เบื้องนอกที่ต่างเห็นว่าคุณเป็นคนแข็งแกร่ง
แต่สิ่งที่คนเขาไม่รู้คือคุณเปราะบางราวกับฟองสบู่
หากถูกกระทบคราวใด ก็พร้อมที่จะแหลกสลายไปในทันที
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะภายนอกก็ไม่ใช่สิ่งที่บอกได้ว่าคุณเป็นอย่างไร
ใครต่อใครต่างตัดสินคนที่ภายนอก
มองอย่างไร เห็นอย่างไร ก็เหมารวมว่าเขาเป็นอย่างที่เห็น
แต่บางคนเขาไม่ได้เปิดเผยสิ่งที่เขาเป็นมาให้ทุกๆ คนที่เขาพบเจอ
มีเพียงบางเสี้ยวของเขาเท่านั้น
คุณคือความเปราะบางที่ถูกห่อหุ้มด้วยคอนกรีตหนา
ปกป้อง ห่อหุ้มตัวเองเพื่อป้องกันความเจ็บปวด
ใครต่อใครที่รู้ต่างพยายามทุบเข้ามา
แต่คุณกลับราดคอนกรีตหนาทับลงไป
คุณพบกว่าความเปราะบางของคุณนั้น
ถูกทำลายด้วยตัวเองได้เช่นกัน
คุณจะทำอย่างไร เพื่อทะนุถนอมความเปราะบางให้คงอยู่
และไม่ทำลายสิ่งห่อหุ้มนั้นให้ออกไป
คำตอบของผู้อื่นอาจไม่ตรงกับสิ่งที่คุณคิด
แต่ถึงกระนั้น คุณก็อดคิดถึงคำตอบเหล่านั้นไม่ได้
ความคิดซ้ำไปซ้ำมา บ้างหาคำตอบให้ตัวเองได้
แต่อีกทางหนึ่งคือการทำร้าย ทำลายตน
ความเปราะบางของคุณถือเป็นความสวยงามหนึ่ง
ความสวยงามที่ต้องแลกกับกำแพงหนา
คุณเปิดให้ใครต่อใครเชยชมคอนกรีตนั่น
แต่กลับไม่มีใครสามารถก้าวเข้าไปได้
ฟองสบู่เป็นสิ่งเปราะบาง
เมื่อมีสิ่งใดไปกระทบ หรือสัมผัสแม้เสี้ยวหนึ่ง
ก็พร้อมที่จะแตกสลายและหายไป
และไม่มีวันหวนคืนกลับมา
สิ่งที่คุณเห็นภายนอกคือความแข็งแรง
แต่สิ่งที่อยู่ภายในล่ะ
คุณเห็นอะไรบ้างไหม
หรือเห็นเพียงแค่สิ่งที่ต้องการให้คนอื่นเห็นเหมือนๆ กัน
ผมมองเห็นคุณจากมุมไกลๆ
มุมที่ผมสามารถเห็นความเปราะบางของคุณ
ได้มากพอๆ กับคอนกรีตหนานั่น
จุดที่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากคุณ
แต่เชื่อผมสิ
เราทุกคนต่างซ่อนความเปราะบางนั้นเอาไว้
ซ่อนในส่วนที่ลึกที่ไม่มีใครเห็น
และบางครั้ง อาจไม่มีใครรับรู้ถึงมัน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in