กลายเป็นเรื่องที่รำคาญใจอย่างยิ่งสำหรับผม จนอดมาพิมพ์บ่นไม่ได้

ไม่รู้เมื่อไหร่เหมือนกัน ที่มันเริ่มขวางหูขวางตา คนก็แฮปปี้เบิร์ดเดย์กันผ่านหน้าเฟซบุ๊กกันทุกวันอยู่แล้วเป็นเรื่องธรรมดา แต่มันมีส่วนนึงที่เป็นปัญหาจี๊ด ๆ รบกวนจิตอันวิปริตของผม

อย่างแรกเลยคือ ทำไมต้อง Tag รูปถ่ายเจ้าของวันเกิด?

อันนี้งงมาก ธรรมเนียมนี้มันมาจากไหน เมื่อก่อนมันไม่มีนะ แต่อยู่ ๆ ปีหลัง ๆ ก็เริ่มมีวัฒนธรรมนี้เกิดขึ้นมา แล้วส่วนใหญ่รูปถ่ายที่เลือกมาก็มักจะเป็นประเภท รูปที่เจ้าตัวเขาไม่ได้อยู่ในสภาพนายแบบนางแบบอะ

คือ เราต้องเข้าใจว่าเฟซบุ๊กเนี่ย เหมือนยาพิษเคลือบช็อกโกแลต เราต้องฉาบชีวิตด้านดี ๆ โชว์ไว้หน้าเฟซ โชว์รูปสวย ๆ จัดแสงแต่งแอปแล้ว ด้านที่ไม่ค่อยดีเขาไม่เอามาโชว์กันหรอก มันต้องซ่อนไว้ข้างใน มีแต่คนโง่กับคนบ้าเท่านั้นแหละที่โชว์ด้านเลว ๆ หราบนหน้าไทม์ไลน์ของตัวเองให้คนด่าคนนินทาเล่น (เออ ตูมันเลว)

เคยมีการ์ตูนเขียนเสียดสี ประมาณว่าคนเราจะกลายเป็นศาลไปทันทีเมื่ออยู่หน้าเฟซ เพราะเราจะตัดสินคนอื่น ๆ จากสิ่งที่เราเห็นผ่านไทม์ไลน์ ซึ่งเอาจริง ๆ ผมก็เห็นด้วยส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วนก็คิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา เดิมทีก่อนไม่มีเน็ตคนเราก็ตัดสินกันเองอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา การแต่งกาย ฐานะ การศึกษา การพูดจา มารยาท ฯลฯ เพียงแต่ว่าพอมันตัดสินผ่านหน้าเฟซ มันเลยดูฉาบฉวยมากขึ้น

กลับมาเรื่องรูปถ่ายที่มักจะเห็น Tag เพื่อ HBD กัน น่าแปลกที่ผมมักจะเห็นเป็นรูปงานเลี้ยง รูปกินข้าวกลุ่ม ซึ่งเจ้าของวันเกิดก็นั่งงง ๆ อยู่ในรูปนั่นแหละ ใครจะไปรู้ว่าตอนที่ตูกินเลี้ยงอร่อย ๆ แล้วโดนถ่ายรูปในวันนั้น จะกลายเป็นรูปไปโผล่ HBD หน้าไทม์ไลน์ในวันนี้ คนลงภาพก็หวังดี เพราะไม่มีภาพดี ๆ อื่น ๆ ให้ Tag แล้ว รูปมันมีน้อย ซึ่งปกติคนไปกินเลี้ยงเนี่ย มันมักจะโชว์หน้ามันปากมัน แถมหน้าก็มักจะบาน พุงก็มักจะบวมเพราะเพิ่งยัดมา ยิ่งกินเลี้ยงบุฟเฟ่ต์แล้วถ่ายตอนอิ่ม ๆ กำลังนั่งผึ่งพุงนะ โหย ดูไม่จืด

ถ้าเมตตาหน่อยก็ Tag มาจากตอนไปร่วมงานแต่งงาน ยืนอาบแสงไฟหน้างานแต่ง มีซุ้มดอกไม้ง่าว ๆ อยู่ข้างหลังเป็นแบคกราวด์ เอ่อ อันนั้นพอดูได้หน่อย

แล้วเจ้าของวันเกิดที่โดน Tag  ต้องโดนทำเครื่องหมายในภาพ อาจจะมีวง ๆ ตรงหน้า ขีดเขียนนิดหน่อย ให้รู้ว่าเป็นเป้าหมายของภาพนี้ ถ้าครีเอทขึ้นมาอีกหน่อย ก็อาจจะมีเติมหมวกปาร์ตี้ แต่งรูปให้มันดูอลังขึ้นอีก 2 ยูนิต ซึ่งออกมาโดยรวมก็ไม่ได้ดีขึ้นอะไรมากมาย

แล้วเจ้าของวันเกิดเห็นภาพก็ได้แต่อุทาน "เชี่ย!!" แต่ในมือก็จะพิมพ์คอมเมนต์ตอบไปว่า "ขอบคุณครับ/ค่ะ" ถ้าใจแข็งก็โชว์รูปไว้ ถ้าใจไม่ด้านพอก็ซ่อนรูปไปเบา ๆ

จะด่ามันก็ไม่ได้ มันดัน Tag มา HBD   มันหวังดี ต่อให้มันประสงค์ร้ายเราก็ไม่รู้จะด่ามันยังไงอยู่ดี เกรงใจมัน ด่าไปเดี๋ยวจะบาดหมางกันเปล่า ๆ

ถัดมา นอกจาก Tag รูปเจ้าของวันเกิดแล้ว วิวัฒนาการต่อมาก็คือ การลงรูปเค้ก

อันนี้คงหนีจากเหตุผลอันแรก ลงรูป Tag ชาวบ้านโชว์หน้ามันแผลบเดี๋ยวจะไปทำลายชีวิตเขาทางอ้อม เดี๋ยวมันแค้น วันหลังมัน Tag คืนเดี๋ยวเราจะดูไม่จืด นี่เลย นวัตกรรมใหม่ ลงรูปเค้กเลยละกัน แฮปปี้เบิร์ดเดย์จ้า ลงรูปเค้กโลด!! ทุกคนเป็นอันเข้าใจแน่นอน มันต้องเป็นที่ยอมรับในสังคม

คุณกำลังเข้าใจผิด

โหย อีหอยหลอด!! คนเป็นสิ่งมีชีวิต!! ในทางชีววิทยา คนแดกเค้กที่เป็นอินทรีย์สารโว้ย!! ไม่ใช่แดกเค้กแบบดิจิตอล!! ส่งมาเป็นรูปนี่จะให้นั่งเลียจอเรอะ?? เดี๋ยวปั๊ดคราวหน้าโอนเงินผ่านภาพถ่ายซะเลยนี่

และแน่นอนว่า ต่อให้โดนลงรูปเค้กมา ก็ทำได้แค่พิมพ์คอมเมนต์ตอบไปเบา ๆ ว่า "ขอบคุณครับ/ค่ะ" แต่ในใจนี่ด่าไปละ "ส่งรูปเค้กมา กูจะแดกเค้กมึงยังไง? บะศอกหมา"   (อีกที... เออ ตูมันเลว)

เอาจริง ๆ นะ พิมพ์อวยพรธรรมดาก็พอแล้วไหม? ไม่เปลือง 3G  คนรับสารก็เข้าถึงในความหวังดี คนส่งก็ไม่ต้องไปหาภาพหาอะไรมาประกอบให้เมื่อยตุ้ม เพราะมันเกิดกันแทบทุกวันทั้งปี ขนาดพยายามส่งหาแต่คนสนิทตัดคนรู้จักออก เพื่อนฝูงก็ยังเยอะอยู่ดี ไม่ต้องไปหาอะไรมาประกอบการอวยพรมากมายหรอก คนไหนพิเศษมากหน่อยก็โทรไป HBD มันเลย ถึงใจกว่าเยอะ

บางทีก็อยากให้ตามาร์คช่วยทำรูเล็ตไว้ข้าง ๆ ไทม์ไลน์ แบบว่าสุ่มคำอวยพรวันเกิดแบบออโต้ จิ้มปุ๊บ ครีเอทมาเลยซักประโยค เป็นคำคมอวยพรอะไรก็ว่าไป บางทีมานั่งมโนเองมันก็คิดคำไม่ออก บางอันปีที่แล้วก็ใช้ไปแล้ว ปีนี้ก็กลัวจะเผลอใช้ซ้ำเงี๊ยะ จิ้มสุ่มรูเล็ตมาเลยดีกว่า ได้มาก็ก็อบไปวาง หมดปัญหาครีเอทคำอวยพรวันเกิดไม่ออกแบบบูรณาการ

คราวหน้ามีอะไรอยากบ่นจะมาบ่นใหม่ละกันครับ วันนี้เอาแค่หอมปากหอมคอก็พอเนอะ (เรอะ?)