"อดทนหน่อยจะเป็นไรไป" ลูคัสที่เงียบอยู่นานพูดขึ้น

"ก็ฉันร้อนนี่นา"

"อีกนิดเดียวก็ถึงแล้วน่า นายเห็นธงสีๆ พวกนั้นมั้ยล่ะ" ไมค์ชี้ให้เพื่อนๆ ดูธงที่อยู่ไกลลิบ

"โทรให้แนนซี่มารับพวกเราก็ได้นี่นา ไม่ก็โจนาธานก็ได้" ดัสตินบ่นอุบ

"เราจะไม่กวนพวกเขา อย่างที่เราเคยบอกพวกเขาก่อนออกมาเที่ยวไงล่ะ" วิลพูดขึ้นเพราะเขาไม่อยากรบกวนพี่ชายของตัวเองและพี่สาวของไมค์

ในที่สุดพวกเขาก็เจอร้านขายเครื่องดื่มหลังจากที่เดินตามหาเป็นเวลาเกือบชั่วโมง แต่โทษใครไม่ได้นอกจากดัสติน ดัสตินพาเดินหลงเข้าไปในโซนเก็บเครื่องเล่นเก่า ด้วยความอยากรู้ก็เดินตามเข้าไปด้วยกันหมด มีเครื่องเล่นเก่าเก็บเต็มไปหมด รวมถึงเครื่องเล่นที่พัง และยังสามารถเล่นได้อยู่ในนั้นด้วย เพียงแต่ไม่มีใครใช้มันอีกต่อไปแล้ว เพราะมันเก่าเกินไป

"เอล เธอหิวน้ำมั้ย" ไมค์ถามขึ้นหลังจากที่พวกนั้นวิ่งไปร้านเครื่องดื่ม เอลพยักหน้า ไมค์จึงพาเอลไปนั่งหลบใต้ต้นไม้หวังให้จะคลายร้อน ทั้งสามคนเดินกลับมาพร้อมกับเครื่องดื่มในมือ ไมค์ก็เดินสวนกลับไปซื้อน้ำมาสองแก้ว น้ำอัดลมเย็นๆ ชื่นใจ น่าจะคลายร้อนได้ดี เอลก็น่าจะชอบ หรือยังไม่เคยดื่ม

ทุกคนก็พากันเดินไปโซนเกมเซนเตอร์ในสวนสนุก โซนนี้เต็มไปด้วยตู้เกม เกมยิงปืน เกมขับรถ มิวสิคเกม รวมไปถึงตู้คีบตุ๊กตา วิลกับลูคัสแยกไปเล่นเกมยิงปืน ส่วนดัสตินไปเล่นเกมขับรถ เอลดูจะให้ความสนใจกับตู้คีบตุ๊กตาอย่างมาก หรือเธอเห็นบางสิ่งที่เธอเคยเจอเมื่อตอนที่อยู่ในสถานที่ทดลองนั่น

"เอล ... ลองเล่นมั้ย" ไมค์ถามขึ้นหลังจากที่เห็นเอลหยุดดูอยู่หน้าตู้คีบตุ๊กตา แต่เอลส่ายหัว ยิ้มๆ ให้ไมค์ แต่ก็ยังคงยืนดูอยู่อย่างนั้น ไมค์ล้วงกระเป๋าควานหาเหรียญแล้วไปหยอดที่ตู้คีบตุ๊กตา แล้วจึงหยอดเหรียญบังคับตัวคีบไปหาตุ๊กตาที่อยู่ภายในตู้นั้น เอลดูตกใจเล็กน้อยแต่ก็ค่อยๆ ขยับเข้าไปดูใกล้ๆ ไมค์คีบตุ๊กตาติดขึ้นมาสองตัว ค่อยๆ หมุนตัวคีบไปที่ช่องปล่อยตุ๊กตา ตุ๊กตาสองตัวหล่นลงมา ไมค์หยิบตุ๊กตาแล้วยื่นให้เอล

"ฉันให้" 

"ขอบใจ" เอลพยักหน้ายิ้มๆ ให้กับไมค์แล้วรับตุ๊กตาสองตัวมา ตุ๊กตาเป็นตุ๊กตาม้ากับสิงโต ตัวนิ่ม ๆ ไมค์หวังว่าเอลจะชอบ และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

ไม่นานวิลก็เดินมาตามไมค์และเอลเพื่อให้ไปดูลูคัสและดัสตินแข่งมิวสิคเกม 

"เวลามาสวนสนุกทีไร พวกนั้นไม่เคยพลาดที่จะแข่งกันเลยซักครั้ง คราวก่อนดัสตินชนะไป ดูเหมือนคราวนี้ลูคัสเตรียมตัวล้างแค้นเต็มที่" วิลพากย์เสียงขณะที่ทั้งคู่กำลังเลือกเพลงที่จะใช้แข่งกัน

3

2

1

ทั้งลูคัสและดัสตินเริ่มพร้อมกัน ดูเหมือนว่าไม่มีใครยอมใครกันเลยซักคน 

"ฉันว่าดัสตินเริ่มเหนื่อยแล้วล่ะ" ไมค์กระซิบกับวิล

"ฉันก็ว่างั้น แต่ลูคัสยังไล่ตามดัสตินไม่ทันอยู่ดี"

"นายคิดว่าใครจะชนะ" ไมค์ถาม

"ฉันว่าดัสติน" 

"เธอล่ะเอล เธอว่าใครจะชนะ" ไมค์หันไปถามเอลที่ยืนดูอยู่เงียบๆ เอลชี้ไปที่ดัสติน เพราะผลคะแนนที่อยู่บนจอของลูคัสห่างกับของดัสตินอยู่มากโข

"ฉันว่าลูคัส" ไมค์บอกกับเอลและวิล "เดี๋ยวรอดูนะ" 

ผ่านไปครึ่งเพลงกว่าๆ ดัสตินเริ่มเท้าแขนกับราวด้านหลัง ทำให้การเคลื่อนไหวช้าลง คะแนนของลูคัสเริ่มตีตื้นขึ้นมาแล้ว

"ดัสติน มัวทำอะไรอยู่ อย่าช้าเซ่!" วิลตะโกนบอก เขาดูลุ้นยิ่งกว่าคนเล่นซะอีก

เมื่อจบเพลง ผลคะแนนของลูคัสและดัสตินไม่ได้ห่างกันมาก เรียกได้ว่าชนะเพียงฉิวเฉียดเท่านั้น 

"นายมาได้คะแนนเอาตอนท้ายนี่แหละลูคัส" ดัสตินบอก

"แต่ยังไงฉันก็ชนะนายนะพวก" ลูคัสหัวเราะร่า

"คราวหน้าฉันไม่แพ้แน่" ดัสตินดูพูดเอาจริงมาก

"นี่แค่เป็นเกมเองนะพวกนาย" วิลพูดขึ้น ทุกคนหัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน เอลก็อดยิ้มไปด้วยไม่ได้

"แวะกดน้ำก่อน ฉันหิวน้ำอีกแล้ว" ลูคัสพูดขึ้น ทุกคนจึงเดินมาที่ตู้กดน้ำกระป๋อง 

"เธอเอาน้ำอะไรดีเอล" ไมค์ถามเอล ดูเหมือนเธอจะเลือกได้แล้ว 

ไมค์รอให้คนอื่นกดให้เสร็จก่อนแล้วจึงสอนเอลกดน้ำจากตู้กดน้ำกระป๋อง

"เธอต้องกดที่ปุ่มใต้กระป๋องน้ำก่อน แล้วค่อยหยอดเหรียญแบบนี้นะ กระป๋องที่เธอเลือกจะมาตกอยู่ตรงนี้" ไมค์หยิบน้ำกระป๋องขึ้นมาให้เอล แล้วจึงกดของตัวเอง

ดวงอาทิตย์เริ่มคล้อย วิลโทรเรียกให้โจนาธานมารับพวกเขา ทุกคนไปยืนรอที่หน้าสวนสนุกรอพี่ชายของวิลขับรถมารับพวกเขา นานๆ จะได้ออกมาเที่ยวแบบนี้ ก็สนุกดีเหมือนกัน

'ตุ๊กตาที่ไมค์ให้มา เอลเอาไปนอนด้วยทุกคืนเลยนะ พี่เห็นเอลถือไปด้วยตลอดเลย' แนนซี่มากระซิบบอกไมค์หลังจากที่เด็กๆ ไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกันมา