เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
[Review Books] APPLE OF ONE'S EYEApple of one's eye
[Review Book] 潛龍在淵 มังกรอำพราง
  • ผู้เขียน:         เมิ่งซีสือ (梦溪石)
    ผู้แปล:           ลูกหว้า         
    สำนักพิมพ์:    everY
    ISBN:            978-616-0626-96-0
    จำนวน:         2 เล่มจบ

    Rate: 18+

              เรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งผลงานดี ๆ จากนักเขียนนิยายชื่อดัง เมิ่งซีสือ (梦溪石) เจ้าของผลงานนิยายดังอย่าง 成化十四年 รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่, 千秋 พันสารท, 麟趾 คู่กิเลนค้ำบัลลังก์

              ส่วนตัวเราชอบอ่านหนังสือพวกแนวไขคดีปริศนา ผจญภัยต่าง ๆ บวกกับการที่เราเคยอ่านเรื่อง "รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่" ซึ่งเป็นอีกหนึ่งผลงานของนักเขียนท่านนี้ มันทำให้เราตัดสินใจซื้อ "มังกรอำพราง" มาอ่านทันทีที่เรารู้ว่าทางสำนักพิมพ์ประกาศ LC อย่างไม่ลังเล



    แนวหนังสือ โจรขุดสุสาน ไขปริศนา เมืองโบราณ ประวัติศาสตร์และโบราณคดี เรื่องราวลี้ลับเหนือธรรมชาติ และอาถรรพ์


    คำโปรย (หลังปก)

             หยกโบราณสลักภาพพิธีกรรมของอารยธรรมที่สาบสูญ ทำให้เลือดลมของผู้คลั่งไคล้ประวัติศาสตร์พลุ่งพล่าน ด้วยเหตุนี้คณะสำรวจซึ่งประกอบด้วยหนุ่มสาวและศาสตราจารย์ภาควิชาโบราณคดี
    จึงมุ่งหน้าสู่ดินแดนตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศด้วยจิตใจฮึกเหิมกระตือรือร้น ทว่าเพิ่งเหยียบย่างเข้ามาในอาณาเขต ยังไม่ทันถึงจุดหมาย ทั้งคณะก็ต้องเจอกับเรื่องประหลาดอันไม่อาจหาเหตุผลมาอธิบาย ทั้งยังได้พบกลุ่มโจรขุดสุสานที่พกพากำลังคนและอาวุธครบมือ เป้าหมายของพวกเขาคือหยกโบราณชิ้นนั้น กุญแจที่จะพาเข้าไปยังเมืองโบราณใต้ดินซึ่งซุกซ่อนสมบัติมหาศาล! นี่คือการพบกันครั้งแรกระหว่าง เซียวหลัน” และ เฮ่อยวน หนึ่งคือนักศึกษาที่มักทำให้คนรู้สึกเหลืออด อีกหนึ่งคือผู้บำเพ็ญเต๋าซึ่งเชี่ยวชาญศาสตร์พยากรณ์ สำหรับเซียวหลันภูเขาน้ำแข็งเดินได้ผู้นี้เป็นคนที่น่าหยอกเล่นที่สุดแล้ว สำหรับเฮ่อยวนเด็กหนุ่มคือชะตาลิขิตของตน ถ้าเขายังอยู่ ตนจะไม่มีวันหลุดพ้น เขาจึงตั้งใจมาที่นี่เพื่อจะดูอีกฝ่าย ตาย ให้ดี ๆ เสียหน่อย



    ตัวละคร
         เฮ่อยวน (พระเอก) »» นักบวชในสำนักเต๋าเชี่ยวชาญศาสตร์การทำนาย ผู้ที่มีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลาราวกับแกะสลัก และสายตาที่เย็นชา

         เซียวหลัน (นายเอก) »» นักศึกษาวิชาโบราณคดี อายุ 20 ปี ดูสุภาพ หล่อเหลา แต่พออ้าปากเท่านั้น ภาพลักษณ์ของเขาก็พังทลายหมดสิ้น ดังคำพูดที่เฉินไป๋ (เพื่อนสนิทของเซียวหลัน) ได้กล่าวไว้ว่า "คนที่สมาคมกับเขาเกินหนึ่งวัน ล้วนอยากจะบีบคอเขาให้ตายใจจะขาด"

        เฉินไป๋ »» เป็นเพื่อนกับเซียวหลันตั้งแต่มัธยมต้น ปัจจุบันเรียนคณะเดียวกัน และเป็นเพื่อนสนิทของเซียวหลัน

         ศาสตราจารย์หลิว »» ศาสตราจารย์วิชาโบราณคดี และเป็นอาจารย์ของเซียวหลัน และเฉินไป๋

         อวี๋หลิ่ว (อาอวี๋)  »» พ่อค้าวัตถุโบราณที่ปักกิ่ง และเป็นเพื่อนกับศาสตราจารย์หลิว

    เนื้อเรื่อง
          หลังจากที่คณะของศาสตราจารย์หลิวได้รับหยกโบราณจากอวี๋หลิ่ว (อาอวี๋) พวกเขาจึงตัดสินใจเดินทางมุ่งหน้าสู่เมืองหลัวปู้พัว (ตำนานประจำท้องถิ่น ซึ่งถูกเล่าขานสืบต่อกันมาอย่างยาวนานไว้ว่าคือสถานที่ที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ปกป้องรักษา ใครทำให้โมโหตายสถานเดียว) ระหว่างที่เดินทางพวกเขาพบเจอเรื่องราวลี้ลับ และพายุทะเลทรายที่โหมเข้ามาอย่างไม่ทราบสาเหตุจึงได้ตัดสินใจหยุดพัก แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อ หวังฉี ลูกศิษย์สาวที่เข้าร่วมการเดินทางในครั้งนี้ได้หายตัวไป แถมพวกเขายังถูกบังคับให้ส่งมอบหยกโบราณให้กับผู้เฒ่าจ้าว หัวหน้าคณะเดินทางอีกคณะ ที่เบื้องหน้าประกอบกิจการค้าขายโบราณ และเบื้องหลังเป็นโจรขโมยสุสานอีกด้วย เหตุการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานในครั้งนี้ทำให้ เซียวหลัน นักศึกษาวิชาโบราณคดีหนึ่งในคณะเดินทางของศาสตราจารย์หลิว ผู้มีบุคลิกสุภาพ หล่อเหลา แต่พออ้าปากเท่านั้น ภาพลักษณ์ของเขาก็พังทลายหมดสิ้น ได้พบเจอกับ เฮ่อยวน นักบวชในสำนักเต๋าเชี่ยวชาญศาสตร์การทำนาย รูปร่างหน้าตาหล่อเหลาราวกับแกะสลัก และสายตาที่เย็นชา ผู้ที่ถูกจ้างมาดูฮวงจุ้ยในเมืองโบราณใต้ดิน และนี่คือการพบกันครั้งแรกของคนทั้งคู่ การร่วมผจญภัยไปในเมืองโบราณที่มีแต่สิ่งลี้ลับ และได้พบเจออันตรายมากมายทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่พัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ก่อเกิดเป็นความรัก ระหว่างที่พวกเขาได้ผจญภัยอยู่นั้นความสัมพันธ์ของพวกเขาในอดีตชาติก็ค่อย ๆ เผยขึ้นมา 
                 สุดท้ายแล้วชะตาชีวิตของทั้งสองเกี่ยวข้องกันได้อย่างไร และในอดีตชาติพวกเขามีความสัมพันธ์กันอย่างไร ร่วมหาคำตอบกับพวกเขาได้ในหนังสือเล่มนี้เลย
               




    *** ไม่มีสปอยล์ความสัมพันธ์ในอดีตชาติของเฮ่อยวน และเซียวหลัน ***





    ความรู้สึก
               บทแรก ๆ จะเป็นการเกริ่นเนื้อเรื่องโดยมี "หยกโบราณ" เป็นจุดเริ่มต้น ช่วงแรกรายละเอียดค่อนข้างเยอะ โดยเฉพาะชื่อตัวละคร เรื่องราวทางโบราณคดีและประวัติศาสตร์ของเมืองหลัวปู้พัว  แคว้นโหลวหลัน (ที่พบหยกโบราณ) และบริเวณพื้นที่โดยรอบ พอถึงบทที่ 5 เนื้อเรื่องเริ่มลื่นไหลขึ้น เหตุการณ์ลี้ลับเหนือธรรมชาติต่าง ๆ ที่พวกเขาได้พบในเมืองโบราณทำให้เราได้ลุ้นระทึกอยู่ตลอด ภาษาเขียนออกมาเข้าใจง่าย สามารถจินตนาการได้เป็นฉาก ๆ ราวกับชมภาพยนตร์ สถานที่โบราณทุกสถานที่ที่ไปมีเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกัน ซึ่งแต่ละสถานที่ แต่ละเหตุการณ์จะค่อย ๆ คลายปมว่าเฮ่อยวน และเซียวหลันพวกเขามีความสัมพันธ์กันในอดีตชาติอย่างไร และส่งผลถึงปัจจุบันได้อย่างไร
              
              สำหรับเราเหตุการณ์ลี้ลับเหนือธรรมชาติ และอาถรรพ์ที่พบเจอในเมืองหลัวปู้พัว ทะเลสาบผอหยาง แคว้นสู่โบราณ เริ่มพีค น่าลุ้นระทึกมาขึ้นเรื่อย ๆ (เรียงตามไทม์ไลน์) เหมือนเวลาที่เราเล่นรถไฟเหาะ สถานที่แรกอย่างเมืองหลัวปู้พัวจะรู้สึกตื่นเต้น ลุ้นระทึก มีหวาดเสียวบ้างเป็นระยะ จนความรู้สึกจะชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเจอสถานที่ถัดไปอย่างทะเลสาบผอหยางซึ่งอยู่บนจุดสูงสุดบนรางรถไฟ จากนั้นเมื่อเจอสถานที่สุดท้ายอย่างแคว้นสู่โบราณเหตุการณ์ลุ้นระทึกจะเข้ามาจนไม่มีเวลาให้ใจเราได้หยุดพัก เหมือนรถไฟที่ไต่ระดับลงมาจากจุดสูงสุดของราง รู้ตัวอีกทีก็ถึงจุดจอดรถหลังจากที่เนื้อเรื่องได้เฉลยปมปริศนาทั้งหมดจบแล้ว

                 ความสัมพันธ์ระหว่างเฮ่อยวน และเซียวหลัน อย่างที่เราได้บอกไปแล้วว่าแต่ละเหตุการณ์ สถานที่ที่เจอมีความเกี่ยวข้องกับทั้งคู่ ระหว่างที่โลกปัจจุบันได้ดำเนินไปนั้น เนื้อเรื่องจะค่อย ๆ คลายปมให้เราทราบถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่ในอดีตชาติ และสถานที่โบราณทั้งสามสถานที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาอย่างไร ส่วนนิสัยของตัวละครอย่างที่ทราบกันดีว่าคนหนึ่งร่าเริงสนุกสนาน ส่วนอีกคนสุดแสนจะเย็นชา นิสัยต่างกันสุดขั้วนี้ดูแล้วไม่น่าจะไปด้วยกันได้ แต่เราบอกได้ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ 555 เมื่อสถานที่โบราณสุดแสนจะระทึกขวัญเนี่ยแหละที่ทำให้พวกเขารู้ใจกันมากขึ้น หลังจากที่พวกเขาใจตรงกัน
    เฮ่อยวนผู้แสนเย็นชาก็แสดงความรักออกมาอย่างไม่สนใจใคร และไม่สนว่าตกอยู่ไหนสถานการณ์แบบไหน ประหนึ่งว่าเย็นชากับคนทั้งโลก แต่อ่อนโยนให้เธอคนเดียว จนเราอยากบอกเสียเหลือเกินว่าเบาได้เบานะพ่อ 555 ความหวานก็มีมาเรื่อย ๆ ส่วน NC ก็จะอรุ่มหน่อย ๆ (อยากแซวว่าเรื่องก่อนหน้านี้ทำไมคุณเมิ่งถึงตัดเข้าโคมไฟอย่างเดียว 555) เอาเป็นว่าถ้าเขาอยู่ด้วยกันเมื่อไร คนอื่นกลายเป็นอากาศทันที 555

                ส่วน "อาเหมา" ฟูจู หรือสัตว์ประหลาดบรรพกาลตัวน้อย น้องน่ารักมาก ก้อนกลม ๆ ขนขาว ๆ ขนฟู ๆ รูปร่างเหมือนกวางตัวขาวมีสี่เขาบนหัว น้องขี้อ้อนมา หื้ออออ น่ารักมุบมิ้บ จนอยากจับมาฟัด ช่วงไหนที่น้องโผล่มา เราก็แต่คิดในใจว่าน้องลูก ใจเราฟูมาก ๆ น้องน่ารักจนใจเจ็บ อยากหอมหัวเลยฮับ หื้ออออออออออออ

                   สุดท้ายนี้ เราอยากบอกว่านิยายเรื่องนี้เหมาะกับคนที่ชื่นชอบแนว โจรขุดสุสาน ไขปริศนา เมืองโบราณ ประวัติศาสตร์และโบราณคดี เรื่องราวลี้ลับเหนือธรรมชาติ และอาถรรพ์ ส่วนใครที่ไม่ได้ชื่นชอบแนวนี้ก็คงต้องข้ามจ้า


    หากคุณชื่นชอบงานเขียนของเมิ่งซีสือ (梦溪石) สามารถติดตามผลงานเรื่องอื่น ๆ ได้ที่ 成化十四年 รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่千秋 พันสารท, 麟趾 คู่กิเลนค้ำบัลลังก์ 

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in