จำไม่ได้ (อ้าว!)

แต่คิดว่าคำนี้ มันหมายถึง เด็กที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเดินทางบนถนน ซึ่งส่วนมากคงเป็นระยะทางระหว่างบ้านและโรงเรียน  แต่ถ้าบ้านไหนนั่งเรือไปเรียน ก็จะเป็นเด็กที่โตในเรือ ถ้าบ้านไหนนั่งรถไฟฟ้า ก็เป็นเด็กที่โตในรถไฟฟ้า ถ้าบ้านไหนที่ขี่ม้า ก็จะเป็นเด็กที่โตใน.. (พอ!!)

กลับมาพูดถึงการโตในรถของเรา เท่าที่จำได้

ปกติแล้วพอขึ้นรถปุ๊บ แม่จะส่งข้าวกล่องให้ปั๊บ เป็นอันรู้กันว่าต้องจัดการให้หมด จะด้วยวิธีใด ช้าเร็วแค่ไหนก็ได้ แต่จะต้องหมดก่อนถึงโรงเรียน

ซึ่งตอนนั้นเราเป็นแค่เด็กขี้เกียจคนนึงที่คิดว่า อยากจะนอนต่อบนรถไปยาวๆ ไม่อยากทำไรทั้งนั้นอ่ะแม่! ข้าวไรก็ไม่อยากจะกิน!! ไม่เอาอ่ะ! ไม่กิน! (แม่ส่งสายตาเขียวให้เล็กน้อย เพราะอุตส่าห์ตื่นมาทำ) สุดท้ายจะจบด้วยการที่เรารีบๆกินทุกอย่างให้หมด ทั้งๆที่รถยังขับไม่พ้นปากซอยบ้านด้วยซ้ำ! เพราะเราจะนอน! เอ้อ!

พอโตขึ้นมาจนตอนนี้เราเข้าสู่วัยทำงานแล้ว แม่ก็ยังขับรถไปส่งเราเพื่อไปต่อรถไฟฟ้า และข้าวกล่องของแม่ก็ยังอยู่ ...

ไม่ได้หมายความว่าแม่ลืมเก็บไปทิ้งนะ หมายถึงว่า แม่ก็ยังทำข้าวกล่องให้กินอยู่!! 

เราเลยคิดว่า ไหนๆแม่ก็ทำสิ่งนี้มาเป็นสิบๆปีแล้ว งั้นเราบันทึกเก็บไว้หน่อยแมะ จะได้ดูมีเรื่องราว สานสัมพันธ์แม่ลูก ดูเป็นลูกสาวที่น่ารัก (....)

อ่ะว่าแล้วก็ ขอย้อนไปที่เมนูแรกเมื่อสมัยสิบขวบละกัน (นานไป!)

ก็ขอเริ่มบันทึกตั้งแต่ตอนนี้เลยละกัน 

พอแม่กลับมาย้อนอ่านอีกที จะได้รู้ว่าเคยทำเมนูอะไรไว้บ้าง เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจให้แม่อยากทำอาหารอลังการ ตระการตา เพื่อให้ลูกเอามาอวดในนี้ ฮี่~~

//////////

ตอนคิดชื่อหัวข้อ เราลองเสิร์ชในกูเกิลดู และพบว่ามันมีเพลงชื่อ โตในรถ ด้วยนะ555555555

ท่อนฮุคร้องว่า 'เกิดขึ้นมาก็โตในรถ จะกินจะนอนก็ไม่พ้นในรถ'

เพลงอะไรวะ55555 เหมาะมาก