สวัสดีค่ะ ทุกๆ คนที่อาจจะบังเอิญหาอะไรอ่านแก้เหงา และมาเจอบทความสั้นๆ ของคนเล็กๆ อย่างเรา
วันนี้วันวาเลนไทน์ค่ะ
เปล่าหรอกค่ะ มันไม่ใช่วันพิเศษใดๆ พอให้ใส่ใจขนาดนั้น เพราะนอกจากวาเลนไทน์จะไม่ใช่ประเพณีดีงามของบ้านเราแล้ว มันยังกระทบใจคนโสดให้เจ็บจี๊ดเมื่อได้ยินอีกต่างหาก
ก็แหม วาเลนไทน์มันเป็นวันของคนมีความรักนี่นา คนโสดอย่างเราก็นั่งเหงาไปทุกปีดิ เนอะ ฮ่าๆ
แต่ไม่ใช่กับปีนี้ค่ะ
เพราะปีนี้มีหนังเรื่องใหม่เข้าพอดิบพอดี นั่นคือ Black Panther ฮีโร่ผิวสีมีศักดินาจากประเทศวากานด้า
เราตัดสินใจไปดู และกะว่าต้องได้ดูรอบแรกของวัน ด้วยความที่รอคอยมานานและความติ่งหนังมาร์เวล แต่ก็ต้องแห้วไป เพราะเพื่อนรักที่นัดกันไว้เสียดิบดีกลับมาสายซะได้ สุดท้ายเลยต้องพาต้วเองเข้าไปดูรอบเกือบเที่ยงแทน
ซึ่งถ้าเพื่อนไม่สาย และเราได้ดูรอบแรกของวันอย่างที่ตั้งใจ ก็คงไม่ได้มีโอกาสสัมผัส 'น้ำใจ' ของคนแปลกหน้าที่หน้าโรงหนังแน่ๆ
เขาเป็นผู้ชายรูปร่างสูงแต่ไม่มาก ราวๆ สัก 175 เซนฯ ใส่เสื้อแจ็คเก็ตยีนส์ กางเกงยีนส์ สะพายกระเป๋าใบโตสีน้ำตาลเข้ม ผมหยักศกยาวถูกมัดราบไว้ข้างหลัง ดูรวมๆ แล้ว ถ้าให้เดา เขาคงเป็นนักดนตรีหรือไม่ก็ศิลปินอารมณ์ติสท์แตกแน่ๆ แต่เปล่าเลย เขาดูอัธยาศัยดี และใจดี
จังหวะที่เราและเพื่อนกำลังจะเดินเข้าโรงหนัง ก็คิดว่า เดี๋ยวเข้าห้องน้ำก่อน แล้วค่อยเข้าโรงไปจะดีกว่า ก็เลยก้าวเท้าเลี้ยวซ้ายตรงไปบนทางเดินที่ทอดไปยังห้องน้ำของโรงหนัง ตอนนั้นเองที่มีเสียงร้องเรียกเบาๆ อย่างสุภาพ
"น้องครับๆ"
เรากับเพื่อนหันขวับ ก็เห็นว่าเขาคนนั้นชูตั๋วหนังในมือของตัวเอง แล้วทำท่าชี้ๆ ซึ่งตอนนั้นเราเข้าใจว่าเขาต้องการความช่วยเหลือ แต่เปล่าค่ะ เขาแค่จะบอกว่า
"อย่าลืมเอาหางตั๋วไปแลกเงินคืนที่เคาน์เตอร์นะครับ"
เขาว่าพลางชี้ไปยังตำแหน่งที่กล่าวถึง ฉันมองตามและเข้าใจได้ว่าตัวเองเพิ่งพลาดจะอ่านโปรโมชั่นที่เขียนบอกไว้ที่หน้าโรง
ฉันยิ้ม พยักหน้ารับและกล่าวขอบคุณเขาซ้ำๆ สองสามหน ก่อนจะเราจะแยกย้าย เขาเดินตรงเข้าโรง ส่วนฉันเดินไปห้องน้ำ ด้วยความรู้สึกดีๆ
...ดีที่ได้รู้ว่ายังมีคนที่มีน้ำใจ บอกกล่าวในสิ่งที่เราไม่ทันสังเกต ซึ่งที่จริง เขาไม่ต้องทำก็ได้ เพราะยังมีพนักงานหน้าโรงที่กำลังยืนฉีกตั๋ว อย่างไรเสียนั่นก็เป็นหน้าที่เขา
แต่ชายคนนั้นเลือกจะทำก่อน ซึ่งฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ ที่ดีต่อใจเหลือเกิน
หลังจากเข้าห้องน้ำเรียบร้อย เรากับเพื่อนก็เดินเข้าโรงหนัง และก็ต้องขำเมื่อเห็นว่า ชายคนเมื่อครู่นั่งแถวเดียวกับเรา แม้จะห่างกันหลายที่ แต่เขาก็ยังยิ้มให้ และพยักหน้ารับด้วยมิตรไมตรีระหว่างที่ดึงขาของตัวเองหลบให้เราเดินผ่าน
ถ้ามีคนถามว่า วันวาเลนไทน์ปีนี้ ฉันได้ดอกไม้ ได้ช็อกโกแลต หรือว่าคำบอกรักจากใครไหม
ฉันคงส่ายหน้า
แต่ถามใหม่ว่า วันวาเลนไทน์ปีนี้ ฉันเจอเรื่องดีๆ บ้างไหม
ฉันคงจะยิ้ม แล้วตอบว่า ใช่ ฉันเจอเรื่องดีๆ เจอคนดีๆ ที่ทำให้ฉันยังไม่หมดหวังต่อมนุษยชาติ
5555555
ขอบคุณคนๆ นั้นด้วย รู้ว่าเราคงไม่ได้เจอกันอีก แต่อยากบอกว่า ขอบคุณมากๆ ค่ะ ขอบคุณที่ทำให้ตั๋วหนังที่ควรจะราคา 160 บาท ลดลงไปตั้งหลายตังค์
แล้วเพื่อนๆ ละคะ เจอเรื่องดีๆ ในวันนี้บ้างหรือยัง ;)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in