เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
One ok rock 's Concerts Reportnilzeronoun
One Ok Rock Ambitions Japan Dome Tour
  •  Fukuoka Yahoo ! Dome 

    [21-22.04.18]


                        และแล้วก็มาถึงทัวร์โดมรอบสุดท้ายสำหรับอัลบั้ม Ambitions ที่กินระยะเวลาตั้งแต่ต้นปี2017 ถึงเมษา 2018 รวมทั้งสิ้น 99 ครั้งทั่วโลก 


    ไม่คิดไม่ฝันเหมือนกันว่าตัวเองจะต้องบินไปญี่ปุ่นด้วยเหตุผลที่บอกใครก็มีแต่คนหัวเราะว่าไป ดูคอนแต่ทั้งหมดทั้งมวลหลังจากมานั่งเขียนบันทึกอยู่ตรงนี้ก็ไม่เสียใจสักวินาทีที่ตัดสินใจไปนะ

    และดีใจที่เลือกฟุกุโอกะด้วย   ความจริงตอนแรกในหัวไม่เคยมีโครงการนี้หรอกเราก็แค่แฟนเพลงปลายแถวที่เสพผลงานผ่านยูทูปผ่านหนัง     บัตรคอนที่ไทยหรือก็ไม่เคยจะจองทันเลยสักครั้ง

     

    จนมาครั้งล่าสุด Ambitions Asia tour in  Bangkok นั่นล่ะถึงเป็นครั้งแรกที่ตัดสินใจกดบัตรหลุมมือสั่นๆ  แถมได้มาในที่สุด 

    นาทีนั้นถึงตรัสรู้เลยว่าวันโอคือวงขายไลฟ์ เขาขายการเล่นสดเพลงที่เคยฟังในยูธูป MV ที่เคยเสพไม่ได้ครึ่งนึงของเสียงจริงทากะ  ไม่ได้เสี้ยวของบรรยากาศที่เกิดขึ้นในสถานที่จริง 

    อิมแพคมันรุนแรงมาก หลังจบคอนคราวนั้นถึงรู้ตัวว่าหลงทากะเข้าแล้ว 

    บ้าเอ้ย !! นี่กุโดนผช.วัยสามสิบหมาดๆ  ที่ตัวเล็กเท่าหมากระเป๋าแถมสูงแค่ร้อยหกสิบกว่าตกเนี่ยนะ !! 

    ก็ตามข่าวตามไรมาเรื่อยๆ กระทั่งได้สนธนาภาษาติ่งกะพี่ที่คร่ำหวอดในวงการ  บินจนตั๋วคอนแปะแทนวอลเปเปอร์ฝาบ้านได้    เค้าว่าพวกนี้อ่ะ ทอปฟอร์มมากเวลาเล่นไลฟ์ในบ้าน    มีโอกาสก็อยากให้ไปนะ

    ใจตอนนั้นโคตรอยากไปเหอะแต่วิธีได้ตั๋วคอนมาไว้ในมือสำหรับติ่งต่างชาติมันโคตรจะยากเลยนี่สิ 

    ปุ่นประเทศที่โคตรไฮเทคแต่ก็ชาตินิยมสุดโต่งเว็บเวิบอะไรเทือกนี้แม่งไม่มีอิ้งเลยมั้ยล่ะ

     

    เอาวะเพื่อยัยจิ๋ว เพื่อจะได้ยินเสียงนั้นอีกครั้ง มันต้องมีทางเว้ย   ประจวบเหมาะว่าหลังจากเสร็จเอเชียทัวร์  พวกบ้าพลังนี่ประกาศโดมทัวร์ปิดอัลบั้มในบ้านต่อเลยเริ่มที่โอซาก้า โตเกียวโดม นาโงย่า แล้วจบที่ฟุกุโอกะ 

    ใจตอนนั้นอยากไปโอซาก้ามาก บ้านเซนเซย์ด้วยมีที่นอนฟรี เพื่อนที่โน่นก็มี คอมฟอร์ทโซนสุดๆ  อนิจจังมีงานต้องบินไปสิงคโปร์  กินเวลายาวทั้งช่วงทัวร์โอซาก้ายันโตเกียวโดมเอาไงล่ะ....

    ตอนนั้นในใจก็แอบคิดแหละ เสร็จทัวร์นี้พวกมันคงเริ่มทำบั้มใหม่  อิพิโทหลังๆก็ไม่อัพไอจี เหมือนพวกหนีเข้าป่า กว่าจะออกทัวร์มาไทยอีกทีก็โน่นอีกสองถึงสามปีเป็นอย่างต่ำรอไม่ไหวโว้ยย คิดถึงแล้ววววววว


    งั้นไปฟุกุโอกะละกันตั๋วไม่แพง   หลังสงกรานต์ด้วยแถมเป็นโดมสุดท้ายมันต้องสเปเชี่ยลหน่อยละวะ

    กดจองตั๋วเครื่องบินโลดดตอนนั้นก็ยังไม่มีตั๋วคอนในมือหรอกนะ 5555 เอากะมันสิ   แต่ในใจมันรู้สึกได้แหละว่าเราจะได้ตั๋วไปเลยไปแสดงพลังติ่งใส่เมเนเจอร์คนปุ่น ที่ทำงานด้วยกัน

     

    เราต้องใช้ประโยชน์จากหน้าที่การงานเพื่อการนี้เว้ย     เมเนคงเห็นน้ำตาที่คลอเบ้า เลยบอกว่าเออจะกดให้ ได้ไม่ได้เดี๋ยวบอกซึ่งตอนนั้นก็แบบจองแค่วันเดียว 21 เมษาละกัน

    คิดว่าคงไปแค่วันเดียวที่เหลือก็เที่ยวๆ  แต่ในใจนี่ไม่มีแพลนเที่ยวไหนหรอก  มันติดอยู่หน้าโดมไม่อยากไปไหนแล้วปรากฏว่าก็ได้ตั๋วมาจริงๆ  กรี๊ดบ้านแตกไปทีนึง เอาล่ะ ตั๋วคอนพร้อมตั๋วเครื่องบินพร้อม ที่พักพร้อม พกเพื่อนนั่งเครื่องไปคนนึงเอาพออุ่นใจ    

    ติดต่อนัดแนะกะพี่ในทวิตที่จะไปรอบนี้ด้วยอีกคนซึ่งยังไม่เคยเจอกัน    แต่อย่างน้อยก็มีคนไทยอีกคนละว่ะ

     

    หนึ่งอาทิตย์ก่อนเดินทางซึ่งช่วงก่อนหน้านั้นก็ตามอ่านรีพอร์ตไลฟ์ของทุกโดมอยู่ตลอด   ตั้งปณิธานไว้ว่าถึงคราวเราจะเขียนให้ละเอียดที่สุดแล้วใจก็เริ่มอยากได้ตั๋วคอนวันอาทิตย์ด้วย 

    ตอนนั้นเหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่วันก่อนบินเหมือนจังหวะมันดีไปหมด  พี่คนนึงที่ฟอลไว้ในทวิตเขียนเล่าถึงประสบการณ์หาตั๋วหน้าโตเกียวโดม เพราะไปแบบไม่ได้ตั้งใจเลยไม่มีตั๋วพี่เค้าไปยืนยกป้ายขอซื้อตั๋วต่อสำหรับคนที่เพื่อนมาไม่ได้   เค้าทำสำเร็จว่ะเดินเข้าไปรอบโตเกียวโดมแบบสวยๆ ราคาบัตร 9000 เยน

     

    ตอนนั้นเราก็แบบร้องสุเค่ แม่งเจ๋งว่ะพี่   เลยติดต่อพี่คนนี้ไปเพราะติดใจวีรกรรม    สองวันสุดท้ายตัดสินใจทักเพื่อนปุ่นที่อยู่โอซาก้าโคตรอายเลยนะแต่ด้านได้อายอดเว้ย ทักยุยจังไปบอกว่าช่วยไอที ไอว่าจะไปหาซื้อตั๋วหน้าคอนเขียนเป็นประโยคภาษาญี่ปุ่นให้หน่อย ขอแบบเข้าใจง่ายๆเห็นปุ๊บเก็ทเลยนะ


    เพื่อนแม่งหัวเราะหนักมาก กุนี่ก็เขินมาก นางหายไปพักนึง   แล้วก็พิมพ์กลับมามีไปเขียนลงกระดาษให้ดูเป็นตัวอย่างด้วย ประเสริฐจังน้องเอ้ยคือประโยคมันยังขัดใจเราอีกนิดน่ะ (อีนี่เรื่องมาก) แต่ก็ไม่อยากรบกวนน้องมันแล้วเลยบอกว่าโอเครเดี๋ยวไอไปโมดิฟายเองน่อ ขอบคุณหลายๆ


    วันสุดท้ายเลยให้พี่ที่ออฟฟิตซึ่งพูดภาษาปุ่นได้ช่วยคิดอีกที(ใกล้เกลือกินด่างมาก) อีพี่แม่งเดินไปปรึกษาถึงเมเนเจอร์หัวโต๊ะโอ้ยเค้ารู้กันทั้งออฟฟิตว่ากุจะไปทำอะไร เขินมากหน้าร้อนไปหมด 5555


    โอเค… มีป้ายเตรียมไว้อุ่นใจละ ป่ะ ไปดูคอนกัน

     

    21เมษายน 2018 

    เป็นวันเสาร์ออกจากเกสต์เฮ้าแต่เช้าแปดโมงคอนเริ่มหกโมงเย็น  5555 แต่ต้องไปต่อแถวซื้อกู้ดหน้างานก่อนไง 

    ไปถึง Yahoo! dome เก้าโมงครึ่งอื้อหือแถวประชากรยุ่นพันไปครึ่งโดมแล้ว ไหนหางกรู มองไม่เห็นแล้วแถมวันนั้นแดดดีชิบ ร้อนจักกะแร้ชุ่มกันเลย     อีนี่เดินเด๋อๆต่างด้าวผู้โดดเดี่ยวไปเข้าแถวตอนนั้นก็ไถทวิตไปเรื่อยแบบก็ยังหาบัตรวันอาทิตย์อยู่อ่ะทำไงดี    แล้วฟ้าก็มีตาเห็นถึงความพยายามของเราการดั้นด้นมาจนถึงเมื่องปุ่นแดนอาทิตย์อุทัยเพื่อแบนด์แมนตัวน้อยๆ

    พี่คนเดิมที่เคยไปยืนถือป้ายที่โตเกียวโดม ทักมาทางไดเรคแมสเซสบอกว่าน้อง Pia เค้าเปิดให้จองตั๋วอีกรอบนะมีเพื่อนปุ่นแถวนั้นมั้ยบอกให้เค้ากดสิ  เรากดเองไม่ได้เว็บนี้ต้องเป็นสมาชิกจ่ายผ่านบัตรเครดิตปุ่น    ยิ้มแห้งแล้งเลย หนูมาคนเดียวคร่า แต่ขอบคุณมากนะก้ะ รู้สึกมีความหวังเลย เดี๋ยวจะลองดันทุรังดู

     

    สายตากวาดหาเหยื่อตัดสินใจสะกิดน้องปุ่นตัวเล็กน่ารักที่ต่อแถวอยุ่ข้างหน้าว่าเออยูไอคัมฟอร์มไทยแลนด์นะ ไอลุคกิ้งฟอร์ทูมอโร่วทิคเก็ทอ่ะเนี่ยๆเว็บนี้เค้าเปิดแล้วแต่ไอเป็นต่างด้าวไง บัตรเครดิตปุ่นไม่มีสมาชิกไม่ใช่ช่วยไอที เฮลท์มีหน่อยจิ

    น้องแม่งคงสงสารอ่ะ แต่ก็พูดอังกิดไม่ได้ไงคุยกันอยู่นานเป็นชม.ก็ยังไม่เข้าใจกัน เปิดไปถึง tixee box แอปซื้อตั๋วนั่นซึ่งก็บอกตั้งหลายครั้งว่าไอมีตั๋วกระดาษโว้ยไม่มีตั๋วในแอปหรอก   เพราะไม่ได้ซื้อจากทางนั้นคุยกันจนเหนื่อยใจเลยคิดถึงพี่สุดหล่อที่เกสท์เฮ้า ภาษาอังกิดพี่เทพมากเค้าต้องเข้าใจเราล่ะเค้าต้องช่วยเราได้ T0T

     

    แล้วแต้มบุญที่สะสมมาตอนช่วงสงกรานต์ก็ฉายแสงอีกครั้ง   สาวที่ยืนถัดๆไปข้างหน้า ที่มาก็เด็กหนุ่มอีกคน ซึ่งนั่นก็พูดอังกิดไม่ได้เซม   นางกดกูเกิ้ลทรานสเลทนวัฒกรรมรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพด้านการสื่อสาร  ซึ่งเค้าดูเข้าใจเรามากกว่าน้องน่ารักที่คุยกันมาชม.กว่า

    ยูไม่มีตั๋วและต้องการซื้อจาก Pia ใช่มั้ย

    ไฮ้ !!

    แต่ยูเป็นต่างชาติไม่ใช่สมาชิกและจ่ายผ่านบัตรไม่ได้ใช่มั้ย

    ไฮ้ !! วากาตะ เข้าใจกันสักที

    งั้นเดี๋ยวไอสมัครสมาชิกให้แล้วหลังจากนี้ไปออกตั๋วที่แฟมมาร์ทใกล้ๆกัน

    โอเคมั้ย ไฮ้ !!!!!!! น้ำตาาาาาาา


    ซื้อกู้ดเสร็จตอนเที่ยงครึ่งรีบออกมาหาผู้มีพระคุณที่นัดกันไว้ ถามไถ่กันว่ามาจากไหนเลยรู้ว่าพี่สาวมาจากฮอกไกโด บินมาดูสองวัน ไม่แปลกที่จะเข้าใจเราแต่คือพี่สาวหน้าเด็กมาก ตอนแรกคิดว่ายังเรียนป่ะวะ 

    ไม่จ้าาาาา นางสามสิบแปดแล้วฉะนั้นไอ้หนุ่มที่มาด้วยกัน น้านนนน

    เยสส ลูกชายจ้าาา [ขอไลน์5555  บ้า] 

    คุณพี่หน้าเด็กกว่าหนู งื้ออออ 


    เครสบายใจ ตั๋ววันอาทิตย์อยู่ในมือละไปแรดต่อได้

     

    ประมาณบ่ายโมงบ่ายสองพี่คนไทยอีกคนที่นัดกันไว้ก็ปรากฏตัว เราเม้ากันสนุกมากทั้งที่เพิ่งจะเคยเจอกันครั้งแรกและอินี่ไม่ใช่คนเข้ากะคนอื่นง่าย

    แต่เพราะความชอบความอินในสิ่งเดียวกันมันทำให้เราเข้าถึงกันได้ง่ายๆเลย โคตรดีสรุปเลยได้ต่อแถวซื้อกู้ดเป็นเพื่อนพี่เค้าอีกรอบ 5555

    เออแม่งสองวันต่อแถวซื้อกู้ดไปสามรอบ โฮฮฮ

     

     

     

    21-22 . 04 . 18

     

    ( คำเตือน !!! อม.20 + บทบรรยายต่อไปนี้นี้มีเนื้อหาอวยเมนเว่อวังอลังมาก)

    กรุณาอ่านด้วยความสงสารโปรด อย่าหมั่นไส้เราเลย)

     

    ช่วงเวลาที่ลอยคอรอคอย ต่อแถวเข้าโดมคนค่อยๆทยอยเดินเข้าไปโดยที่ข้างหน้าเค้าแจกโปสเตอร์กับไอ้ที่เป็นเหมือนนาฟิกาข้อมือแต่มันจะเปล่งแสงตามโปรแกรมที่ตั้งไว้ 

    เธอเอ้ยโคตรตื่นเต้นเลย แถมนี่เป็นครั้งแรกที่เราจะได้เข้าไปสัมผัสสนามเบสบอลที่ปกติดูแต่ในโคนันซึ่งมันเทียบกันไม่ได้เลย 

    โคตรอลังการเลยเว้ยยย เสียงคนโห่ร้อง พูดคุย หัวเราะทักทาย เอาจริงเหมือนเป็นแฮร์รี่ที่ตื่นเต้นกะควิชดิชเวิลคัพย์อันนี้ไม่ได้เว่อเลย  ตอนที่สายตาปะทะกะความใหญ่  ความลึกของโดมครั้งแรก    ตอนก้าวออกจากช่องแคบตรงทางเข้าเราเผลอจับแขนพี่อีกคน ขนลุกซู่ !!!


    พูดได้คำเดียวว่าโหหหหห !!!

    มัน โคตรอลังเลยเมิงงงง !!!

     

    คอนวันแรกเริ่มเลทนิดหน่อยประมาณหกโมงยี่สิบนาทีคร่าวๆ พอวีทีอาร์ฉายเข้าโฆษณาเทปบันทึกการแสดงสดของเจแปน ทัวร์ปี 2017  ทุกคนก็เริ่มกรีดร้องแบบ คอนจะเริ่มแล้วโว้ย แต่ขออิแม่ขายของก่อนจ้า 5555

    แน่นอนว่ามีโฆษณา ฮอนด้าเจ็ท ที่พวกนางทำเพลงประกอบขายเค้าด้วย ไม่นานเกินรอดนตรีอินโทรขึ้นมาพร้อมไดร์ไอซ์ที่ปล่อยออกมาจนท่วมเวทีทากะปรากฏบนเวทีท่ามกลางกลุ่มควันสีขาวที่ปลายสุดของเสตจยื่น

     

    ขออธิบายเวทีก่อนมันก็จะมีเวทีใหญ่ปกติตรงกลางและมีทางเดินแบบแคทวอล์คหัวลูกศร ยื่นออกมาในโซนอารีน่าที่เป็นแอ่งหลุมเหมือนโซนบัตรหลุมบ้านเรา 


    เราจะเรียกอีตรงนี้ว่า เสตจยื่นที่นั่งวันแรกของเราคือสแตนชั้นสามไกลสุดกู่แบบที่เราปัดอายชาโดล์สีแดงแถมกรีดไลเนอร์หนาอีกสิบชั้นทากะแม่งก็มองไม่เห็นอยู่ดี    แต่ต้องสวยค่ะ เพื่อเมนตัวน้อยๆของเรา 55555


    Set lists เริ่มด้วย 1.Taking off 

    ซาวน์เริ่มขึ้นพร้อมกับไฟในโดมที่ดับลงแล้วทั้งโดมก็ถูกย้อมด้วยสีแดงของแสงไฟจากข้อมือทุกคน   นาทีนั้นขนลุกไปหมดเลยเสียงคนเกือบห้าหมื่นชีวิตโห่ร้องต้อนรับการปรากฏตัวของแบรนด์แมนตัวน้อยๆ 5555

    เป็นครั้งแรกที่นางใส่เสื้อสีแดงขึ้นคอนค่ะเครื่องทรงเจ้าแม่เฉพาะโดมทัวร์เท่านั้นเลย   มันดีย์ต่อใจจริงๆ ผิวขาวๆตัดกะเสื้อสีแดงสด กางเกงที่นางเพ้นท์เองติสย์ตัวแม้ที่แท้ทรู

     

    เพลงที่ 2.Mikansei Koukyou kyoku (未完成交響曲) เป็นเพลงในอัลบั้มเก่า เป็นภาษาปุ่นทั้งเพลงค่ะ 

    ใช่ร้องไม่ได้ค่ะดำน้ำกะแฟนบอยข้างๆเอา5555   เพลงนี้ไม่มีไรมากก็ร้องๆเต้นๆเพราะดนตรีมันส์มากค่ะ เน้นเอากล้องส่องเมนเป็นหลัก หุหุ

     

    เพลงที่ 3. Kimi Shidai Ressha (キミシダイ列車)ไม่คิดว่าจะได้ยินเพลงนี้กะหูขนลุกมาก เป็นอีกเพลงที่เฟปไว้ชอบมากแม้จะร้องแบบดำน้ำก็ตามเพราะปุ่นเยอะ 5555    ใครที่กรุณาอ่านมาถึงตอนนี้เปิดฟังตามได้นะ ใน Spotify ของone ok rock เค้าทำ set lists ของAmbitions Japan Dome tour 2018 ไว้ กดเล่นตามได้เลย(งานไทท์อินวงค่ะ)

     

    เข้าสู่เพลงที่ 4. CRY OUT ดนตรีขึ้นนี่กรี๊ดเลยเป็นเพลงที่ต้องเล่นทุกคอนเพราะเอาไว้ทำ circle pit หรือwar of death แต่แต่โดมทัวร์มันมีกฎว่าห้ามโดดค่ะทุกที่นั่งเป็นเก้าอี้ นี่แอบเสียดายถ้าเป็นแบบอารีน่าปกติคงยืนกันและคงจะทำเซอร์เคิลพิทกันมันส์มากแบบตายกันไปข้างนึง ซึ่งจะโดดลงไปแจมด้วย แต่มันไม่ได้ไง ทางวงก็คงเข้าใจจุดนี้ทากะเลยสั่งให้โบกมือเอา โบกๆโยกๆ โยกซ้ายโยกขวา โคตรเชื่อฟังกันเลยโว้ย 55555และการได้ฟังโทรุ ว้ากเพลงนี้โคตรกร๊าวใจเลย เอาอีกอิพ่อเอาอีก ว้ากเลยๆ

    ท่อนที่รอก็มาถึง …..

     

    “ …. One by one it’s taking apart it’s taking apart of me…..

    Can’t you hear the voices screaming?

    Out loud to me I feel it

    We can be the change we need it

    Shout it out now

    Shout it now…”

     

    เออตะโกนจนไอ จนสำลักนาทีนั้นไม่สำเหนียกสภาพตัวเองเลยว่าร่างกายยังไม่ดีร้อยเปอร์เซ็น  ไอ้หอยเอ้ย

     

    ต่อกันยาวไปเพลงที่ 5. THE WAY BACK เพลงนี้ชอบตอนทากะลากขาไมล์เดินนำหน้าเรียวตะกะโทรุไปบนแคทวอล์คแล้วไปหยุดยืนทำท่าขึ้นมือแบบเชียร์ลีด    ละมันโคตรเข้ากะจังหวะดนตรีเลย     เพลงนี้ในวันแรกไม่มีกาวนะ แต่มันอาทิตย์มันมีกาวจ้ะ 


    (กาว คือ โมเม้นระหว่างคู่ชิปในที่นี่ประเทศชาติกำลังชิปโทรุ x ทากะ หรือที่เราเรียกกันว่า โทรุกะ   แหม..ก็ไม่อยากจะสารภาพเลยว่าบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาเพื่อมาเก็บช็อตกาวด้วยตาตัวเองเนี่ย  เขินจัง)

     

    เออวันอาทิตย์มันมีกาวไง   อินี่จับกล้องส่องทางไกลมือสั่นมาก เราต้องทำหน้าที่ชิปเปอร์ให้ดีที่สุดเปนความหวังของหมู่บ้าน 

    เอาละนะ โทรุหยุดยืนกลางสเตจข้างหลังเป็นเรียวตะมือเบสยืนดีดๆไป  ทากะหันมาหาโทรุ มือนึงยึดจับไมค์ขาตั้งมืออีกข้างจับหน้าอกโทรุ 

    กรี๊ดดดดด   ขอยาดเสียสติแปป   ตอนนั่งพิมพ์อยู่นี่คิดย้อนกลับไปยังเขิลไม่หายให้ตายเถอะ    ไม่จับเปล่านางลูบด้วยจ้า ช้อนตามองหน้ามือกีร์ต้านิดนึง    ขยำอกเสื้ออีพ่อไว้ก่อนจะผลักออกแล้วไปยืนร้องเพลงต่อ   ฮ้าาาา ขอเวลาชิปเปอร์หายใจแปปเพลง     เมื่อกี้ยังหายใจไม่ทัน

     

    ต่อเข้าเพลงต่อไปลำดับที่ 6. BEDROOM  WARFARE เพลงที่ทั้งด้อมรอคอยเพราะกาวมันหนักมาก    วันเสาร์กาวมันหนักมากก    

    ใจน้องรับไม่ไหว ขอยาดมค่ะ AED พร้อมใช่มั้ย  Bedroom warfare version โดมทัวร์คือการอะเรนจ์ดนตรีใหม่ให้จังหวะมันโจ๊ะยิ่งขึ้น  ชอบมากก

     ดนตรีดีแบบที่ในสตรีมก็ให้ไม่ได้   นี่คือจุดขายของไลฟ์วันโออีกอย่างต่อให้เพลงแบบสตรีมมันแย่   หรือคนคิดว่าไม่โอเคยังไง    แต่ไลฟ์คือคนละเรื่องหนังคนละม้วนเลย    อธิบายไม่ได้จนกว่าจะมาดูเอง

     

    ต่อๆกาวมา  เมื่อกี้เป็นการงานเพื่อปรับสติตัวเองก่อนจะคลุ้มคลั่งอีกครั้ง  เริ่มต้นเพลงทากะไปยืนหันหลังแนบหลังกะโทรุบนเวทีหลัก นึกภาพคนสองคนที่ยืนหันหลังชนกันไว้แล้ว   อีนังก็เอามือที่ว่างจากการถือไมค์ไปลูบไล้หัวอีพ่อแล้วเหนี่ยวคอให้ลงมาหาประหนึ่งจะไซร้กันแล้ว 

    เมิงจะไซร้กันแล้ววว แว้กกกกกกก ทากะแกเห็นสายตาคนเรือนหมื่นมั้ยเห็นธารกำนัลข้างล่างมั้ย เด็กน้อยก็มาดูแกนะ !!! …….หมดคำพูดกรี๊ดเป็นหมาบ้าอยู่คนเดียว แฟนบอยข้างๆคือนิ่งมากมองเราที่พยายามเอามืออุดปากตัวเองว่าเมิงเป็นอะไร จบเพลงแทบทรุดลงนั่ง ลมจะจับ   เฮ้อ….จริงๆมันกาวตั้งแต่เนื้อเพลงแล้วล่ะอีนี่คิดดีไม่ได้จริงๆ

     

    ต่อกันที่ 7.CLOCK STRIKES เพลงชาติของวงอีกเพลงกลับมามีสติอีกที ก็โดด ก็แหกปากกันไป แต่เพลงนี้มันพีคที่จะมีท่อนลาก ลองโน้ตของทากะซึ่งสถิติใหม่ล่าสุดของนางที่ทำไว้ปี 2018 คือ 20 วิ ปอดแกใหญ่ขนาดไหนวะถึงลากได้ขนาดนั้นพนมมือ กราบ

     

    จบจากเพลงนี้มาต่อกันที่เพลงหวานๆ เบาๆ สักหน่อยลำดับที่ 8.ONE WAY TICKETS 


    ให้ตายเถอะโคตรชอบววทก.เวอร์ชั่นโดมทัวร์เลย ทั้งที่ปกติเป็นเพลงโปรดที่เราฟังบ่อยอยู่แล้ว   มาฟังวันนี้มันหวานกว่าปกติ ทั้งดนตรีที่เรียบเรียงใหม่ ทั้งเสียงทากะที่มันลงตัวกันมากกว่าที่เคยฟังที่ไหนสำหรับเพลงนี้แอบเบ่งใส่แฟนบอยมันเป็นเวอร์ชั่นอังกฤษเว้ยกุร้องได้ทั้งเพลงเว้ยยยย แฟนบอยหงอยไปเลยจ้า อิอิอิอิอิ

     

    ใช่ส่วนตัวเสพติดเพลงนี้แบบสดมาก   น้ำตาซึมตอนได้ฟังจากปากนางอีกหน

     

    “….In this empty bed where I’m all alone

    I’ve been such a mess

    Need a one way ticket a

    Anywhere you are is where I want to go

    You are my address

    I don’t care how I get it I need a one way ticket Home…”

     

    ตอนจบเพลงนี้มีกระดาษสีเงินโปรยลงมาทั่วสเตจเลย เป็นภาพที่สวยงามและตราตรึงมาก

    ทากะยืนนิ่งอยู่พักใหญ่จนกระดาษแทบจะร่วงจนหมดแล้ว นางถึงเดินกลับเข้าหลังเวทีไป



    ต่อด้วยวิดีโอที่ฉายรำลึกความหลังตั้งแต่ปีที่เริ่มก่อตั้งวงอย่างเป็นทางการ

    จนถึงปีปัจจุบันสิริรวม 11 ปีแล้วถึงจะเป็นครั้งแรกของเราในฐานะสักขีพยานคอนในบ้าน แต่แค่นี้ก็ขนลุกมาก ภูมิใจมากดีใจมากๆด้วย   พวกนี้ผ่านอะไรมาเยอะจริงๆกว่าจะเป็นที่ยอมรับได้ถึงทุกวันนี้กว่าจะมาเป็นอัลบั้มทัวร์ครั้งที่ 98 และ 99 ซึ่งนี่นับแค่ Ambitions อัลบั้มเดียว

    บนเส้นทางอีกยาวไกลก็ขอบคุณที่ตัดสินใจทำตามความฝันและทำมันออกมาได้ดีซะด้วย มีคนมากมายที่เค้ากลับมามีชีวิตใหม่ได้เพราะเสียงเพลงที่พวกนายตั้งใจทำขอบคุณจริงๆ


    -- MC วันที่ 21.04.18 คุยกันเรื่องว่าปกติทุกคนจะเรียกชื่อทากะ ว่าโมริจัง ทั้งเรียวตะและโทโมยะ  ทีนี้เรียวตะหันไปถามโทรุว่าปกติเรียกอะไร โทรุบอกว่าโมริโมริ ทากะเสริมว่าแต่ตอนนี้จะเรียกแค่ นี่…เหมือนพวกสามีภรรยากันไปแล้วที่ไม่ค่อยเรียกชื่อกัน 
    ( โอ้ยยย ไม่ไหว น่ารักชิบหายเนี่ยโดมทัวร์ทุกคนโคตรกลัวจะเหมือนปีที่แล้วที่เรียวตะกะโทโมยะประกาศว่าแต่งงานแล้วแต่ไม่จ้าพีคกว่า พีคในพีค ทากะประกาศเองเลยว่าอยู่กินกะโทรุ ไอ้...... ฟหกดพรเก้ฟรๆฟร้าฟืทื่าหสพ่รน่้ทหฟ่้ะ้พ่หอฟ่มิมททิยเนพไะนืทม   โยนไม้พายทิ้งไม่เหลืออะไรให้ชิปแล้ว เรียลเกินไปแล้ว)   
    แล้วเรียวตะก็เสริมว่านี่รู้มั้ยปกติก่อนเริ่มคอนทุกครั้งโทรุจะส่งข้อความยาวๆให้ทุกคนทากะก็บอกว่าใช่แต่ของตัวเองจะมีข้อความแยกนอกจากเมลล์นะ ประมาณว่าถ้าเป็นนายถ้าเป็นเสียงของนายยังไงก็ต้องทำได้ ยังไงก็ไม่เป็นไรหรอก   คืออยู่กันมาเป็นสิบปีเมมเบอร์อีกสองคนเพิ่งรู้ว่าโทรุส่งข้อความแยกเป็นพิเศษให้ทากะ ความสัมพันธ์นี้ไม่ธรรมดาแล้ว ---

    -------------------------------------------

     --- MC วันที่ 21.04.18 คุยกันเรื่องว่าปกติทุกคนจะเรียกชื่อทากะ ว่าโมริจัง ทั้งเรียวตะ และโทโมยะ มือกลอง ทีนี้เรียวตะหันไปถามโทรุว่าปกติเรียกอะไร โทรุบอกว่าโมริโมริ ทากะเสริมว่าแต่ตอนนี้จะเรียกแค่ นี่…เหมือนพวกสามีภรรยากันไปแล้วที่ ไม่ค่อยเรียกชื่อกัน 
    ( โอ้ยยย ไม่ไหว น่ารักชิบหาย เนี่ยโดมทัวร์ทุกคนโคตรกลัวจะเหมือนปีที่แล้วที่เรียวตะกะโทโมยะประกาศว่าแต่งงานแล้ว แต่ไม่จ้าพีคกว่า พีคในพีค ทากะประกาศเองเลยว่าอยู่กินกะโทรุ ไอ้ here ฟหกดพรเก้ฟรๆฟร้าฟืทื่าหสพ่รน่้ทหฟ่้ะ้พ่หอ
    โยนไม้พายทิ้งไม่เหลืออะไรให้ชิปแล้ว เรียลเกินไปแล้ว)  
     แล้วเรียวตะก็เสริมว่านี่รู้มั้ย ปกติก่อนเริ่มคอนทุกครั้งโทรุจะส่งข้อความยาวๆให้ทุกคน ทากะก็บอกว่าใช่แต่ของตัวเองจะมีข้อความแยกนอกจากเมลล์นะ ประมาณว่าถ้าเป็นนาย ถ้าเป็นเสียงของนายยังไงก็ต้องทำได้ ยังไงก็ไม่เป็นไรหรอก คืออยู่กันมาเป็นสิบปี เมมเบอร์อีกสองคนเพิ่งรู้ว่าโทรุส่งข้อความแยกเป็นพิเศษให้ทากะ ความสัมพันธ์นี้ ไม่ธรรมดาแล้ว ---

    --------------------------------------------

    --- MC วันที่22.04.18   ก่อนจะเข้า MC ที่ทุกคนจะย้ายไปเล่นบนเวทีเล็กๆที่อยู่กลางโดมค่อนไปทางด้านหลังเพื่อให้ใกล้ชิดกะแฟนๆข้างหลังบ้าง
    ทากะขึ้นเวทีมาเป็นคนสุดท้าย หายไปเข้าห้องน้ำ  นางชอบโดนแซวว่าเวลาตื่นเต้นมากๆจะท้องไส้ไม่ดี  แล้วอะไรคือแฟนๆปรบมือรับคนที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำวะ 555555 นางยกมือไหว้ขอโทษใหญ่แล้วก็ไล่โปรยจูบไปทั่ว  เชรี่ยยยยใจกุ บางกว่าหมูสไลด์ MK ไปแล้ว  
    นางก็บ่นๆว่าเนี่ยปวดๆหลังส่วนวันนี้ทุกคนจะเผาทากะว่านางชอบอู้เวลาเค้าขนของกันแบบจะชอบบอกว่าไม่สบายเป็นโน่นเป็นนี่ไม่ยอมมาช่วยขนของ  อีแม่โดนเผา นางทำหน้าบูดๆละดีดขาสั้นๆของนางแบบเด็กโดนขัดใจอีกสามคนหัวเราะ   เรียวตะรีบแก้ข่าวบอกว่า แต่โมริจังจริงๆแล้วเป็นคนใจดีมากนะ  มีแค่ตอนขนของนี่ล่ะ 55555  นางร้ายว่ะ ---


    ในส่วนของวันที่สองเมมเบอร์แจกของกันระเนระนาดมากเรียวตะแจกผ้าพันคอ Hermes อีกแล้วจ้าาา รวยไปไหน  

    นางเดินลงไปผูกโบว์บนหัวให้แฟนบอยคนนึงที่ไม่เด็กแล้วคาวาอี้มาก

    โทโมะแจกฉาบ แต่เป็นฉาบที่มีลายเซ็นสี่คนนะเฟ้ย  ทากะหันไปแซวโทรุว่าเนี่ยโทโมะแจกฉาบนายไม่แจกกีต้าร์บ้างล่ะ 

    อีพ่อได้แต่ยิ้มไม่โต้ตอบจ้าา  ทากะเป็นคนเดินถือลงจากมินิสเตจไปหาผู้โชคดีเองกะมือ  แต่นางเดินออกจากโซนอารีน่าไม่ได้เพราะติดตาข่าย 5555 เหมือนเค้าทำไว้กันลูกเวลาดูแข่งเบสบอลสุดท้ายคนที่ได้ไปเป็นเด็กน้อยตัวกลม ตุ้ยนุ้ยเสื้อเขียวที่เขินไมค์เจ้าแม่ลูบหัวแล้วให้พร ทากะนี่แพ้เด็กจริงๆนะ  เอะอะแจกแต่เด็กนางงามมั้ยล่ะรักเด็กเนี่ย

     

     

    เข้าสู่เพลงต่อไปลำดับที่ 9. NAIHISHINSHO เล่นกันที่มินิสเตจด้านหลัง  เป็นเพลงที่เราชอบมากอีกแล้ว เอาดีๆมีเพลงไหนที่ตั้งแต่เขียนมาเมิงไม่ชอบก็ชอบหมดอ่ะ ชอบมากชอบน้อยก็ว่ากันไป 


    แต่เพลงนี้ไม่ใช่จะได้ฟังกันง่ายๆไงเลยรู้สึกดีเป็นพิเศษ ถ้าไม่มาฟังในบ้าน คงไม่ได้ฟังเองกะหูหรอกเนื่องจากเป็นเพลงออกแรปและเร็ว ก็ดิ้นๆโยกๆกันไป ก่อนไม่นานจะเข้าสู่เพลงที่คิดว่ายังไงก็ต้องมี

     

     

     

    ลำดับที่ 10. WHEREVER YOU ARE  ที่ฟังเมื่อไหร่ก็ยังคงสะกดเราได้เสมอมันจับใจมาก จะร้องห้ายยย จะร้อง ยิ่งตอนที่ไฟบนข้อมือมันเรืองแสงขึ้นมาอีกหนกลายเป็นทะเลดาวสีขาว สวยมาก สวยมากจริงๆ 


    เรายืนนิ่งกะเพลงนี้ ร้องคลอเบาๆ แต่พยายามฟังเสียงทากะให้มากที่สุดทุกคนข้างๆเราก็เหมือนถูกสะกดที่เคยดิ้นๆยืนนิ่งโบกมือเบาๆมองไปที่คนที่อยู่กลางแสงจ้าบนเวทีคนนั้นเพลงจบลงพร้อมกับเมมเบอร์สามคนที่ลงไปพัก   


    ต่อจากนี้จะเป็นเพลงที่ทากะจะร้องและเล่นกต้าร์คนเดียวตอนที่กำลังจัดแจงที่ทางเตรียมกีต้าร์ เสียงรอบข้างก็ตะโกนเรียกนาง ทากะ !! ทากะ!! นางก็ยิ้มนะ แล้วตอบกลับ ขานรับว่า ไฮ ไฮค่ดละมุนอ่ะ

     

     

     

    ลำดับที่ 11.LAST DANCEแสงไฟที่ข้อมือเรืองแสงขึ้นอีกคราวนี้เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินมันสวยงามตามภาพข้างล่างนี้เลย อันนี้จะเป็นภาพของโดมอื่นที่ไม่ใช่ฟุกุโอกะแต่บรรยากาศมันจะอารมณ์นี้เลยล่ะ ขอยืมมาใช้แทน



    รู้สึกดีมากที่ได้ฟัง Last dance เวอร์ชั่นอะคูสติกที่มีแค่เสียงนังเพรียวๆคลอกับกีต้าร์โปร่ง  

    ทั้งโดมเงียบกริบฟังอย่างตั้งใจ โฟกัสไปตรงจุดเดียวกัน เรายืนเอามือกุมอกแต่ตามองผ่านกล้องไปยังคนกลางเวทีที่ส่องแสงกลางความมืดอยุ่เพียงจุดเดียวบางขณะเผลอหลับตาฟัง

     ไม่รู้อะไรทำให้นางเลือกเอาเพลงนี้มาเล่นเป็นอะคูสติกนะแต่ก็คิดว่าจะไม่ได้ฟังเวอร์ชั่นนี้อีกแล้วในคอนต่อๆไป เลยอยากจะซึมซับดื่มด่ำกับมันไว้ให้ดีที่สุด เพลงนี้จบลงพร้อมกับความมืด 

    นางโดดลงจากมินิสเตจแล้ววิ่งหายไปด้านหลังเพื่อจะกลับมายังเวทีกลางจังหวะกลองรัวขึ้นพร้อมเสียงหัวเราะของตัวตลกที่เป็นสัญลักษณ์ประจำเพลง

     

    ขอต้อนรับเข้าสู่เพลงลำดับที่ 12.DEEPER DEEPER เพลงที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็โคตรมันส์ชอบตอนขึ้นเพลงที่ทากะจะรัวลิ้นใส่ไมล์ก่อน เป็นความชอบส่วนตัว 5555 โยกกันไป ยาวๆจบจากเพลงนี้

    เสตจเปลี่ยนเป็นสีเหลืองแล้วดนตรีก็เข้าสู่เพลงลำดับที่13.I WAS KING ตอนแรกคิดว่าจะได้ฟังเพลงนี้ตอนคอนที่ไทยเพราะก็อยู่บั้มใหม่แต่ไม่จ้าาา ได้มาฟังสดที่นี่เป็นครั้งแรก คอมพลีทไปอีกหนึ่ง เพลงนี้นางเล่นเป็นเวอร์ชั่นอิ้งแฟนบอยแฟนเกิร์ลเงียบเลยยย5555 และใช่ ตรูแหกปากอยุ่คนเดียว โอ้ยปวดตับ

     

                    ลักษณะสเตจตอนนั้นก็จะแบบภาพประมาณด้านล่างขอยืมของโดมอื่นมาใช้อีกหนจะเหลืองๆทอง บ่งบอกความเป็นคิง ซึ่งเรามองว่ามันสวยนะ อร่ามมาก



    เข้าสู่เพลงลำดับที่ 14.TAKE WHAT YOU WANT เป็นเพลงที่เราตั้งตารอฟังเวอร์ชั่นแท้ๆที่ต้องเล่นในบ้านเท่านั้นตามธรรมเนียม  เพลงนี้จะต้องมีท่อนเงียบที่กินเวลาเกือบนาทีซึ่งมันค้างคามาจากคอนไทยที่มันไม่ยอมเงียบกันสักที   เหมือนไม่ได้ศึกษากันมาก่อน   เออคราวนี้ล่ะ คอนในบ้านขอสัมผัสประสบการณ์เงียบแบบเข็มตกยังได้ยินเป็นขวัญหูสักครั้ง    และคนห้าหมื่นคนที่พร้อมใจกันกลั้นหายใจ เล่นเอาเราขนลุกซู่ ไม่มีสักแอะไม่มีเสียงเกิดขึ้นเลย อึดใจที่ยาวนานนั้น ทากะยกไมค์ขึ้นในความมืด….

    “….Can youhear me

    I’m tryingto hear you

    Silencestrikes like a hurricane

    I’m singingfor you You’re screaming at me

    It’s hard tosee your tears in the pouring rain ..”

    ภาพถัดจากนี้คือสิ่งที่ได้รับหลังจากจบเพลงพร้อมกับประโยคที่ว่า “Minasan aishimasu ”

    ใช่ค่ะ…..มีผู้ชายบอกรัก 1 EA



    จบโหมดซึ้งกันไปมามันกันต่อเถอะ เพลงลำดับที่ 15.THE BEGINNING เพลงชาติประจำวงอีกแล้ว โดดกันไม่สนอัฒจันทร์แล้ว รู้แต่ว่าต้องโดดโว้ย ทุกคนพร้อมใจกันเปล่งเสียงประสานจนลั่นโดม เกือบตายกับบีกินนิ่ง 


    อิแม่สาดเพลงลำดับที่ 16. MIGHTY LONG FALL ต่อแบบไม่เกรงใจสังขารตัวเองที่บ่นว่าปวดเอวๆ เฮดแบงค์กันจนคอจะไหลไปรวมกับเก้าอี้ข้างหน้า ใครเป็นใครไม่รู้กอดคอเฮดแบงกันสุดเหวี่ยงไมตี้เป็นเพลงแรกๆที่ทำให้เรามาชอบวงนี้ ตอนที่ดูซามูไรพเนจร เราเลยค่อยข้างผูกพันธ์กับเพลงนี้มาก เป็นเพลงที่รอจะใส่เฮดแบงเต้มที่ กะเอาให้หัวหลุดกันไป อีแม่ก็ตะโกนเกร้วกร้าดใส่ไม่ยั้ง  เดือดสุดๆไปเลย จบเพลงแบบเหงื่อซก 


    เลยต้องชะลอจังหวะด้วยเพลงดราม่าประจำวงลำดับที่ 17. NOBODY’S HOME เป็นเพลงที่แต่งขอโทษที่บ้าน เสียใจและเจ็บปวดกับเรื่องในอดีต ถึงบอกว่าวันโอเป็นวงที่สตอรี่เยอะมาก ทั้งกาวทั้งดราม่า 

    คนส่วนใหญ่อาจจะฟินกับการที่มือกีต้าร์ไปสตอล์กเกอร์นักร้องนำจนได้เข้าวง แต่ถ้านางไม่ได้ถูกออกจากบ้านมาเป็นคุณหนูตกยากทำงานพาร์ทไทม์ คงไม่มีทางได้เจอโทรุ และคงไม่มีวันโอเคร็อกในทุกวันนี้ บอกเลยว่าวงนี้มันคือพรหมลิขิตล้วนๆ ถ้าเป็นสมัยก่อน ทากะร้อง โนบอดี้โฮมจะร้องไห้หนักมากเป็นเพลงอีโม ที่มันมีสตอรี่จริงๆ

     แต่ช่วงหลังที่นางปรับความเข้าใจกะที่บ้านได้และคืนดีกับพ่อแล้ว เพลงนี้นางก็ไม่ค่อยร้องไห้ให้เห็นแล้ว ดีแล้วล่ะ ยัยกั๊บเหมาะกับรอยยิ้มกว้างๆเห็นฟันขาวๆ ไม่ต้องร้องไห้แล้วนะ  

     เพลงจบลงพร้อมกับเมมเบอร์ที่บอกขอบคุณแล้วหายไปหลังเวทีระหว่างนี้ ออเดี้ยนก็เริ่มตะโกน โว้ โว โว่ โว้ เป็นการอังกอร์เรียกนักร้องให้กลับมา ประมาณไม่ถึงสิบนาที พวกนางก็กลับขึ้นเวทีกันมาและเริ่มต้นเพลงใหม่ที่ไม่เคยเล่นที่ไหนมาก่อน เพลงที่จะเป็นประตูสู่ วันโอเคร็อก chapter 2 


    ลำดับที่ 18.CHANGE อย่างที่บอกไม่ว่าก่อนหน้านี้ คนจะยี้เพลงสไตล์ใหม่ของพวกเขาขนาดไหน จะป็อปจังวะ ไม่ร็อคเลยแต่สี่คนนี้เวลาเล่นไลฟ์ประมาทไม่ได้นะ พวกนางเปลี่ยน change ที่ทุกคนอาจจะไม่ชอบให้กลายเป็นเพลงที่โคตรน่ารัก สนุกสนาน รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาได้จริงๆ ทากะเต้นดึ๋งๆ ไปทั่วเวที กับแสงไฟที่เปลี่ยนเป็นสีม่วงสดใสเป็นประกายแห่งความหวัง เป็น change ที่เราชอบมาก ขอแปะประโยคที่เราคิดว่ามันโคตรดีของเพลงนี้ไว้

    “…If we’re not moving forward Then what are we moving for?

    Feels like we’re losing order Fighting a losing war…”

    ใช่…ถ้าเราไม่ก้าวไปข้างหน้า เราจะก้าวต่อไปเพื่ออะไรล่ะเนอะ

    “….You know it’s not too late for us to make a change

    You gotta listen to your heart what does it say ? …”

    เหมือนที่ทากะเองเฝ้าบอกอยู่เสมอ ทำตามสิ่งที่อยู่ภายในใจ ลองฟังเสียงข้างในดูบ้าง อย่าพยายามเป็นแบบใคร แต่จงเป็นตัวเอง เป็นเราที่จะมีเพียงเราเท่านั้นที่เป็นได้เข้าสู่สองเพลงสุดท้ายแล้ว 


    ลำดับที่ 19. KANZEN KANKAKU DREAMER เพลงที่แจ้งเกิดให้วันโออีกครั้งหลังจากวงเจอปัญหาใหญ่เกือบไม่ได้ไปต่อเพราะข่าวของอเล็ก เมมเบอร์คนเก่า แต่เพลงนี้กลับเข้ามาช่วยทุกคนไว้และคืนชีพวงให้กลับมาเดินหน้าต่ออีกครั้ง และเป็นเพลงที่พวกเขาเล่นเกือบทุกไลฟ์ก็ว่าได้ 


    เข้าสู่เพลงสุดท้ายก่อนจะต้องร่ำลากันจริงๆ ลำดับที่ 20.WE ARE เพลงที่โคตรของโคตรปลุกใจนางแต่งตอนโปรเจค 18 Fes ที่รวบรวมเด็กจบมอหกมาพันคน ให้มาร่วมร้องเพลงนี้ เพื่อเป็นกำลังใจให้เด็กๆก้าวต่อไปบนเส้นทางที่ดูเหมือนทุกอย่างมันไม่มั่นคง 

    ไม่ใช่แค่เด็กมอปลายพวกนั้นที่ได้พลัง คนทุกคนที่รู้สึกกำลังสับสน ท้อแท้ ล้วนรู้สึกฮึดขึ้นมาได้เมื่อลองคิดตามเนื้อเพลงที่พวกเขาแต่งไว้


    “….When you’re standing on the edge

    So young and hopeless

    Got demons in your head We are, we are

    No ground beneath your feet

    Now here to hold you‘Cause we are, we are

    The colors in the dark….”

    งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลาอ่ะเนอะ เขียนมาจนถึงบรรทัดนี้ก็รู้สึกใจหายอีกครั้ง การเดินทางครั้งนี้เราได้รับพลังมาแบบมหาศาลจริงๆ ในช่วงที่เราเองก็รู้สึกมีความไม่มั่นคงในจิตใจ การที่ตัดสินใจมาในครั้งนี้ เราได้อะไรกลับไปเยอะมาก และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็เชื่อมั่นว่ามันจะผ่านไปได้ มันจะมีทางออกของมัน

    วันที่สอง วงได้แบนเนอร์ผ้าไปเก้าผืนห่มกันจนห่มไม่ไหว ทากะที่ตัวเล็กตัวน้อยเกือบมิดไปใต้ผ้านั่น และโมเม้นตอนจบที่เห็นเมมเบอร์กอดกัน เห็นโทรุที่ประคองทากะ ขอเรียกว่าโอบ กันจนไปสุดฝั่งเวที กาวแค่ไหนถามใจดู เรายังคงเป็นชิปเปอร์จนนาทีสุดท้ายนั่นล่ะ


     โดมทัวร์จบลงแล้ว ต่อจากนี้ทุกคนต้องแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง แล้ววันใดที่เหนื่อยล้า เราจะยังคงเป็นแหล่งเชื้อเพลิงของกันและกัน จนกว่าจะได้พบกันใหม่ หวังว่าจะไม่นานเกินรอ รีบทำอัลบั้มให้เสร็จนะ แล้วมาสนุกกันใหม่



    รัก ?


      












Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ
กรี๊สสสสส และอิจมากกกก ก.ยาวไปถึงดาวอังคาร
หลงรักเคมีของทากะกับโทรุร้อ
หลงรักทุกอย่างของ OOR ชอบทุกคน

อ่านเข้าเพลงที่ 17. NOBODY’S HOME แล้วจะร้องไห้ตาม

แค่อ่านเรื่องราวทั้งหมดก็เสมือนได้ไปด้วย
บิ้วขึ้นมาก ๆ ต้องมีเราใน live ในบ้านครั้งต่อไปแน่นวล

แค่อ่านเรื่องราวทั้งหมด ก็อิมแพคมาก ๆ
มีแรงบันดาลใจจากความพยายามมาก ๆ

รักคนเขียน แต่รักทากะมากกว่า
ขณะเดียวกันก็รักโทรุ เลือกไม่ได้
เพราะรักในความรักของพวกเค้า

มันจะฟินแค่ไหนนะ
ถ้าอยู่บนเวที ทำในสิ่งที่เรารัก ไปกับคนรัก
พวกเค้าเกิดมาเพื่อกันและกัน
the best couple ever
โอยยยย อิน โอยยยยยยยฟิน
ชั้นรักพวกเค้าจริงจัง หนักมากกกกกกกกกกกกกกกกก.ไก่ยาวพันดาวอังคารห้ารอบ