เคยสงสัยไหมว่า

ทำไมถึงเรียกว่าสะพานหัน

คำว่าแพร่ง  (แถวย่านสามแพร่ง)คืออะไร

ทำไม แถววัดโพธิ์ ถึงเรียกว่าท่าเตียน แล้ว ท่าช้างล่ะ

ถนนข้าวสาร เคยขายข้าวสารมาก่อนใช่ไหม

วัดไตรมิตร  คำว่าไตรมิตร  ชื่อนี้มาจากไหน

 และคำถามหลายคำถามยังวนเวียนอยู่ในหัวของฉัน

      เกริ่นมายาวแบบนี้ต้องการอะไร   ไม่ต้องการอะไรหรอกก็แค่อยากถาม  เพราะว่า เมื่อวานหลังจากออกกังกายเรียบร้อยแล้วฉันได้เปิดทีวี เพื่อดูรายการหนึ่ง ซึ่งพาไปเที่ยว อ ตะกั่วป่า จ พังงา  ระหว่างที่ดูนั้น ทำให้แม่นึกถึงสมัยเป็นเด็ก  สมัยที่อยู่พังงาเพราะว่าทางทีวีได้พาไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ รวมไปถึงไปดูการทำขนมเต้าส้อ ตอนที่ดูนางก็ บอกว่าสมัยที่เรียนนั้น  อาจารย์ไม่ได้สอนเกี่ยวกับท้องถิ่นเลยเช่นเดียวกับฉันที่สมัยที่เรียนอยู่ที่ระนองนั้น ก็ไม่ได้รู้จักบ้านเกิดตัวเองเลย  โชคดีที่ได้เที่ยวบ้าง ต่างจากพ่อที่ได้เรียนเกี่ยวกับท้องถิ่นตั้งแต่เด็ก  ทำให้ฉันเริ่มคิดว่าทำไมมันช่างต่างกันแบบนี้ เราควรรู้จักบ้านเกิดไม่ใช่หรอ แม้กระทั่งที่เที่ยว ก็ยังมีที่มา  ฉันเคยถามแม่ว่า   สะพานหันที่แม่ไปบ่อยๆทำไมถึงเรียกว่าสะพานหัน   แล้วซอยช่างเหล็ก (บ้านแม่ ที่กรุงเทพฯ)  เมื่อก่อนขายเหล็กไหม    ฯลฯ นางก็ตอบว่าไม่รู้ ฉันก็เงิบสิคะ อ้าว เป็นไปได้ไง คำตอบของแม่ ทำให้ฉันคิดว่า  เราควรสนใจท้องถิ่นนะ  โดยเฉพาะการเรียนวิชาประวัติศาสตร์ซึ่งมักจะเรียนวิชาหลักวิชาเดียว นั่นก็คือเรียนตามหนังสือเรียนประวัติศาสตร์  ของโรงเรียน จนฉันอดคิดไม่ได้ว่าทางโรงเรียนเขาคงคิดถึงเรื่องวัฒนธรรมหลัก (mainstream culture)  กับ   วัฒนธรรมรอง   (sub culture)   หรือเปล่า ประวัติศาสตร์ที่เราเรียน คือวัฒนธรรมหลัก ส่วนท้องถิ่น คือวัฒนธรรมรอง  ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นไม่สำคัญเท่ากับเท่ากับประวัติศาสตร์กระแสหลักหรืออาจะคิดว่า เมื่อเราอยู่ในท้องถิ่นนั้นๆ เราเห็นอยู่ทุกวัน ก็ต้องรู้จัก    ไม่ต้องเรียนก็ได้   เพราะว่าไม่ได้ออกข้อสอบ