สวัสดีคุณ

นี่เป็นจดหมายฉบับแรกของผม อาจจำเป็นต้องขอโทษเอาไว้ล่วงหน้าเสียก่อน หากว่าคุณได้รับจดหมายฉบับนี้แล้วนึกหงุดหงิดใจที่ได้อ่านข้อความในจดหมายจากคนที่มีทักษะการเขียนห่วยแตกเช่นนี้ หากจะตำหนิกันผมย่อมรับฟังและนำไปปรับปรุงในฉบับถัดไป ขอเพียงแต่คุณตอบกลับมาตำหนิกันบ้างเสียเท่านั้น แต่โปรดฟังเหตุผลกันก่อนที่จะตำหนิผมเถอะครับ เหตุผลของผมนั้นอาจฟังดูไม่เข้าท่า สุดแล้วแต่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ ผมไม่ได้เขียนถึงใครบ่อยนักนอกจากแม่ ท่านยังคงคิดถึงวัยหนุ่มสาวที่ต้องยืนรอบุรุษไปรษณีย์หน้าบ้านทุกเช้าวันเสาร์ ประหนึ่งกามเทพที่หอบถ้อยคำหวานและความรักมาส่งมอบให้แก่หญิงสาวและชายหนุ่ม ดังนั้นท่านจึงขอให้ผมส่งจดหมายเล่าเรื่องอยู่เป็นระยะแทนการโทร ด้วยเหตุประการนี้เองผมจึงหาเพื่อนทางจดหมาย บังเอิญเจอกระทู้ของคุณที่หาเพื่อนทางอีเมลผ่านมาพอดี เห็นท่าว่าถ้าผมส่งจดหมายจริง ๆ ผมคงเขินลายมือไก่เขี่ยของตัวเองอยู่ไม่น้อยและเป็นการเพิ่มความรำคาญใจเอาเสียเปล่า ดังนั้นผมจึงเลือกส่งจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ฉบับนี้มาหาคุณ

ผมค่อนข้างมีความกังวลเล็กน้อยหลังจากที่ตัดสินใจแต่นี่เป็นเพียงหนทางเดียวที่ทำให้คนที่มีเพื่อนอยู่น้อยนิดและตามสมัยไม่ทันเช่นผมมีเพื่อนคุยเรื่องสัพเพเหระในทางที่ผมถนัด ผมไม่ได้ดูแคลนเว็บไซต์บริการเครือข่ายทางสังคมออนไลน์เช่นไฮไฟว์หรอกนะเพียงแต่ว่าผมใช้ไม่เป็นเท่านั้นเอง ผมไม่ได้เข้าสังคมเก่งพอ ๆ กับที่เขียนจดหมายถึงบุคคลที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตาหรือทำความคุ้นเคยกันมาก่อนเช่นนี้ ดังนั้นผมจึงแนบคำขอโทษลงในส่วนแรกของจดหมายเพื่อที่ว่าคุณอ่านประโยคถัดไปจะคลายความหงุดหงิดใจลงได้บ้าง ส่วนเหตุผลที่ผมกังวลนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่เสียขนาดไม่กล้าเขียนจดหมายฉบับแรกถึงคุณ เพียงแต่ไม่แน่ใจในการใช้สรรพนามเช่นนี้ มันออกจะดูทางการเหมือนจดหมายกิจธุระไปเสียหน่อย แต่ผมเห็นว่ายังอยู่ในขอบเขตที่ดี ถ้าไม่เป็นการรบกวนผมฝากให้คุณตอบกลับมาเรื่องนี้ในจดหมายฉบับหน้าแล้วกัน

ส่วนที่สามของจดหมายต้องเขียนอย่างไรผมไม่แน่ใจ หลังจากที่ค้นหาหลักการเขียนจดหมายเบื้องต้นซึ่งไม่เกิดประโยชน์แต่อย่างใดเพราะนี่ถือเป็นจดหมายส่วนตัว ผมคงต้องเขียนมันด้วยตัวเองแต่เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ทำเรื่องง่ายแต่เขียนได้ยากอย่างเช่นการแนะนำตัว สวัสดีอีกครั้งนะครับ ผมชื่อดวงดาว ชื่อเล่นชื่อดาว ชื่อนี้ได้มาเพราะแม่ผมท่านเป็นคุณครูสอนวิชาดาราศาสตร์แต่ผมไม่ค่อยชื่นชอบชื่อตัวเองเสียเท่าไหร่จนนึกอยากจะเปลี่ยนอยู่บ่อยครั้ง อายุ 24 ปี เรียนจบบัญชี เป็นเจ้าของร้านเช่าวิดีโอที่เป็นธุรกิจของพ่อและยังคงทำต่อเพราะแม่บอกว่าผมขี้เกียจเกินกว่าจะเป็นพนักงานออฟฟิศได้ ก็จริงอย่างที่ท่านว่า ผมไม่ได้โปรดปรานการตื่นเช้าเพื่อรีบไปตอกบัตรเข้างานแล้วเดินเป็นซอมบี้กลับบ้านตามสูตรสำเร็จของมนุษย์เงินเดือน ผมมีพี่ชาย 1 คนชื่อดาราแล้วก็ดันเป็นดาราจริง ๆ เสียด้วย เหมือนแม่ผมเขาจะล่วงรู้อนาคตได้อย่างนั้น ในวัย24ปีนอกจากจะมีร้านเช่าวิดีโอเป็นของตัวเองแล้วผมยังมีต้นโรสแมรี่อยู่ 1 ต้นหลังจากที่ทำตายมาแล้ว 5 ต้น จักรยานสีแดงหนึ่งคันที่เอาไว้ปั่นไปซื้อน้ำเต้าหู้ตอน 7 โมงเช้าที่ตลาดและโปสเตอร์หนังที่ชอบเป็นของสะสมอยู่นิดหน่อย ผมมีงานอดิเรกอยู่อย่างหนึ่งที่ชอบมากคือการนอนดูหนัง คุณพอจะเดาออกใช่ไหมว่าทำไมผมถึงยอมสานต่อร้านของพ่อ 

พักนี้ผมสนใจเกี่ยวกับการฟังเพลงจากแผ่นเสียงจนไปค้นเอาเครื่องเล่นเก่าของพ่อที่อยู่ในห้องเก็บของออกมา และพบว่ามันยังใช้การได้ แปลกดีที่พอฟังจากเครื่องเล่นแผ่นเสียงแบบนั้นแล้วดันรู้สึกว่าเพราะกว่าการฟังจากวิทยุเสียอีก ซ้ำยังไม่ต้องฟังเสียงนักจัดรายการวิทยุให้ระคายหูแทนที่จะได้ดื่มด่ำกับเสียงดนตรีอย่างเต็มอิ่ม ผมว่าบางทีเทคโนโลยีก็ลดทอนคุณค่าของอะไรบางอย่างไปเหมือนกัน  ผมคงมีเรื่องเกี่ยวกับตัวเองให้เล่าเพียงเท่านี้ แต่ย้อนกลับไปอ่านที่เขียนมาเพื่อตรวจคำผิด ผมก็จับใจความได้ว่าผมเป็นมนุษย์ที่ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจพอจะคบหาเอาเสียเลย แต่ถึงอย่างนั้นก็หวังว่าคุณจะไม่ปล่อยให้ผมนั่งรอจดหมายอยู่หน้าคอมพิวเตอร์จนเก้อ จะตั้งใจรอการมาถึงของเช้าวันเสาร์ที่มาพร้อมกับจดหมายตอบกลับซึ่งอาจมีคำตำหนิผมมากมายด้วยใจจดจ่อ ยินดีที่ทั้งรู้จักและไม่รู้จักนะครับ 

ขอแสดงความนับถือ

ดวงดาว.