอนเสิร์ตครั้งแรกในชีวิตถูกซุกซ่อนไปด้วยหลากหลายความหมาย มีคนบอกว่านี่คือ "พิธีการก่อนออกเดินทางไกล" ผมว่าคำนิยามนี้ใช้ได้เลยทีเดียว ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมอยากทำมีเยอะมากๆ ผมอยากให้ทุกคนรับรู้ได้ถึงความตั้งใจของผม และมาร่วมกันทำสิ่งที่น่าภูมิใจนี้ให้สำเร็จไปด้วยกัน

วันสุดท้ายของเดือนสิงหาคม ก่อนที่ฤดูร้อนจะสิ้นสุดลง ความฝันนี้ เป็นจริงแล้วครับ วินาทีที่ยืนอยู่บนเวที เสียงดนตรีที่ดังก้องอยู่ในอินเอียร์ ผมกับแฟนเพลงร่วมกันแบ่งปันความสุขที่เราต่างรับรู้กันได้ด้วยหัวใจ ทำให้ผมรับรู้ได้ถึงความสุขที่แท้จริงของการเป็นนักร้อง

ผมยืนร้องเพลงอยู่ภายใต้โดมขนาดใหญ่ เดินไปมาอยู่บนทางเดินรูปวงกลม วินาทีที่ผมมองเห็นแฟนเพลงกลายเป็นกลุ่มแสงที่ส่องประกาย เป็นภาพที่ยากจะลืมจริงๆครับ ผมรู้ว่าฤดูร้อนปีนี้ต้องเดินทางมาถึงตรงนี้ถึงจะนับได้ว่าจบลงอย่างสมบูรณ์ หลังจากนี้ไป ผมต้องแบกกระเป๋าเดินทางและออกเผชิญหน้ากับโลกใบใหม่

จนถึงตอนนี้ ตั๋วเครื่องบินเดินทางไกลใบนี้พาผมก้าวข้ามประเทศ ก้าวข้ามเวลา โลกใบนี้ก็น่ามหัศจรรย์ใจแบบนี้แหละครับ ระหว่างที่เดินทางมาบอสตัน ผมตระหนักขึ้นได้ว่า ระยะทางหนึ่งหมื่นกิโลที่ข้ามผ่านท้องฟ้าอันกว้างใหญ่นี้คงยาวนานจนคำนวณไม่ได้ แต่หลังจากที่อยู่บนเครื่องบินมาสิบกว่าชั่วโมง เมื่อถึงที่หมายกลับพบว่ายังคงเป็น "วันนี้" ราวกับว่าสิบสองชั่วโมงที่แล้วนั้นเป็นสิ่งที่ผมขโมยมาเพื่อยืดเวลาให้กับช่วงเวลาที่แสนวิเศษภายในใจ

ดวงจันทร์นอกหน้าต่างกลมสวยราวกับชามหยก ผมจ้องมองอยู่เนิ่นนาน ความวุ่นวายในชีวิตมักทำให้ผมลืมเงยหน้าชื่นชมความสวยงามบนท้องฟ้า ในช่วงเทศกาลแบบนี้ แสงจันทร์ดูงดงามมากจริงๆครับ ทำให้วลีที่ท่องมาแล้วไม่รู้กี่ครั้งเมื่อสมัยเด็ก ตอนนี้ผมมีความรู้สึกที่ต่างออกไป ประโยคที่ว่า "ขอให้มีชีวิตยืนยาว แม้พันลี้ก็ได้ร่วมชมแสงจันทร์สว่างด้วยกัน" แท้จริงแล้วหมายถึงสะพานที่ใช้ข้ามจักรวาล ร่วมก้าวข้ามวันและเวลาไปด้วยกัน

ตอนนี้ ผมกำลังมองดูดวงจันทร์ที่พวกคุณเพิ่งมองไปเมื่อสิบสองชั่วโมงที่แล้ว ชีวิตใหม่ของผมกำลังเริ่มต้นขึ้น ขอใช้ความสว่างไสวของจันทร์ดวงนี้ ร่วมกันอวยพรให้พวกเราทุกคนมีสิ่งที่รักและความฝันที่สวยงามได้ตราบนานเท่านาน……

Source
Author weibo