สำหรับวันนี้ เราเลือกหยิบเรื่อง "บทกวีของปีแสง" ที่ซื้อมาจากงานหนังสือ ซึ่งสำหรับเรื่องนี้เนี่ย เดินวนหาอยู่นานมาก (เพราะหลง) ด้วยความอยากอ่านมาก พอได้มาก็เอาแต่เดี๋ยวก่อนๆ หิ้วไปนู่นมานี่เผื่อจะได้อ่าน จนตอนนี้พึ่งจะได้อ่าน

ซึ่งสำหรับวันนี้ เราอ่าน "บทกวีของปีแสง" จนจบ 300 กว่าหน้า ภายในเวลาประมาณ 2 ชม. ล่ะมั้ง โดยความรู้สึกที่มีต่อเรื่องนี้ก็ 

ตอนซื้อมา : อยากอ่านมาก จากคำโปรย มีการย้อนเวลา ย้อนอดีต ซึ่งเราชอบแนวนี้ ทำให้ตอนงานหนังสือก็เลยเดินขาขวิดหาไปทั่วงานเลย

หลังจากอ่านจนจบ : จะขอรีวิวแบบตามความรู้สึกละกันนะคะ สำหรับเรา... เราเฉยๆค่ะ .__. สำหรับการอ่าน ณ ตอนนี้นะ อาจจะเป็นเพราะอ่านนิยายฟีลกู้ดมาเยอะมาก จนพอเดาฟีลเรื่องออก คือเป็นนิยายฟีลกู้ดนั่นแหละ ด้วยความที่เล่นเรื่องย้อนเวลา โอกาสในการกลับไปแก้ไข แต่สำหรับเราเรารู้สึกว่าปมหลายๆอย่างผูกมาหลวมๆ และคลายแบบงงๆ ถ้ามีดีเทลหรืออะไรมากกว่านี้ ก็น่าจะดี อีกอย่างก็คือรู้สึกว่าปูมหลังตัวละคร ทั้งตัวเอก กลุ่มเพื่อน ดูแบนๆ ดูไม่ค่อยมีมิติเท่าไหร่ รู้สึกว่าตัวละครหลายๆตัวถูกสร้างขึ้นมา แต่ไม่ได้อธิบาย หรือไม่รู้สึกว่าเขามีชีวิต อาจจะเป็นที่เราชอบอ่านแล้วจินตนาการไปด้วยล่ะมั้ง ว่าถ้าตัวละครเป็นคนจริงๆจะต้องเป็นคนนิสัยแบบนี้ ลักษณะแบบนี้ ทำแบบนี้ ซึ่งสำหรับเรื่องนี้ เรารู้สึกว่าเหตุผลซัพพอร์ตของการกระทำหลายๆอย่างของตัวละครอาจจะหลวมๆแปลกๆในความรู้สึกเรา โดยภาพรวมคืออ่านเพลิน และอ่านจบได้อย่างรวดเร็ว นายเอกมุมิและเป็นสายกินที่แท้จริง ไม่ได้มีดราม่าอะไรมากมาย เป็นนิยายฟีลกู้ดโดยแท้จริง สายฟีลกู้ดที่กลัวโดนแทร็ปก็คือ ไม่ต้องกังวลกับเรื่ิองนี้เลยค่า ดราม่าไม่หนักหน่วงแน่นอนนน 

ปล. ป้องกันดราม่า เป็นแค่ความเห็นส่วนตัวเท่านั้นนะคะ รสนิยมเราอาจจะเฉยๆกับแนวนี้ คนชอบก็มีค่า ดังนั้นก็เป็นแค่บันทึกความรู้สึกหลังอ่านของนักอ่าน(ดอง)หนังสือคนหนึ่งละกันค่า

Day 1 ของเราผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ด้วยการอ่านหนังสือไปได้ถึง 1 เล่ม! เย่! 

ไว้พบกันใหม่พรุ่งนี้นะคะ

YEONWAYS

26/11/19