ลงรูปทำร้ายป้ายูด้วยความหมั่นไส้

มเหสีฮวางโบ แม่องค์ชายแปด และองค์หญิงยอนฮวา

แต่ใน Bu Bu Jing Xin พูดได้ว่าบทบาทของเหล่าแม่ๆเกี่ยวกับการแย่งชิงบัลลังก์ของเหล่าองค์ชายนั้นน้อยมาก อาจจะมีส่วนอยู่บ้างในจุดที่ทำให้องค์ชาย 8 ต้องการที่จะมีอำนาจ เพราะชาติกำเนิดของแม่องค์ชายแปดค่อนข้างต่ำต้อย แต่พระองค์เป็นคนเก่ง ทำให้มีมานะ ที่ต้องการจะเป็นใหญ่เพราะคิดว่ายังไงตนก็มีความสามารถ แค่ไม่ได้มีชาติกำเนิดดีนักเท่าองค์ชายองค์อื่น

อีกจุดที่แม่ๆใน Bu Bu Jing Xin เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องชัดเจน คือช่วงที่นางเอกจะต้องเข้าวัง

ในเรื่อง Bu Bu jjing Xin นางเอกมาอยู่ในร่างของเด็กสาวที่เป็นลูกสาวของแม่ทัพ เมื่อโตขึ้นสักหน่อย (เหมือนจะอายุ 16 รึไงนี่แหละ) ก็ต้องเข้าวังเพื่อทำการคัดตัว เผื่อว่าจะได้เข้าไปเป็นสนม ซึ่งบรรดาองค์ชายซึ่งตอนนั้นทุกคนสนิทสนมกับนางเอก ก็รู้ว่านางเอกไม่ได้อยากเข้าไปเป็นนกน้อยในกรงทอง และเป็นห่วงนางเอกกันทั้งหมด องค์ชายจึงพากันไปขอร้องแม่ๆของตัวเอง เพื่อที่จะให้ช่วยกันชื่อรั่วซี่ออกมา ซึ่งปรากฏว่าองค์ชาย 4 ซึ่งร้อยวันพันปีไม่ค่อยจะเข้าหาแม่ (อารมณ์ขรึมๆแมนๆ) ก็รับปากน้อง 13 เพื่อนสนิทของนางเอก มาขอร้องแม่ให้ (แม่พี่4ฮ่องเต้จะโปรดประมาณนึง) ตอนไปแม่ก็แปลกใจมาก เพราะพี่น้องสองคน (4และ14) ดันมาขอร้องแม่ในเรื่องเดียวกัน ทำให้แม่ก็คงรู้ว่าผู้หญิงคนนี้คงไม่ใช่เพียงลูกแม่ทัพธรรมดาแน่นอน ซึ่งองค์ชายแปดเองก็ไปขอแม่เหมือนกัน ทำให้การคัดตัวสนมครั้งนี้ นางเอกสามารถรอดมาได้ และได้เข้าไปทำงานเป็นนางถวายน้ำชาใกล้ชิดฮ่องเต้ จนฮ่องเต้ให้ความเอ็นดูคล้ายลูกสาวทีเดียว

การเดินทางข้ามเวลาของนางเอก

ใน Moon Lovers สาวขายเครื่องสำอางยุค 2016 ตกน้ำจากการตั้งใจลงไปช่วยเด็กน้อย แล้วจมน้ำข้ามเวลามาโผล่ในห้องอาบน้ำ สปาแห่งวังหลวง หลังมึนๆงงๆและโดนสาวใช้ลากออกมา นางก็รู้ว่าตัวเองเป็นคุณหนูในสมัยโบราณ แล้วนางก็เป็นลมไป

ใน Bu Bu Jing Xin นางเอกย้อนเวลามาได้เพราะโดนไฟดูด แล้วมาเข้าร่างน้องสาวของพระชายารองซึ่งตกลงมาจากบันไดแล้วสลบไป ซึ่งหลังจากฟื้นขึ้นมาตอนแรก นางเอกก็พยายามจะหาทางกลับ แต่สุดท้ายเมื่อทำไม่ได้ ก็ตัดสินใจที่จะอยู่ต่อ แต่ด้วยความที่นางเอกมีความรู้ด้านประวัติศาสตร์อย่างดี ทำให้นางรู้อยู่แล้วว่า แต่ละองค์ชายจะมีจุดจบอย่างไร และรู้เหตุการณ์สำคัญคร่าวๆบางเรื่องด้วยเช่น การปลด-แต่งตั้ง รัชทายาท ซึ่งการที่นางค่อนข้างมีความรู้ติดตัวก็ทำให้เกิดอะไรตามมาหลายอย่าง

ผิดกับหนูซูของเราที่ดูจะไม่ค่อยแม่นยำในประวัติศาสตร์ชาติเกาซักเท่าไหร่ นางก็เลยดูไม่ค่อยมั่นใจในช่วงแรกๆ แต่สิ่งที่หนูซูมีมากกว่านางเอกจีนคือ นางมีเพื่อนจ้า จีมงโหรหลวงของวังโครยอ ดันเป็นคนที่มาจากอนาคตเหมือนกัน (ตามที่จีมงเล่า เกิดเรื่องเสี่ยงตายตอนที่จีมงยังเด็ก) นอกจากจะมีเพื่อน ที่คอยบอกนางว่าอย่าไปยุ่ง แต่นางก็หาฟังไม่แล้ว นางยังมีนิมิตรด้วยจ้ะ

เพื่อชดเชยความรู้ด้านประวัติศาสตร์ที่น้อยนิดของหนูซู สวรรค์เลยประทานนิมิตรที่แสนน่ากลัว (นิมิตรนางมีแต่เรื่องการตายทั้งนั้น) ซึ่งไอ้นิมิตรที่ว่าก็ทำนางหวาดระแวงล้านแปด นอยด์ประสาทแ-ก จนคนรอบตัวพากันมึนกับนางไปหมด เรียกได้ว่าในจุดนี้ก็ค่อนข้างจะต่างกัน

แต่ความเหมือนกันของทั้งสองก็คือ นางเอกบอกให้องค์ชาย 8 ซึ่งนางรู้ว่าจะเป็นผู้แพ้ในการต่อสู้ชิงบัลลังก์ครั้งนี้ ระวังตัวจากองค์ชายสี่ แต่นั่นกลับทำให้เป็นชนวนเรื่องราวต่างๆ ที่ทำให้เกิดความร้าวฉาน และหวาดระแวง

ประโยคบอกรัก(?)

ไม่รู้ว่าควรเรียกประโยคนี้ว่าอะไรดี จะเรียกว่าประโยค "แสดงความเป็นเจ้าของ" น่าจะชัดเจนกว่า ใน Moon Lovers องค์ชาย 4 ห้ามยอนฮวาที่กำลังลงโทษนางเอกว่า "นางเป็นคนของข้า" ซึ่งนั้นก็ทำให้พี่แปดตอกกลับทีหลังว่า "ที่นี่ไม่มีใครเป็นของท่าน ทุกคนเป็นของข้า" (บายค่ะ แลกกันไปคนละหมัด) แต่องค์ชายสี่ก็มิได้สนใจคำพี่อุคของเรา ยังคงยืนยันทุกครั้งที่จำเป็นว่านางเป็นของข้า และไหงไม่รู้ ประโยคนี้เลยกลายเป็นประโยคชวนฟินไปซะอย่างนั้น

ส่วนประโยคแสดงความเป็นเจ้าของของ Bu Bu Jing Xin จะมีที่มากจากการที่นางเอกคิดพยายามจะกลับไปสู่ยุคปัจจุบัน

ช่วงแรกที่นางเอกข้ามเวลามา นางก็พยายามที่จะหาหนทางกลับไปยังยุคของตัวเอง แรกเลยนางก็พยายามเดินสำรวจเมือง แต่ดันมาเจอกับองค์ชาย 4 ที่มาเคลียร์ทาง จังหวะที่นางกำลังจะโดนม้ากระทืบ นางก็จิตหลุดออกจากร่างไปแว๊บนึง พอนางรู้ว่าการที่นางตกใจจะทำให้นางอาจจะได้กลับยุคปัจจุบัน นางจึงออกมาจากตำหนักอีกครั้งแล้วพยายามไปขวางถนนเพื่อให้มีม้าวิ่งเข้ามาอีก ความบังเอิญของพรหมลิขิตก็คือ ม้าที่วิ่งมาก็ดันเป็นองค์ชาย 4 อีก และสุดท้ายนางก็ไม่ได้ข้ามเวลากลับไป แต่องค์ชาย4ก็รู้สึกสงสัยว่าทำไมนางถึงตั้งใจเอาตัวมาขวางม้า เป็นที่มาของประโยคว่า

"ชีวิตของเจ้า ข้าเป็นคนช่วยไว้

ต่อไปหากไม่ได้รับอนุญาตจากข้า อย่าได้คิดจะฆ่าตัวตายอีก"

สำนวนการแปลจากซับไทยในยูทูป (ขออนุญาตไม่ใส่ลิ้งค์นะคะ กลัวปลิว) ขอขอบคุณซับดีๆไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

ซึ่งประโยคนี้ ก็ถูกนำมาใช้เรียกน้ำตาอีกครั้ง ในฉากท้ายๆที่ฮ่องเต้ทรงทราบว่านางเอกที่ไปอยู่กับองค์ชาย14 ตายแล้ว โดยที่ไม่ได้เจอกันก่อน โดยฮ่องเต้ตรัสว่า "หากข้าไม่อนุญาต เจ้าตายไม่ได้" แล้วพยายามค้นกองฎีกาเพื่อหาจดหมายที่นางเอกส่งมา (ฉากนี้พีคมากกกก)

โพสนี้เอาไว้แค่นี้ก่อนแล้วกันนะคะ ความจริงยังมีหลายความต่างที่น่าสนใจจากทั้งสองเรื่องอีกเยอะ รับรองว่าโพสนี้ไม่ใช่โพสสุดท้ายแน่นอน หวังว่าจะชอบกันนะคะ

ปล. ภาพแคปจากซับที่แอดติ่งดู ไม่ได้แปลเองนะคะ Moon Lovers ติ่งดูซับอังกฤษ จากเว็บ myasaintv ส่วนซับไทย Bu Bu Jing Xin จากยูทูป (ขออนุญาตไม่ลงลิ้งค์เพราะล่าสุดเห็นว่าหายไปตอนนึงแล้ว) ต้องขอบคุณซับดีดีด้วยนะคะ

โพสเกี่ยวกับ Moon Lover ก่อนหน้านี้
ปิ่น... กำไล... ใจนาง...Scarlet Heart : Moon Lovers