เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
นี่คือ "ชีวิตนิสิตฝึกงานที่มากับฝนและหายนะ"จาวี
00 : สวัสดี จาวี ไง
  • สวัสดี
    ที่นี่เราชื่อ จาวี
    ที่อื่นเรียกเราว่า 'อย่างอื่น' ที่ไม่ใช่จาวี

    เอาเป็นว่า เรารู้จักกันในชื่อนี้ละกันนะ

    นี่คือ บันทึกฝึกงานของเราเอง 
    หลายคนคงสงสัยว่า อ้าว นี่ก็จบฝึกงานไปแล้วทำไมเพิ่งมาเขียน
    ปกติเราเขียนลงเฟซบุ๊คอยู่แล้ว แต่เป็นบันทึกแบบสั้นๆ เหมือนรายงาน
    เพราะเรามีรุ่นพี่ที่เป็นห่วงจากที่ไกลๆ เลยต้องรายงานตลอดเวลา
    ส่วนอันนี้เป็นเรื่องที่เราอยากเล่า อยากเก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆ

    ไม่ได้เขียนเพื่อส่งเป็นรายงานแต่อย่างใด

    .
    .
    .

    เอาเป็นว่าอย่าเอาไปบอกอาจารย์เราละกันนะ


    แนะนำตัวกันอีกรอบ 
    สวัสดี เราชื่อ จาวี 

    จาวี คือ นิสิตสาวคนหนึ่งที่ไม่ชอบหวีผม ใส่กระโปรงถึงตาตุ่ม นอนไม่เคยพอ
    เป็นเด็กปี 3 ในคณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านอโศกที่รถติดเป็นชั่วโมง
    เรียนเกี่ยววรรณกรรม เรื่องของเด็ก ศิลปะ หรืออะไรก็ได้ที่คนอื่นจะถามว่า "จบไปทำอะไร"
    เวลาว่างชอบอ่านหนังสือ ฟังเพลง เล่นเกมจีบสาว หรือรังแกหมาที่บ้าน

    จาวีคิดมาเสมอว่าสักวันจะฝึกงานในสำนักพิมพ์ อยู่กองหนังสือทั้งวัน
    แต่ใครจะไปรู้ ในวันที่เลือกซื้อลิปสติกเป็นของตัวเองเป็นครั้งแรก
    จะทำให้ชีวิตของตัวเองผันผวนเข้าสู่วงการความงามของสาวๆ 
    และกลายเป็นว่าได้ไปฝึกงานในบริษัทไอทีแทนซะงั้น 

    บอกเลย
    ชีวิตมันจะตลกไปไหนก็ไม่รู้

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in